การเข้าถึงสิทธิการคุ้มครองแรงงานผิดกฎหมายไร้ฝีมือศึกษาเฉพาะกรณีลูกจ้างของผู้รับเหมาช่วงในอุตสาหกรรมก่อสร้าง

บทคัดย่อ

 การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาแนวคิดการคุ้มครองแรงงานต่างด้าวผิดกฎหมายไร้ฝีมือของผู้รับเหมาช่วงในอุตสาหกรรมก่อสร้าง และวิเคราะห์เปรียบเทียบกฎหมายคุ้มครองแรงงานของ สหพันธรัฐมาเลเซีย สาธารณรัฐสิงคโปร์ และสหรัฐอเมริกา ในกรณีความรับผิดของผู้รับเหมาช่วง อุบัติเหตุ การรักษา เงินชดเชยกรณีการว่างงาน การจัดตั้งสหภาพ   และ ศึกษาปรับปรุง แก้ไขกฎหมาย เกี่ยวกับการเข้าถึงสิทธิของแรงงานต่างด้าวผิดกฎหมายไร้ฝีมือในอุตสาหกรรมก่อสร้าง ใชระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยวิธีการสังเคราะห์ วิเคราะห์เปรียบเทียบววรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง พบว่า ลักษณะแรงงานต่างด้าวที่เข้ามาทำงานในอุตสาหกรรมก่อสร้าง พบว่าปัญหาการจำกัดพื้นที่การทำงาน ค่าใช้จ่ายสูงเกินไป และปัญหาพฤติกรรมแรงงานต่างด้าว เรื่องค่าตอบแทนที่สูงเป็นหลัก และลักษณะการจ้างแรงงานต่างด้าวของผู้รับเหมาช่วง จะเป็นการตกลงกันโดยไม่มีทำสัญญาจ้างแรงงานเป็นลายลักษณ์อักษร ส่วนการวิเคราะห์เปรียบเทียบการคุ้มครองสิทธิตามกฎหมายต่างประเทศที่ศึกษา พบว่ามีการบัญญัติกฎหมายคุ้มครองสิทธิแรงงานต่างด้าว ลักษณะคล้ายคลึงกับกฎหมายไทย และมีบทลงโทษที่หนักกว่าและเข้มงวด  เมื่อปัญหาการเข้าถึงสิทธิของแรงงานต่างด้าวผิดกฎหมายไร้ฝีมือ กรณีที่ทำการศึกษา พบว่าผู้รับเหมาช่วงไม่ได้ส่งเงินสมทบ และไม่ได้ทำสัญญากับผู้รับเหมาหลักทำให้แรงงานต่าด้าวไร้ฝีมือเข้าไม่ถึงสิทธิ ตามกฎหมายไทย และแรงงานต่างด้าวไม่สามารถเข้าถึงสหภาพแรงงานตามกฎหมายไทยได้  ผู้วิจัยเห็นสมควรให้มีการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 ในมาตรา 12  มาตรา 64 มาตรา 96 มาตรา 87 และมาตรา 88