กลยุทธ์การจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ต้ง ในเมืองเฉิงหยาง เขตซานเจียง สาธารณรัฐประชาชนจีน

บทคัดย่อ

องค์ประกอบและคุณสมบัติของโบราณวัตถุและความสามารถในการกำหนดแนวคิดที่เหมาะสม คือสิ่งที่เป็นตัวกำหนดความสำเร็จของการศึกษา ผ่านการผสมผสานองค์ประกอบต่าง ๆ ของโบราณวัตถุ เข้ากับการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม และดำเนินการศึกษาตามแนวคิด “ยิ่งคุ้มครองได้เร็ว ยิ่งฟื้นฟูได้เร็ว” บทความวิจัยนี้ศึกษาเกี่ยวกับกลยุทธ์การจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ต้ง ในเมืองเฉิงหยาง เขตซานเจียง สาธารณรัฐประชาชนจีน มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย คือ เพื่อวิเคราะห์คุณค่าของภูมิทัศน์วัฒนธรรม ของกลุ่มชาติพันธุ์ต้ง ในเมืองเฉิงหยาง เขตซานเจียง สาธารณรัฐประชาชนจีน โดยทำการวิเคราะห์คุณค่าของภูมิทัศน์วัฒนธรรม สร้างแบบจำลองการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรม หลักการจัดการ และตัวชี้วัดการจัดการ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมการวิจัยแบบสหวิทยาการ ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้สืบทอดวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้และผู้บริหารที่เกี่ยวข้อง ทำการรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องโดยการสำรวจในกลุ่มประชากรเป้าหมาย และจัดระเบียบข้อมูลให้อยู่ในรูปแผนภูมิ และใช้วิธีการดิจิทัลในการจัดการฐานข้อมูล ผลการวิจัยที่ได้แสดงให้เห็นว่าการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับกลยุทธ์การจัดการ ภูมิทัศน์วัฒนธรรมของชาวตง ในเมืองเฉิงหยาง เขตซานเจียง มีความสำคัญทั้งในทางปฏิบัติและทางทฤษฎีบางประการ ทำให้สามารถสร้างฐานข้อมูลการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมโดยใช้หลักการควบคุมแบบผกผัน (Inversion of control) การใช้ระบบดิจิทัล ทำให้ได้แนวทางการบริหารจัดการแบบ “ไตรภาคี” ระหว่างรัฐบาล ชุมชน และบริษัท รวมถึงการสร้างระบบดัชนีชี้วัดกลยุทธ์การจัดการตามแนวคิดการพัฒนาที่ยั่งยืน ความร่วมมือ เศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม และสังคม เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ต้ง ในเมืองเฉิงหยาง เขตซานเจียง และติดตามผลการจัดการวัฒนธรรมอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อเพิ่มมูลค่าและเพื่อให้บรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน