นวัตกรรมด้านการจัดการคาร์บอนเครดิตเพื่อเพิ่มรายได้ของเกษตรกรชาวสวนยางพาราอย่างยั่งยืน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการจัดการคาร์บอนเครดิตในสวนยางพาราของประเทศไทยโดยเน้นการพัฒนาตลาดคาร์บอนภาคสมัครใจ (Voluntary Carbon Market) ซึ่งเป็นกลไกในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและสร้างรายได้เสริมให้กับเกษตรกรผ่านการขายคาร์บอนเครดิต การวิจัยนี้ใช้วิธีการศึกษาเชิงคุณภาพ รวบรวมข้อมูลจากการทบทวนเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก และการระดมความคิดเห็นจากกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่เกี่ยวข้อง เช่น การยางแห่งประเทศไทย องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก เกษตรกร และภาคเอกชน โดยการวิเคราะห์ข้อมูลผ่านกรอบการวิเคราะห์ SWOT และ TOWS Matrix เพื่อประเมินศักยภาพในการพัฒนาโครงการคาร์บอนเครดิตในสวนยางพารา ผลการวิจัยพบว่า 1. แนวทางการพัฒนารูปแบบธุรกิจมี 4 รูปแบบ ซึ่งแต่ละแนวทางต้องคำนึงถึงการแบ่งปันผลประโยชน์ให้แก่ผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นสำคัญ 2. นโยบายด้านคาร์บอนเครดิตในสวนยางพาราของประเทศไทย ในช่วงเริ่มต้นควรใช้มาตรการทางด้านเศรษฐกิจเพื่อสร้างแรงจูงใจเป็นหลัก และ 3. ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียแต่ละกลุ่มมีความคาดหวัง และความต้องการที่แตกต่างกัน แต่ยังคงต้องการให้ กยท. เป็นตัวกลางในการดำเนินงานในการจัดการคาร์บอนเครดิต ในสวนยางข้อเสนอแนะจากงานวิจัยชี้ให้เห็นถึงความจำเป็นในการพัฒนากลไกการจัดการคาร์บอนเครดิตที่มีความโปร่งใสและเชื่อถือได้ พร้อมทั้งการส่งเสริมความร่วมมือระหว่างภาครัฐ ภาคเอกชน และชุมชนท้องถิ่น เพื่อให้การดำเนินงานเป็นไปอย่างยั่งยืน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรุงเทพธุรกิจ. (2566). ราคาซื้อ-ขายคาร์บอนเครดิตช่วง6 เดือนแรกของปี 2566. สืบค้นเมื่อ 6 ธันวาคม 2567,จาก https://www.bangkokbiznews.com/environment/1086018.
จุฑาพร ทองนุ่น, พิชิต ลำไย, สันติ สุขสะอาด และ ศุภศิษย์ ศรีอักขรินทร. (2565). พลวัตป่าไม้และการกักเก็บคาร์บอนในช่วงเวลา 10 ปี ในพื้นที่อุทยานแห่งชาติลำน้ำน่าน จังหวัดอุตรดิตถ์และจังหวัดแพร่. วารสารวนศาสตร์ไทย, 41(2), 48-62.
ประเสริฐ ภวสันต์, นักวิจัย, วรพจน์ กนกกันฑพงษ์, นักวิจัย และ อาวีวรรณ มั่งมีชัย, นักวิจัย (2558). การวิจัยเชิงนโยบายการจัดทำคาร์บอนเครดิต และประเมินความต้องการใช้น้ำจากการดำเนินการปลูกสร้างสวนยางพารา ระยะที่ 3 ในภาคเหนือ ภาคกลาง และภาคตะวันออก 250,000 ไร่: รายงานฉบับสมบูรณ์ สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
สุภาวรรณ เพ็ชศรี และ อำนาจ ชิดไธสง. (2553). ศักยภาพการเก็บกักคาร์บอนในสวนยางพาราของประเทศไทย.รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติเรื่อง ประเทศไทยกับภูมิอากาศโลก ครั้งที่ 1: ความเสี่ยงและโอกาสท้าทาย ในกลไกการจัดการสภาพภูมิอากาศโลก. (น. 439-447).วันที่ 19-21 ส.ค. 2553 จ.นนทบุรี
ANRPC. (2022). Natural Rubber Trends & Statistics. Association of Natural Rubber Producing Countries, 2(3), 1-27.
Dumas, Y. C. M. (2023). Carbon Credit Incentives for Agroforestry: A Feasibility Study for Smallholder Farmers in Ghana's Ashanti Region. Retrieved December 2, 2024, from http://resolver.tudelft.nl/uuid: be6da098-6bcb-45fc-9f3c-23dde5810bce.
Rhodium Group. (2023). Global Greenhouse Gas Emissions: 1990-2021 and Preliminary 2022 Estimates, retrieved December 1, 2024, from https://rhg.com/research/global-greenhouse-gas-emissions-2022/.
Stavins, R. N. (2020). The future of US carbon-pricing policy. Environmental and Energy Policy and the Economy,1, 8-64.