วาทกรรมผัวเมียในวรรณกรรมเพลงลูกทุ่งอีสานที่มีอิทธิพลต่อสังคมไทย
คำสำคัญ:
วาทกรรม, ผัวเมีย, เพลงลูกอีสาน, สังคมไทยบทคัดย่อ
บทความนี้ผู้เขียนมีความสนใจวิเคราะห์วาทกรรมผัวเมียในวรรณกรรมเพลงลูกทุ่งอีสานที่มีอิทธิพลต่อสังคมไทยนี้ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การสร้างความหมายในวาทกรรมผัวเมียในวรรณกรรมเพลงลูกทุ่งด้วยวิธีการศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยเก็บข้อมูลจากเอกสารและจากอินเทอร์เน็ต เพื่อนำมาวิเคราะห์องค์ประกอบของวาทกรรม พบว่า 1) มิติทางด้านสังคม คือ การไปแอบรักผัวหรือเมียชาวบ้าน การยอมเป็นผัวสำรอง เมียสำรอง เกิดวาทกรรมที่สังคมยอมรับ 2) มิติทางด้านวัฒนธรรมประเพณี เกิดวาทกรรมที่ทำให้การที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อาศัยอยู่กินกับผู้ชายคนหนึ่งที่ยังไม่ได้แต่งงานเป็นที่ยอมรับมากขึ้น ผู้ชายแอบมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่นที่ไม่ใช่เมียของตน ความกล้าของผู้หญิงสมัยใหม่ที่แสดงออกอย่างเปิดเผยและไม่มีขีดจำกัดอีกต่อไป 3) มิติด้านเศรษฐกิจ พบว่า มีเพลงจำนวนไม่น้อยที่กล่าวถึงการใช้ชีวิตครอบครัวหรือระหว่างผัวเมีย เมื่อแต่งงานกันได้สักระยะ ผัวและเมียก็เริ่มแสดงตัวตนของตนเองออกมา เช่น ผัวก็ไม่ค่อยกลับบ้าน ดื่มสุรา เที่ยวกลางคืน เมียก็ไม่แต่งตัว รูปร่างอ้วน และขี้บ่น ในที่สุดทำให้เกิดการทะเลาะวิวาท นำไปสู่การหย่าร้าง ทำให้เกิดปัญหาครอบครัว ปัญหาสังคม และปัญหาด้านเศรษฐกิจ และปัญหาอื่น ๆ อีกมากมาย
เอกสารอ้างอิง
กนกพรรณ วิบูลยศริน. (2547). การเปรียบเทียบภาพตัวแทนของผู้หญิงสมัยใหม่และหลังสมัยใหม่ในภาพยนตร์ไทยและภาพยนตร์
อเมริกัน. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จินดา แก่นสมบัติ. (2559). “เพลงลูกทุ่งหมอลำ : จากเพลงพื้นบ้านอีสานแพร่กระจายเข้าสู่เมืองกรุง” ใน วารสารวิถีสังคมมนุษย์.
มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์. ปีที่ 4 ฉบับที่ 1 มกราคม - มิถุนายน. หน้า 153-173.
จินตนา ดำรงค์เลิศ. (2533). วรรณกรรมเพลงลูกทุ่ง. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เจนภพ จบกระบวนวรรณ. (2550). เพลงลูกทุ่ง. กรุงเทพฯ : สำนักอุทยานการเรียนรู้.
ชฎาภา ประเสริฐทรง. (2555). การนอกใจ: ใครสุข ใครทุกข์. ในวารสารมฉก.วิชาการ. มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
ปีที่ 16 ฉบับที่ 31 กรกฎาคม - ธันวาคม 2555
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2545). วาทกรรมการพัฒนา. กรุงเทพฯ : ศูนย์วิจัยและพัฒนาตำรา มหาวิทยาลัยเกริก.
ธาวิต สุขพานิช (2544), “108 เรื่องที่หญิงไทยควรรู้ (แต่ไม่เคยรู้ เพราะหลงนึกว่ารู้ๆ ดีกันอยู่แล้ว)”. พ๊อพบุ๊คส์ พับบลิค, กรุงเทพฯ.
บุญเรือง อินทวรันต์. (2534). จริยธรรมกับชีวิต. นครสวรรค์. วิทยาลัยครูนครสวรรค์.
ปวิณรัตน์ จันสดใส. (2554). บทบาททางสังคมของสตรีในบทเพลงลูกทุ่งไทย. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ประกายรัตน์ ภัทรธิติ (2545). “การจัดการปัจจัยในการดำเนินชีวิตครอบครัว” ใน ประมวลสาระชุดเศรษฐศาสตร์ครอบครัว
หน่วยที่ 13 หน้า 49-88. นนทบุรี : สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
พรเทพ แพรวขาว. (2551). ประสบการณ์ชีวิตทางด้านสุขภาพทางเพศของชายรักเพศเดียวกันในชุมชนอีสาน. วิทยานิพนธ์
ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พวงเพชร สุรัตนกวีกุล. 2541. มนุษย์กับสังคม. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
รัฐวรรณ จุฑาพานิช. (2547). เพลงลูกทุ่งที่ได้รีบความนิยมระหว่างปี พ.ศ. 2544 - 2545 : การศึกษาเนื้อหาภาษาและภาพ
สะท้อนสังคม. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
สันติ ทิพนา (2560). เพลงลูกทุ่งที่มีเนื้อหาขัดศีลธรรมในรอบทศวรรษ พ.ศ.2550-2559. ใน วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัย
ราชภัฏมหาสารคาม ปีที่ 14 ฉบับที่ 1 (26) มกราคม -มิถุนายน 2560. หน้า 11-21.
สันติ ทิพนา. (2560). วาทกรรมการสร้างสรรค์ในบทเพลง 7 สิงหา ประชามติร่วมใจประชาธิปไตยมั่นคง สำนักงานคณะกรรมการ
เลือกตั้ง (กกต.) ในวารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์ ปีที่ 4 ฉบับที่ 1 มกราคม - เมษายน 2560.
โสวิทย์ บำรุงภักดิ์ และ พุทธชาด คำสำโรง. (2556). การวิเคราะห์ทัศนคติการอยู่ก่อนแต่งงานของประชาชน : กรณีศึกษา
เทศบาลนครขอนแก่น. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น.
สุภาพร เตวุฒิธนกุล. (2548). “HRM: Success Factors”, โปรดักทิวิตี้ เวิลด์. ปีที่ 10 ฉ.55 (มี.ค.-เม.ย. 2548)
สุภรณ์ ลิ้มอารีย์ และพนม ลิ้มอารีย์. (2536). สถิติและการหย่าร้าง. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการวิจัย
แห่งชาติ
อรทัย เพียยุระ. (2554). เอกสารประกอบการสอนรายวิชา วรรณกรรมไทยกับเพศวิถี 416731. ขอนแก่น : คณะมนุษยศาสตร์และ
สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อรทัย วลีวงศ ์และคณะ. (2558). รายงานโครงการศึกษาวิจัย การศึกษาผลกระทบของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่อบุคคล
รอบข้างผู้ดื่ม ในประเทศไทย (ระยะที่ 1). ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.
อรวรรณ ชมดง และ อรทัย เพียยุระ. (2557). เพศวิถีและสังคมไทยในวรรณกรรมเพลงลูกทุ่ง. ในวารสารบัณฑิตศึกษา คณะ
มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ปีที่ 3 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม – ธันวาคม.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ปรากฏในวารสารกิจการสื่อสารดิจิทัล เป็นลิขสิทธิ์ของสำนักงาน กสทช. ซึ่งสำนักงาน กสทช. เปิดโอกาสให้สาธารณะหรือบุคคลทั่วไปสามารถนำผลงานไปเผยแพร่ คัดลอก หรือตีพิมพ์ซ้ำได้ ภายใต้สัญญาอนุญาตแบบเปิด (Creative Commons: CC) โดยมีเงื่อนไขสำหรับผู้ที่นำผลงานไปใช้ต้องระบุอ้างอิงแหล่งที่มา (Attribution: BY) ห้ามดัดแปลง (NoDerivatives: ND) และต้องไม่ใช้เพื่อการค้า (NonCommercial: NC) เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากสำนักงาน กสทช.
อนึ่ง ข้อความ ตาราง และภาพที่ปรากฏในบทความซึ่งได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์และเผยแพร่ในวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์ โดยไม่ผูกพันต่อ กสทช. และสำนักงาน กสทช. หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้นิพนธ์แต่ละท่านต้องรับผิดชอบบทความของตนเองแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวข้องกับ กสทช. และสำนักงาน กสทช. แต่ประการใด