GUIDELINES FOR DEVELOPING RESIDENTIAL DESIGN TO PREPARE FOR AGING SOCIETY
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to develop guidelines for developing residential house designs to prepare for an aging society, assess the quality of the guidelines, and conduct interviews regarding satisfaction with these design guidelines. A descriptive statistical approach was employed, with a sample of 20 residents aged between 45 and 59 from the Ban Rong community, Hang Dong Sub-district, Hang Dong District, Chiang Mai province. Participants were selected through purposive sampling. Data was collected using three-dimensional design works of the development guidelines for residential house design for an aging society, a quality assessment form, and a satisfaction interview regarding the design guidelines. Statistical analysis included percentages, means, and standard deviations.
The research findings indicated that:
Development guidelines for residential house design were user-friendly to all users, with dimensions and areas that could accommodate some modifications and still had sufficient space for materials and equipment. The assessment of design quality evaluated by architectural experts was at the highest level, with a mean of 4.89 and a standard deviation of 0.35. Moreover, the satisfaction interview results from the sample revealed that overall satisfaction was at the highest level, with a mean of 4.72 and a standard deviation of 0.54.
Article Details
References
กฎกระทรวงกำหนดสิ่งอำนวยความสะดวกในอาคารสำหรับผู้พิการหรือทุพพลภาพและคนชรา (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2564. (2564, 4 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 138 ตอนที่ 16 ก หน้า 19-29.
กรมกิจการผุ้สูงอายุ. (2562). มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่อง สังคมสุงอายุ (ฉบับปรับปรุง) (พิมพ์ครั้งที่ 2). อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (10 มีนาคม 2567). โครงการศึกษารูปแบบการให้บริการการบริหารและการจัดการที่พักอาศัยสำหรับผู้สูงอายุ. http://dop.go.th/download/knowledge/th1512636145-109_4.pdf
งามจิต พระเนตร. (2566). การพัฒนารูปแบบการเตรียมตัวเข้าสู่วัยสูงอายุอย่างมีคุณภาพ. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสิงห์บุรี
ณิชารัตน์ อัครมณี. (2562). ทัศนคติของผู้อยู่อาศัยต่อลักษณะคอนโดมิเนียมที่ส่งเสริมสุขภาวะในการอยู่อาศัย. วารสารสาระศาสตร์, 34(3), 339-351. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sarasatr/article/view/187570/152935
ดิศราภรณ์ ศรีทอง. (2560). ผู้สูงอายุ: ที่อยู่อาศัยของผู้เกษียณอายุ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ไตรรัตน์ จารุทัศน์. (2558). คู่มือการออกแบบเพื่อทุกคน (Universal Design Guide Book) (พิมพ์ครั้งที่ 2).เทพเพ็ญวานิสย์.
ธมนวรรณ วงศ์หนองเตย. (2564). ปัจจัยและทัศนคติที่มีผลต่อการเข้าพักอาศัยในโครงการที่พักอาศัยสำหรับผู้สูงวัย. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยมหิดล.
นวลน้อย บุญวงศ์ และจันทนี เนียมทรัพย์. (2545). การออกแบบภายในอาคารเพื่อคนพิการ. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยมหิดล. (2563). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2562. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
ฤชานนท์ สุขสมชล. (2563). การศึกษาแนวทางการออกแบบอาคารแบบเตี้ยและสภาพแวดล้อมสำหรับผู้สูงอายุ : กรณีศึกษาอาคารพักอาศัยรวมโครงการ ลุมพินีวิลล์ราชพฤกษ์-บางแวก. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยสยาม.
ศศิธร บัวประดิษฐ์ และไตรรัตน์ จารุทัศน์. (2561). สภาพการอยู่อาศัยของผู้สูงอายุหลังจากการย้ายที่อยู่อาศัยแบบแฟลตสู่อาคารสูง : กรณีศึกษา อาคารพักอาศัยแปลง G โครงการฟื้นฟูเมืองชุมชนดินแดง เขตดินแดง กรุงเทพมหานคร. สาระศาสตร์, 2(3), 326-338 https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sarasatr/article/view/187563/152934
ศวิษฐ์ พิริยะสุรวงศ์ และวิรชฎา บัวศรี. (2560). การออกแบบพื้นที่ภายในห้องของอาคารชุดพักอาศัยสำหรับผู้สูงอายุกรณีศึกษา: แฟลตเคหะชุมชนดินแดง. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 28(1), 174-184. https://journal.oas.psu.ac.th/index.php/asj/article/view/1001/955
สาวิณี สำเภา และปวีณา ลิมปิทีปราการ. (2566). การเตรียมความพร้อมของประชากรก่อนวัยสุงอายุเพื่อรองรับสังคมสูงวัย อำเภอบัวเขต จังหวัดสุรินทร์, การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 14 (น.1288-1303). มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ.2564. สำนักงานคณะกรรมการสถิติแห่งชาติ กระทรวงดิจิตัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
สำนักงานส่งเสริมศักยภาพและสิทธิ. (2555). คู่มือการออกแบบสภาพแวดล้อมสำหรับคนพิการ และคนทุกวัย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ. กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สุงอายุ. (2558). คู่มือสิทธิผู้สูงอายุตามพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546 (พิมพ์ครั้งที่ 13). สำนักส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ
สุจิตรา จิระวาณิชย์กุล. (2556). พฤติกรรมและสภาพการอยู่อาศัยของผู้สูงอายุในอาคารชุดที่ออกแบบเพื่อผู้สูงอายุ กรณีศึกษา โครงการสวางคนิเวศ จังหวัดสมุทรปราการ. [วิทยาพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์].จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สุชน ยิ้มรัตนบวร. (2561). การพัฒนาการออกแบบบ้านพักอาศัยสำหรับผู้สูงวัยด้วยหลักการออกแบบสำหรับคนทุกวัย. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สจล, 26(1), 173-188. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/archkmitl/article/view/132743/99613
อภิชัย ไพรสินธุ์, อัษฎา วรรณกายนต์ และลลิลทิพย์ รุ่งเรือง. (2563). การออกแบบที่พักอาศัยสำหรับผู้สูงอายุ และคนพิการด้านการเคลื่อนไหว ตามแนวคิดการออกแบบเพื่อทุกคน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 7(11), 298-313. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/248298/167162
Nygaard, K.M. (2018). What is Universal Design-Theories, Terms and Trends. Kuala LumPur :Malaysia.