ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกําลังกายของบุคลากร มหาวิทยาลัยรังสิต

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกําลังกาย และศึกษาพฤติกรรมการออกกําลังกายของบุคลากรมหาวิทยาลัยรังสิต กลุ่มตัวอย่างเป็นบุคลากรที่สังกัดอยู่ในหน่วยงานของมหาวิทยาลัยรังสิตใน พ.ศ. 2564 จำนวน 432 คน ได้มาโดยสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเที่ยงตรง (IOC) ทุกข้ออยู่ระหว่าง 0.67–1.00 และมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.94 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าไคสแควร์ และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัย พบว่า พฤติกรรมการออกกำลังกายส่วนใหญ่ อยู่ในระดับดี ปานกลาง ปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพสมรส รายได้ต่อเดือน โรคประจําตัว และระยะเวลาการทำงานมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกำลังกายอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนปัจจัยส่วนบุคคล โรคประจําตัว ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกำลังกาย 1) ปัจจัยนําด้านความรู้ การรับรู้ประโยชน์และอุปสรรคของการออกกำลังกาย มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกำลังกายอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ทัศนคติไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกำลังกาย 2) ปัจจัยเอื้อด้านนโยบายมหาวิทยาลัยไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกําลังกาย ปัจจัยเอื้อด้านสถานที่และอุปกรณ์ในการออกกําลังกาย มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกําลังกายอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และ 3) ปัจจัยเสริมด้านการได้รับข่าวสารจากสื่อและการได้รับแรงสนับสนุนทางสังคมจากบุคคลต่าง ๆ มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการออกกําลังกายอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01