The Popularity of Children’s Programs on Thai Digital Terrestrial Television

Authors

  • Benyathip Laorrojwong Office of the National Broadcasting and Telecommunications Commission
  • Nicharpawee Kokkamhaeng Office of the National Broadcasting and Telecommunications Commission
  • Damiya Pongtanee Office of the National Broadcasting and Telecommunications Commission

Keywords:

Children Television Program, Digital Terrestrial Television, Children’s Program Market

Abstract

     This article aims to study and analyze the current market of children’s programs on Thai digital terrestrial television by analyzing the program format, content, and key success factors from successful children’s programs in order to promote the production of children’s television programs in Thailand. The study analyzed the format and content of programs as well as the television rating data from AGB Nielsen Media Research (Thailand) Company Limited. The study found that during 2015 and 2020, number of children’s programs on Thai digital terrestrial television has been continually declining. There was only three-fourth of children’s programs in 2020 when compared to 2015. Moreover, the successful children’s programs, in terms of rating, had specific program format and include not only children but also other target audiences. This article compiled recommendations for both network operators and content creators. It is recommended that contents with high popularity and those with limited quantity should be created. The NBTC, as a content regulator, is suggested to provide support in terms of fund and knowledge so that children’s programs be developed and sustained on Thai digital terrestrial television.

References

กฤษริน รักษาแก้ว และนันทิยา ดวงภุมเมศ. (2560). อิทธิพลของรายการในสื่อใหม่ที่มีต่อมุมมองต่อโลกของเด็กและเยาวชน. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 10(3), 152-169.

ดนยา วสุวัต. (2563). แนวทางการปรับตัวของรายการโทรทัศน์สำหรับเด็กอายุ 4-6 ปี ในยุคดิจิทัล. วารสารนิเทศศาสตร์ ธุรกิจบัณฑิตย์, 14(1), 232-259.

พรสุรีย์ วิภาศรีนิมิต. (2560). แนวทางการผลิตรายการโทรทัศน์สำหรับเด็กและเยาวชนให้เป็นที่ยอมรับและได้รับความนิยม. วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิจบัณฑิตย์, 11(2), 113-143.

วิชิตโชค อินเอียด. (2560). แนวทางการกำกับการนำเสนอเนื้อหาละครโทรทัศน์ที่ไม่เหมาะสมต่อเด็กและเยาวชน. วารสารวิชาการ กสทช. ประจำปี 2560, 1(1), 288-315.

สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2562). 5 ปีบนเส้นทางทีวีดิจิตอล บทเรียนและการเปลี่ยนแปลง. ลัคเฮง สตูดิโอ.

สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2564). รายงานการศึกษา ผลกระทบของกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ต่อสังคมและเศรษฐกิจไทยภายหลังการเปลี่ยนผ่านไปสู่ระบบดิจิตอล. ลัคเฮง สตูดิโอ.

AGB Nielsen Media Research. (2021). Arianna Analysis Software [Computer software]. (2021, August 13).

D'Arma, A., & Steemers, J. (2009). Review of Ofcom policy investigation: “The future of children's television programming”. Cultural Trends, 18(1), 77-82.

Department for Digital, Culture, Media & Sport & The Rt Hon Karen Bradley MP. (2017, December 30). £60 million boost to UK children’s television [Press release]. GOV.UK. https://www.gov.uk/government/news/60-million-boost-to-uk-childrens-television

Federal Communications Commission. (2021, January). Children's Educational Television. https://www.fcc.gov/consumers/guides/childrens-educational-television

Downloads

Published

25-11-2022

How to Cite

Laorrojwong, B. ., Kokkamhaeng, N. ., & Pongtanee, D. . (2022). The Popularity of Children’s Programs on Thai Digital Terrestrial Television. Journal of Digital Communications, 6(6), 257–276. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/NBTC_Journal/article/view/253806

Issue

Section

Academic article