กลวิธีการบรรเลงจะเข้ในเพลงเดี่ยวทะแย สามชั้น
Article Sidebar
Published:
Dec 27, 2019
Keywords:
จะเข้ เพลงเดี่ยว กลวิธีการบรรเลงจะเข้ ทะแย
Main Article Content
Abstract
กลวิธีการบรรเลงจะเข้ที่นิยมใช้ในเพลงเดี่ยวจะเข้ที่นำมาใช้ในเพลงเดี่ยวทะแย สามชั้น มีทั้งหมด 10 รูปแบบ ได้แก่ รูปแบบที่ 1 การดีดเก็บ รูปแบบที่ 2 การดีดรัวหรือการดีดกรอเสียง รูปแบบที่ 3 การดีดสะบัด มี 3 รูปแบบ คือ สะบัดเสียงเดียว สะบัดสองเสียง และสะบัดสามเสียง รูปแบบที่ 4 การดีดปริบ รูปแบบที่ 5 การดีดกระทบสาย มี 2 แบบ คือ การดีดกระทบสองสายและกระทบสามสาย รูปแบบที่ 6 การดีดทิงนอย รูปแบบที่ 7 การรูดสาย คือ การรูดสายจากเสียงต่าไปเสียงสูง รูปแบบที่ 8 การดีดย้อยเสียง รูปแบบที่ 9 การดีดกล้าเสียง และรูปแบบที่ 10 การดีดขยี้
Article Details
Section
Research Articles
References
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2545). การคิดเชิงสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: ซัคเซสมีเดีย.
เกียรติศักดิ์ ทองจันทร์. (2548). วิเคราะห์เดี่ยวจะเข้เพลงกราวใน: กรณีศึกษาทางนางมหาเทพกษัตรสมุห (ครูบรรเลง สาคริก) (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาดุริยางค์ไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ. คณะอนุกรรมการโครงการส่งเสริมการดนตรีไทย
สำนักมาตรฐานอุดมศึกษา สานักงานปลัดทบวงมหาวิทยาลัย. (2538). เกณฑ์มาตรฐานสาขาวิชาและวิชาชีพดนตรีไทย. กรุงเทพฯ: ประกายพรึก.
ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. (2557). สารานุกรมเพลงไทย. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปกรณ์ รอดช้างเผื่อน. (2549). รายงานวิจัยเรื่องงานประพันธ์เพลงเดี่ยว เพลงทยอยเดี่ยวสาหรับจะเข้. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรอุษา แก้วสว่าง. (2552). วิเคราะห์การขับร้องเพลงทะแย. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาดุริยางค์ไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
พิพัฒน์ สอนใย. (2547). การศึกษาเพลงเดี่ยวจะเข้สำเนียงมอญ (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขามานุษยดุริยางควิทยา). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
พูนพิศ อมาตยกุล. (2550). จดหมายเหตุดนตรี 5 รัชกาล. กรุงเทพฯ: มูลนิธิหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง).
เพลงตับมโหรีของเก่า. (2529). กรุงเทพฯ: รักษ์สิปป์.
มนตรี ตราโมท. (2538). ดุริยสาส์น. กรุงเทพฯ: ธนาคารกสิกรไทย.
มนตรี ตราโมท และวิเชียร กุลตัณฑ์. (2523). ฟังและเข้าใจเพลงไทย. กรุงเทพฯ: ไทยเขษม.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2549). สารานุกรมศัพท์ดนตรีไทย ภาคประวัติและบทร้องเพลงเถา ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์.
เรื่องดนตรีไทยในพิธีเทศน์มหาชาติ. (ม.ป.ป.). สืบค้นเมื่อ 11 กรกฎาคม 2559. จาก http://www.nr.ac.th/w/Art/pdf/3.pdf.
วรวุฒิ เข็มเพชร. (2546). การศึกษาเพลงเดี่ยวแขกมอญ สามชั้น ทางจะเข้ (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขามานุษยดุริยางควิทยา). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
สงัด ภูเขาทอง. (2532). การดนตรีไทยและทางเข้าสู่ดนตรีไทย. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.
อินทนิล บุญประกอบ. (2552). ประวัติและบทร้องนาฏศิลป์ไทยระดับมัธยมต้น. สืบค้นเมื่อ 22 ตุลาคม 2559. จาก http://taopuyimbunhotmail.blogspot.com/2009/01/blog-post126.html.
เกียรติศักดิ์ ทองจันทร์. (2548). วิเคราะห์เดี่ยวจะเข้เพลงกราวใน: กรณีศึกษาทางนางมหาเทพกษัตรสมุห (ครูบรรเลง สาคริก) (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาดุริยางค์ไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ. คณะอนุกรรมการโครงการส่งเสริมการดนตรีไทย
สำนักมาตรฐานอุดมศึกษา สานักงานปลัดทบวงมหาวิทยาลัย. (2538). เกณฑ์มาตรฐานสาขาวิชาและวิชาชีพดนตรีไทย. กรุงเทพฯ: ประกายพรึก.
ณรงค์ชัย ปิฎกรัชต์. (2557). สารานุกรมเพลงไทย. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ปกรณ์ รอดช้างเผื่อน. (2549). รายงานวิจัยเรื่องงานประพันธ์เพลงเดี่ยว เพลงทยอยเดี่ยวสาหรับจะเข้. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรอุษา แก้วสว่าง. (2552). วิเคราะห์การขับร้องเพลงทะแย. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาดุริยางค์ไทย). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
พิพัฒน์ สอนใย. (2547). การศึกษาเพลงเดี่ยวจะเข้สำเนียงมอญ (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขามานุษยดุริยางควิทยา). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
พูนพิศ อมาตยกุล. (2550). จดหมายเหตุดนตรี 5 รัชกาล. กรุงเทพฯ: มูลนิธิหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง).
เพลงตับมโหรีของเก่า. (2529). กรุงเทพฯ: รักษ์สิปป์.
มนตรี ตราโมท. (2538). ดุริยสาส์น. กรุงเทพฯ: ธนาคารกสิกรไทย.
มนตรี ตราโมท และวิเชียร กุลตัณฑ์. (2523). ฟังและเข้าใจเพลงไทย. กรุงเทพฯ: ไทยเขษม.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2549). สารานุกรมศัพท์ดนตรีไทย ภาคประวัติและบทร้องเพลงเถา ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์.
เรื่องดนตรีไทยในพิธีเทศน์มหาชาติ. (ม.ป.ป.). สืบค้นเมื่อ 11 กรกฎาคม 2559. จาก http://www.nr.ac.th/w/Art/pdf/3.pdf.
วรวุฒิ เข็มเพชร. (2546). การศึกษาเพลงเดี่ยวแขกมอญ สามชั้น ทางจะเข้ (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขามานุษยดุริยางควิทยา). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
สงัด ภูเขาทอง. (2532). การดนตรีไทยและทางเข้าสู่ดนตรีไทย. กรุงเทพฯ: เรือนแก้วการพิมพ์.
อินทนิล บุญประกอบ. (2552). ประวัติและบทร้องนาฏศิลป์ไทยระดับมัธยมต้น. สืบค้นเมื่อ 22 ตุลาคม 2559. จาก http://taopuyimbunhotmail.blogspot.com/2009/01/blog-post126.html.