การวิเคราะห์เนื้อหาพอดคาสต์ : บริการโอทีทีในกิจการกระจายเสียงของประเทศไทย
คำสำคัญ:
พอดคาสต์, การให้บริการโอทีที, ประเภทรายการ, รูปแบบรายการบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ในการนำเสนอผลการวิเคราะห์เนื้อหาพอดคาสต์ภาษาไทย เพื่ออธิบาย 1.การให้บริการโอทีทีของพอดคาสต์ 2.ประเภทรายการพอดคาสต์ 3.รูปแบบรายการพอดคาสต์ ศึกษาด้วยวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ดำเนินการวิจัยด้วยการวิเคราะห์เนื้อหารายการพอดคาสต์ประเภทไฟล์เสียงภาษาไทย สุ่มเลือกจากกลุ่มรายการพอดคาสต์ ในช่วงธันวาคม 2560 ถึงกุมภาพันธ์ 2561 จำนวน 104 ตอน จากแอปพลิเคชันพอดคาสต์บนโทรศัพท์มือถือสมาร์ตโฟนระบบ iOS ผลการวิเคราะห์เมื่อแบ่งตามเกณฑ์การให้บริการ พบพอดคาสต์ที่ผลิตโดยผู้ใช้บริการผลิตขึ้นเองมากที่สุด รองลงมาเป็นพอดคาสต์ที่ผลิตโดยสื่อมวลชนดั้งเดิม เมื่อแบ่งตามเกณฑ์วิธีการหารายได้ พบพอดคาสต์แบบไม่หารายได้มากที่สุด รองลงมาเป็นพอดคาสต์ที่หารายได้จากการโฆษณา และเมื่อแบ่งตามเกณฑ์เนื้อหา พบว่าเป็นพอดคาสต์ที่มีเนื้อหาที่เป็นที่สนใจโดยทั่วไปและเนื้อหาสำหรับความสนใจเฉพาะกลุ่มในจำนวนใกล้เคียงกัน ประเภทรายการพอดคาสต์ พบมากที่สุด คือ รายการให้ความรู้ความเข้าใจในการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม คุณภาพชีวิต และสิ่งแวดล้อม รองลงมาเป็นรายการบันเทิง รายการส่งเสริมการศึกษา จริยธรรม ศิลปะ วัฒนธรรม รายการวิทยาศาสตร์และสุขภาพ รายการกีฬา รายการข่าวสาร และรายการส่งเสริมความรู้ความเข้าใจการปกครองในระบอบประชาธิปไตย รูปแบบรายการพอดคาสต์ที่พบมากที่สุด คือ รายการสนทนา รองลงมาเป็นรายการสัมภาษณ์ รายการที่มีผู้ดำเนินรายการคนเดียว รายการบรรยาย รายการอภิปราย รายการข่าว และรายการปกิณกะ
เอกสารอ้างอิง
ชลิตา ศรีนวล. (2558). Over-the-Top (OTT): สงครามที่เพิ่งเริ่มต้นในระบบนิเวศใหม่ของเทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสาร. วารสารเทคโนโลยีสารสนเทศ, 11(1), 74-81.
ณัทธร อารยะกุล. (2558). พฤติกรรมการเปิดรับฟังข่าวสารทางวิทยาศาสตร์ และความพึงพอใจของผู้ฟังพอดคาสท์ที่มีต่อรายการวิทย์แคสต์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี, คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี, สาขาวิชาเทคโนโลยีการเรียนรู้และสื่อสารมวลชน.
พรทิพย์ เย็นจะบก. (2556). การรู้เท่าทันสื่อบนสถานการณ์ความขัดแย้งทางการเมืองของประเทศไทย: กรณีศึกษาเฉพาะสื่อ
กระแสหลักและสื่อใหม่ ในช่วงเวลาหาเสียงเลือกตั้งปี พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ศุภางค์ นันตา. (2553). การผลิตรายการวิทยุกระจายเสียงเบื้องต้น. มหาสารคาม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมสุข หินวิมาน และคณะ. (2557). ความรู้เบื้องต้นทางวิทยุและโทรทัศน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2560). รายงานผลการดำเนินงานประจำปี 2560 คณะกรรมการกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์. ค้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2561, จาก https://broadcast.nbtc.go.th/services/?type=NTYwNDAwMDAwMDAx
_________. (2560). สภาพการแข่งขันและแนวทางการกำกับดูแลกิจการ Over The Top : OTT. กรุงเทพมหานคร.
สุทิติ ขัตติยะ. (2555). หลักการวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ประยูรวงศ์พริ้นติ้ง จำกัด.
Abdous, M., Facer, B., & Yen, C. (2015). Trends in podcast download frequency over time, podcast use,
and digital literacy in foreign language and literature courses. International Journal of Distance Education Technologies, 13(2), 15.
Bashford, S. (2006). The revolution masterclass on podcasting. Revolution, 62-64.
Wertime, K., & Fenwick, I. (2008). DigiMarketing: The essential guide to new media & digital marketing. Singapore: John Wiley & Sons
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ปรากฏในวารสารกิจการสื่อสารดิจิทัล เป็นลิขสิทธิ์ของสำนักงาน กสทช. ซึ่งสำนักงาน กสทช. เปิดโอกาสให้สาธารณะหรือบุคคลทั่วไปสามารถนำผลงานไปเผยแพร่ คัดลอก หรือตีพิมพ์ซ้ำได้ ภายใต้สัญญาอนุญาตแบบเปิด (Creative Commons: CC) โดยมีเงื่อนไขสำหรับผู้ที่นำผลงานไปใช้ต้องระบุอ้างอิงแหล่งที่มา (Attribution: BY) ห้ามดัดแปลง (NoDerivatives: ND) และต้องไม่ใช้เพื่อการค้า (NonCommercial: NC) เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากสำนักงาน กสทช.
อนึ่ง ข้อความ ตาราง และภาพที่ปรากฏในบทความซึ่งได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์และเผยแพร่ในวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์ โดยไม่ผูกพันต่อ กสทช. และสำนักงาน กสทช. หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้นิพนธ์แต่ละท่านต้องรับผิดชอบบทความของตนเองแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวข้องกับ กสทช. และสำนักงาน กสทช. แต่ประการใด
