การวิเคราะห์การตีความความหมายของการพัฒนาบุคลิกภาพแบบมีจิตสำนึก ด้วยกระบวนการพัฒนาจิตอาสาโดยนักศึกษาสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ ที่เรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานร่วมกับชุมชนเป็นฐาน

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์การตีความความหมายการพัฒนาบุคลิกภาพแบบมีจิตสำนึก
ของนักศึกษา 2) เพื่อวิเคราะห์กระบวนการพัฒนาจิตอาสาของนักศึกษาที่เรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานร่วมกับชุมชน
เป็นฐาน กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชา
ศึกษาทั่วไปและเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานร่วมกับชุมชนเป็นฐาน ตั้งแต่ปีการศึกษา 2561 ถึง ปีการศึกษา 2566
รวมจำนวน 947 คน โดยการสุ่มแบบเจาะจง เก็บรวบรวมข้อมูลเชิงคุณภาพจากการวิเคราะห์เอกสาร สัมภาษณ์เชิงลึก การสนทนากลุ่ม และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม

ผลการวิจัย พบว่า (1) นักศึกษามีการค้นพบหลังจากการตีความความหมายจากประสบการณ์การได้สัมผัส
กับการทำงานจริง หลายประสบการณ์เป็นประสบการณ์ที่นักศึกษาคาดไม่ถึงว่าจะได้ประสบ ทำให้ตนเองได้รับผิดชอบต่อบทบาทหน้าที่ที่ต้องทำอย่างจริงจังมากขึ้น เป็นความรับผิดชอบที่ไม่ถูกใครบังคับให้ทำ มีการเรียนรู้ขณะที่เรียนรู้ด้วยการลงมือเข้าไปให้ความช่วยเหลือผู้อื่นในชุมชน แม้นักศึกษาบางคนอาจเคยมีความคิดลบกับตนเองแต่เมื่อต้อง
ทำงานเป็นทีมกับเพื่อน ๆ นักศึกษาสามารถเปิดรับความเปลี่ยนแปลงและสิ่งใหม่ได้ด้วยความเชื่อใจผู้อื่น (2) นักศึกษา
มีส่วนร่วมในการทำงานกับคนหมู่มาก ด้วยการลงมือปฏิบัติ 10 ขั้นตอน โดยเริ่มจากขั้นวิเคราะห์การตีความความหมายการพัฒนาบุคลิกภาพแบบมีจิตสำนึก และสิ้นสุดด้วยขั้นถอดบทเรียน การลงมือปฏิบัติด้วยประสบการณ์ของการเติมเต็ม
ความพึงพอใจให้ผู้อื่นในชุมชนด้วยจิตอาสาโดยไม่หวังผลประโยชน์ตอบแทน นักศึกษาสะท้อนว่า พวกเขาลงมือปฏิบัติการลงไปด้วยความกล้าที่จะทำกิจกรรมที่เป็นงานของพวกเขาเอง