ประสิทธิผลในการบริหารการศึกษาของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ระดับมัธยมศึกษาในสถานศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับประสิทธิผลในการบริหารการศึกษา 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผล ต่อประสิทธิผลในการบริหารการศึกษา 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลในการบริหารการศึกษา และ 4) หาแนวทางในการพัฒนาการบริหารการศึกษาของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานระดับมัธยมศึกษาในสถานศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ โดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสานทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่าง เชิงปริมาณเป็นผู้บริหารสถานศึกษาและครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานระดับมัธยมศึกษา จำนวน 290 คน จากสถานศึกษา 39 แห่ง โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลวิ เคราะห์แบบสถิติพรรณนา วิเคราะห์สหสัมพันธ์ และวิเคราะห์แบบถดถอยพหุคูณ ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 15 คน จากผู้บริหารสถานศึกษาและคณะอนุกรรมการการบริหารงานบุคคลสำหรับข้าราชการครู ส่วนการตรวจสอบข้อมูลใช้วิธีแบบสามเส้าเพื่อให้ข้อมูลมีความน่าเชื่อถือมากยิ่งขึ้น จากการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลในการบริหารการศึกษาภาพรวมของปัจจัยการบริหารการศึกษา อยู่ในระดับมาก โดยด้านปัจจัยผู้บริหารสถานศึกษาและด้านปัจจัยการบริหารสถานศึกษาอยู่ในระดับมาก ในด้านปัจจัยผู้บริหารสถานศึกษาประกอบด้วย ด้านเจตคติ อยู่ในระดับมากที่สุด และด้านการติดต่อสื่อสาร ด้านมนุษยสัมพันธ์ ด้านวิสัยทัศน์ ด้านความรู้ อยู่ในระดับมาก สำหรับด้านปัจจัยการบริหารสถานศึกษาอยู่ในระดับมาก ในด้านการบริหาร วิชาการ การบริหารงบประมาณ การบริหารบุคคล และการบริหารงานทั่วไป อยู่ในระดับมาก ส่วนประสิทธิผลการบริหารสถานศึกษาภาพรวมอยู่ในระดับมาก ทั้งนี้ ด้านผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน ด้านความพึงพอใจในการทำงาน ของครู ด้านบรรยากาศในสถานศึกษาความก้าวหน้าในวิชาชีพครู ด้านการมีจิตมุ่งต่อองค์กร อยู่ในระดับมาก สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลในการบริหารสถานศึกษา พบว่าทุกตัวแปรปัจจัยผู้บริหารสถานศึกษาและปัจจัยการบริหารสถานศึกษา มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลในการบริหารการศึกษาทั้งหมด การบริหารสถานศึกษามุ่งเน้นกิจกรรมมากกว่าวิชาการ ส่งผลให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนต่ำ ขาดวิสัยทัศน์ ตลอดจนขาดแคลนทรัพยากรในการบริหาร สำหรับแนวทางการพัฒนาเพิ่มประสิทธิผลคือ 1) ด้านวิชาการ ควรมีการจัดหลักสูตรสนอง ต่อความต้องการของผู้เรียนและท้องถิ่น โดยครู ผู้บริหาร ผู้ปกครอง และผู้นำชุมชน ควรมีส่วนร่วมในการดำเนินงาน เพื่อให้เกิดคุณภาพและมีมาตรฐาน 2) ด้านงบประมาณ ควรมีการจัดการอย่างเป็นระบบ คล่องตัว โปร่งใส ตรวจสอบได้ มุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์และผลงาน 3) ด้านการบริหารงานทั่วไป ควรวางแผนและออกแบบการบริหารอย่างเป็นระบบ โดยกำหนดระเบียบการปฏิบัติงานการประสานงาน การส่งเสริม การสนับสนุน และการอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ภายในองค์การ และจัดสรรทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ พัฒนานวัตกรรมและเทคโนโลยีได้อย่างเหมาะสม ตลอดจน การประชาสัมพันธ์เพื่อเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารให้สาธารณชนได้รับทราบ ถึงการดำเนินงานเพื่อสาธารณะประโยชน์ แก่สังคมและชุมชน
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ นายเรืออากาศ
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่าน ไม่เกี่ยวข้องกับโรงเรียนนายเรืออากาศฯ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆในโรงเรียนนายเรืออากาศฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบขององค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่เพียงผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
[2] ธีระพล อรุณะกสิกร และคณะ. รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา, 2550.
[3] Yamane, Taro. Statistics: An Introductory Analysis, 3rded. New York : Harper and Row, 1973.
[4] กัลยา วานิชย์บัญชา. การใช้ SPSS for windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล, พิมพ์ครั้งที่ 7, กรุงเทพฯ : ภาควิชาสถิติ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2548.
[5] กัลยา วานิชย์บัญชา. การวิเคราะห์สถิติขั้นสูง,กรุงเทพฯ : ธรรมสาร, 2553
[6] ชูศรี วงศ์รัตนะ. เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย, พิมพ์ครั้งที่ 12, กรุงเทพฯ : ไทเนรมิตกิจ อินเตอร์ โปรเกรสซิฟ, 2553.
[7] Senge, P.M. .School That Learn, New York : Currency Doubleday, 2000.
[8] Hoy, Wayne.K. &Miskel, Cecil.G. Administrators Solving The Problems of Practice: Decision-making Cases, Concepts and Consequence 3rd edition, Boston :Allyn & Bacon, 2008.
[9] นงลักษณ์ เรือนทอง, “รูปแบบการบริหารโรงเรียนที่มีประสิทธิผล,” วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิตภาควิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2551.
[10] นุชนารถ ยิ้มจันทร์, “ฮีตสิบสองในวิถีชีวิตชาวศรีสะเกษสําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น จังหวัดศรีสะเกษ,”วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2556.
[11] Good, Carter V. Dictionary of Education, New York : McGraw-Hill Book, 1973.
[12] สุรพรรณ น้อยสุวรรณ, “การบริหารกองทุนหมู่บ้าน บ้านหนองแวง หมู่ที่ 1 ตำบลหนองแวง อำเภอพระยืน จังหวัดขอนแก่น,” การศึกษาค้นคว้าอิสระ รป.ม., มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยสารคาม, 2551.
[13] Stuart – Kotze R. and Roskin R., Success Guide to Managerial Achievement, Virginia : A frentice - Hall Company, 1983.
[14] ไชยา ยิ้มวิไล และ ชยุต มารยาทตร์, “การบริหารจัดการสถานีตำรวจตามหลักธรรมาภิบาลของหัวหน้าสถานีตำรวจนครบาล,” วารสารการบริหารปกครอง, ปีที่ 6, ฉบับที่ 1 (มกราคม – มิถุนายน 2560), หน้า 445-468. 2560.