แนวทางส่งเสริมการจัดทำจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพ ผู้ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ของสำนักงาน กสทช.
คำสำคัญ:
จรรยาบรรณแห่งวิชาชีพสื่อ , ผู้ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ , การกำกับดูแลสื่อบทคัดย่อ
บทความนี้ศึกษาปัญหาจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพของผู้ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ และศึกษาแนวทางส่งเสริมจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพของผู้ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ของสำนักงาน กสทช. ศึกษาเชิงคุณภาพโดยใช้วิธีวิจัยแบบผสมผสาน ได้แก่ การศึกษาเอกสาร การสัมภาษณ์กลุ่มย่อย การประชุมรับฟังความคิดเห็นสาธารณะ จากนั้นรวบรวมข้อมูลนำมาวิเคราะห์ประมวลผล ผลการศึกษาพบว่า ปัญหาจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพของผู้ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ในปัจจุบัน แบ่งเป็น 3 ด้าน ได้แก่ ปัญหาด้านภูมิทัศน์สื่อใหม่ ปัญหาด้านสื่อมวลชน และปัญหาด้านการกำกับดูแลกันเองของสมาคมวิชาชีพสื่อวิทยุและโทรทัศน์ สำหรับแนวทางส่งเสริมจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพของผู้ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ พบว่า สำนักงาน กสทช. สนับสนุนแนวทางการส่งเสริมจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพของผู้ประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ โดยแบ่งเป็น 4 กลุ่มภารกิจ ได้แก่ การออกมาตรการและกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพในกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ การจัดอบรมสัมมนาเพื่อเสริมสร้างองค์ความรู้ด้านส่งเสริมจรรยาบรรณแห่งวิชาชีพในกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ การจัดทำฐานข้อมูลองค์กรวิชาชีพ ผู้รับใบอนุญาต ผู้ผลิตรายการ ตลอดจนผู้ประกอบวิชาชีพสื่อในกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ และการสนับสนุนงานวิจัยและโครงการศึกษาสำหรับพัฒนาวิชาชีพสื่อในกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ ผ่านกองทุน กทปส. ซึ่งดำเนินการต่อเนื่องมาตั้งแต่ พ.ศ. 2556
เอกสารอ้างอิง
พระราชบัญญัติการประกอบกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์ พ.ศ. 2551. (2551, 4 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 125 ตอนที่ 42 ก., หน้า 14-44.
Fengler, S., Eberwein, T., Mazzoleni, G., Porlezza, C., & Russ-Mohl, S. (Eds.). (2014). Journalists and media accountability: An international study of news people in the digital age. Peter Lang.
Flew, T. (2018). Global media policy and power. In J. Curran & D. Hesmondhalgh (Eds.), Media and society (6th ed., pp. 175-195). Bloomsbury Academic.
Frankel, M. S. (1989). Professional codes: Why, how, and with what impact?. Journal of Business Ethics, 8(2-3), 109-115. https://www.jstor.org/stable/25071878
Freidson, E. (2001, June 1). Professionalism, the third logic: on the practice of knowledge. University of Chicago Press.
Greenwood, R., Suddaby, R., & Hinings, C. R. (2002). Theorizing change: The role of professional associations in the transformation of institutionalized fields. Academy of Management Journal, 45(1), 58-80. https://www.jstor.org/stable/3069285
Herman, E. S., & Chomsky, N. (1988). Manufacturing consent: The political economy of the mass media. Pantheon Books.
Jenkins, H. (2006). Convergence culture: Where old and new media collide. New York University Press.
Keyes, R. (2004). The post-truth era: Dishonesty and deception in contemporary life. St. Martin’s Press. https://philpapers.org/rec/KEYTPE
McQuail, D. (2010). McQuail’s mass communication theory (6th ed.). Sage Publications. https://www.scirp.org/reference/referencespapers?referenceid=1531625
Nissenbaum, H. (2009, November). Privacy in context: Technology, policy, and the integrity of social life. Stanford University Press.
Plaisance, P. L. (2009). Media ethics: Key principles for responsible practice. Sage Publications.
Puppis, M. (2009). Introduction: Media regulation in small states. International Communication Gazette, 71(1-2), 7-17. https://doi.org/10.1177/1748048508097927
Siebert, F. S., Peterson, T., & Schramm, W. (1956). Four theories of the press: The authoritarian, libertarian, social responsibility, and soviet communist concepts of what the press should be and do. University of Illinois Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารกิจการสื่อสารดิจิทัล
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ปรากฏในวารสารกิจการสื่อสารดิจิทัล เป็นลิขสิทธิ์ของสำนักงาน กสทช. ซึ่งสำนักงาน กสทช. เปิดโอกาสให้สาธารณะหรือบุคคลทั่วไปสามารถนำผลงานไปเผยแพร่ คัดลอก หรือตีพิมพ์ซ้ำได้ ภายใต้สัญญาอนุญาตแบบเปิด (Creative Commons: CC) โดยมีเงื่อนไขสำหรับผู้ที่นำผลงานไปใช้ต้องระบุอ้างอิงแหล่งที่มา (Attribution: BY) ห้ามดัดแปลง (NoDerivatives: ND) และต้องไม่ใช้เพื่อการค้า (NonCommercial: NC) เว้นแต่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากสำนักงาน กสทช.
อนึ่ง ข้อความ ตาราง และภาพที่ปรากฏในบทความซึ่งได้รับการตอบรับให้ตีพิมพ์และเผยแพร่ในวารสารนี้เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์ โดยไม่ผูกพันต่อ กสทช. และสำนักงาน กสทช. หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้นิพนธ์แต่ละท่านต้องรับผิดชอบบทความของตนเองแต่เพียงผู้เดียว ไม่เกี่ยวข้องกับ กสทช. และสำนักงาน กสทช. แต่ประการใด
