The Study of Ear Training Instruction Based on Suda Banomyong’s Approach

Main Article Content

นิอร เตรัตนชัย

Abstract

This research aimed to study ear training instruction based on Suda Banomyong’s approach. Suda Banomyong is one of Thailand noted piano teacher, examiner, lecturer, adjudicator and ear training teacher. The purpose of the study is to investigate Suda Banomyong’s teaching ear training approach and to discuss how to apply to piano study, including the advantage from the approach. The data collection was conducted by interview and observation Suda Banomyongand her three students.
The results of the study found that, Suda Banomyong is teaching ear training cover 5 topics: 1) rhythm 2) pitch and melody 3) intervals and chord 4) polyphony 5) listening to music with feeling and understanding. In every topic consist of feeling, listening, singing, reading, theory and dictation. The key of her approach is listening to the music, feel the music before bringing the music to theory. From the study, students of Suda Banomyong gain the benefit of learning ear training by understanding the structure of music, be able to develop their musical skill, be able to analyze, be able to read, and understand music in every aspect.

Article Details

Section
Research Articles

References

จารุวรรณ สุริยวรรณ์. (2549). แนวทางการสอนดนตรี. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.

จุฑารัตน์ มณีวัลย์. (2551). การสอนโสตทักษะด้านทำนองในหลักสูตรเปียโนระดับชั้นต้นของสานักพิมพ์อัลเฟลด กรณีศึกษา โรงเรียนดนตรีปิ่นนคร (วิทยานิพนธ์ มหาบัณฑิต สาขาดนตรี). มหาวิทยาลัยมหิดล, นครปฐม.

ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2554). หลักการของโคดายสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณัชชา โสคติยานุรักษ์. (2547). พจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุกรี เจริญสุข. (2549). พรสวรรค์สร้างได้. นครปฐม: วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล.