เครือข่ายผู้บริโภค : การมีส่วนร่วมอย่างเข้มแข็งและรู้จักสิทธิในกิจการกระจายเสียงและโทรทัศน์
คำสำคัญ:
การมีส่วนร่วม, นโยบายสาธารณะ, เครือข่ายผู้บริโภค, กิจการกระจายเสียงและโทรทัศน์บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการสร้างเครือข่าย และการมีส่วนร่วมของประชาชน และศึกษา วิเคราะห์ ถอดบทเรียน โดยใช้วิธีการเก็บข้อมูลจากกระบวนการในการจัดกิจกรรมตามโครงการส่งเสริมและสนับสนุนการรวมกลุ่มเครือข่ายคุ้มครองผู้บริโภค ผ่านการออกแบบกระบวนการโดยใช้เทคนิค วิธีการต่างๆ ในการแลกเปลี่ยน เรียนรู้ และระดมความคิดเห็นต่อแนวทาง การคุ้มครองผู้บริโภคของสำนักงาน กสทช. เพื่อนำมาวิเคราะห์เป็นข้อเสนอสุดท้าย ผลการศึกษาพบว่า เครือข่ายผู้บริโภคมีประเด็นข้อเสนอต่อบทบาท อำนาจหน้าที่ของ กสทช. การจัดทำหลักเกณฑ์ หรือข้อบังคับต่างๆ การติดตามเฝ้าระวัง การกำกับดูแล การพิจารณาเรื่องร้องเรียน การสร้างเครือข่ายและการส่งเสริมการมีส่วนร่วม ตลอดจนอุปสรรคปัญหาของการทำงานในฐานะเครือข่ายผู้บริโภค และจากผลการศึกษาสรุปได้ว่า ภาครัฐกับประชาชนควรต้องมีความสัมพันธ์กันในรูปแบบความสัมพันธแบบพลวัตร (Dynamic System) โดยภาคประชาชนต้องตื่นตัวและกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ว่าสิทธิเสรีภาพและการมีส่วนรวมของตนเอง รวมตัวกันเป็นเครือข่ายให้เข้มแข็งยิ่งขึ้น และภาครัฐควรเปิดให้ประชาชน มีส่วนร่วมจะช่วยหนุนเสริมพลังของการทำงาน ให้การกำหนดนโยบายสาธารณะด้วยกระบวนการที่ส่งเสริมการศึกษาความต้องการเพื่อนโยบายที่มีประสิทธิภาพ รวมทั้ง เป็นกลไกการติดตามการดำเนินการของภาคส่วนต่าง ๆ และเป็นการพัฒนาคนจากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในอีกทางหนึ่ง
เอกสารอ้างอิง
Burke, Adam. (1999). Communications & Development : a practical guide. London : Social Development Division
Department for International Development [On-line]. Retrieved July 20, 2017. from https://www.eldis.org/
vfile/upload/1/document/0708/ DOC7389.pdf
Putnam, Robert D.(1993). Making Democracy Work; Civic traditions in Modern Italy. Princeton, N.J. :Princeton
University Press [On-line]. Retrieved July 20, 2017. from https://press.princeton.edu/titles/5105.html
กิติชัย รัตนะ, ผศ.ดร.การสร้างกลุ่มและเครือข่ายในการพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม [ออนไลน์]. เข้าถึงข้อมูลวันที่ 20 กรกฎาคม
จาก https://www.ieat.go.th/assets/uploads/cms/file/201604071732301596794406.pdf
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ, ศ.ดร. และถวิลวดี บุรีกุล. (2548). ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม (Participatory Democracy) [ออนไลน์].
เข้าถึงข้อมูลวันที่ 20 กรกฎาคม 2560. จาก https://kpi.ac.th/ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม-participatory-democracy-.html
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ, ศ.ดร., นันทวัฒน์ บรมานันท์, ศ.ดร., วุฒธิสาร ตันไชย, รศ., ถวิลวดี บุรีกุล, ดร., ปัทมา สธบกำปัง, สุมณฑา 6. ก่อแก้ว, ทัศนยัย ทองศรีนวล และศภานัน เทพคำ. (2552). การมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการนโยบายสาธารณะ
[ออนไลน์]. เข้าถึงข้อมูลวันที่ 20 กรกฎาคม 2560. จาก https://www.kpi-lib.com/kpi/opac/detail.php?id=13157
สมบัติ ธํารงธัญวงศ. (2545). นโยบายสาธารณะ : แนวความคิด การวิเคราะหและกระบวนการ. กรุงเทพฯ : คณะรัฐประศาสน
ศาสตร สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร.
สุพัฒน์ กาฬพันธ์, มปป. เอกสารองค์ความรู้ในการสร้างเครือข่ายเพื่อพัฒนางานด้านวัฒนธรรมจังหวัดหนองบัวลำภู (เอกสารหน่วย
งานราชการ). สืบค้นเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม 2560.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ปรากฏในวารสารกิจการสื่อสารดิจิทัล เป็นลิขสิทธิ์ของสำนักงาน กสทช. ซึ่งสำนักงาน กสทช. เปิดโอกาสให้สาธารณะหรือบุคคลทั่วไปสามารถนำผลงานไปเผยแพร่ คัดลอก หรือตีพิมพ์ซ้ำได้ ภายใต้สัญญาอนุญาตแบบเปิด (Creative Commons: CC) โดยมีเงื่อนไขสำหรับผู้ที่นำผลงานไปใช้ต้องระบุอ้างอิงแหล่งที่มา (Attribution: BY) ห้ามดัดแปลง (NoDerivatives: ND) และต้องไม่ใช้เพื่อการค้า (NonCommercial: NC) เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากสำนักงาน กสทช.
อนึ่ง ข้อความ ตาราง และภาพที่ปรากฏในบทความซึ่งได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์และเผยแพร่ในวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์ โดยไม่ผูกพันต่อ กสทช. และสำนักงาน กสทช. หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้นิพนธ์แต่ละท่านต้องรับผิดชอบบทความของตนเองแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวข้องกับ กสทช. และสำนักงาน กสทช. แต่ประการใด