การศึกษาประสิทธิภาพของเครือข่ายนำร่องคลื่นความถี่ของกิจการโทรทัศน์ที่ไม่มีการใช้งานในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยในบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของเครือข่ายนำร่องคลื่นความถี่ของกิจการโทรทัศน์ที่ไม่มีการใช้งานในแต่ละพื้นที่หรือที่เรียกว่า ทีวีไวท์สเปซ โดยระเบียบวิธีวิจัยนั้น เครือข่ายนำร่องถูกติดตั้งขึ้นและทดสอบที่พื้นที่ทางไกลเข้าถึงยากทางภาคเหนือของประเทศไทย ทีวีไวท์สเปซนี้อ้างถึงช่องสัญญาณในย่านความถี่สูงยิ่ง (ยูเอชเอฟ) ครอบคลุมตั้งแต่ 510 ถึง 790 เมกะเฮิรตซ์ที่ได้ถูกจัดสรรสำหรับ กิจการโทรทัศน์ดิจิทัล และสามารถถูกใช้งานโดยผู้ใช้รองเมื่อมีโอกาสนั่นหมายถึง เมื่อมีช่องสัญญาณว่าง 
 เราศึกษาประสิทธิภาพของเครือข่ายโดยวัดระดับสัญญาณ ณ จุดติดตั้งอุปกรณ์ตัวรับสัญญาณ ค่าทรูพุต อัตราการล่าช้า การสูญเสียของแพ็กเก็ต และค่าผันแปรของความล่าช้า ผลการวิจัยศึกษาพบว่าค่าทรูพุตที่ได้นั้นมีค่า 4-13 เมกะบิตต่อวินาที ค่าอัตราการล่าช้าและค่าผันแปรของความล่าช้ามีค่าต่ำน้อยกว่า 16 มิลลิวินาที และ 2.5 มิลลิวินาทีตามลำดับ ทั้งกรณีเชื่อมโยงแบบจุดต่อจุดและแบบจุดต่อหลายจุด ส่วนการสูญเสียของแพ็กเก็ตขึ้นกับอัตราการส่งข้อมูล ซึ่งที่อัตราส่งข้อมูล 5 เมกะบิตต่อวินาที การสูญเสียของแพ็กเก็ต ส่วนมากไม่สูงกว่า 10% ซึ่งบ่งบอกถึงประสิทธิภาพที่ดีของเครือข่าย เหมาะกับการสื่อสารข้อมูลทั้งเสียง ภาพวิดีโอและข้อมูลเรียลไทม์ซึ่งถือเป็นระบบการสื่อสารทางเลือกที่ดี ต้นทุนต่ำ เหมาะกับทั้งในพื้นที่ทางไกล เข้าถึงยาก หรือจะเป็นการช่วยถ่ายโอนลดภาระโหลดหรือที่เรียกว่า ออฟโหลด จากเครือข่ายที่มีการใช้งาน หนาแน่น เช่น เครือข่ายเซลลูล่าร์ในเมืองใหญ่ เช่น กรุงเทพฯ และสำหรับรองรับการประยุกต์ใช้ที่เกิดขึ้นใหม่ เช่น ไอโอทีหรืออินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่ง