ทัศนคติเรื่องเพศของคนไทยจากผลงานวิจัยชุดวรรณกรรมตำราเพศศาสตร์ของคนไทยภาคกลาง

Main Article Content

Sukanya Sujachaya

บทคัดย่อ

บทความนี้มีจุดประสงค์เพื่อสรุปทัศนคติของคนไทยในอดีตที่มีต่อเรื่องเพศจากการวิเคราะห์วรรณกรรมตำราเพศศาสตร์ของคนไทยภาคกลางและวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง เพื่อสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องกับวัฒนธรรมทางเพศของสังคมไทย
ตำราเพศศาสตร์ของไทยได้อธิบายกำเนิดอารมณ์เพศชาย-หญิงหรือราคะตัณหาว่าเกิดขึ้นตามธรรมชาติเมื่อถึงวัยเจริญพันธุ์ ผลการศึกษาพบว่าคนไทยมีทัศนคติว่าเรื่องเพศเป็นสัญชาตญาณตามธรรมชาติ ไม่จำเป็นต้องมีผู้สอน เป็นพฤติกรรมที่สร้างความสุขให้แก่ชายและหญิง หากเกิดปัญหาบกพร่องจากฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดก็ตาม จำเป็นต้องแก้ไข จึงมีตำรายาสมุนไพรแทรกอยู่ด้วยในตำราเพศ
สังคมไทยให้บทบาทชายเป็นผู้นำในเรื่องเพศและเป็นผู้กระทำให้หญิงมีความสุข ตำราเพศจึงมุ่งสอนชายให้เรียนรู้ลักษณะหญิงประเภทต่างๆ เรียนรู้วิธีการเสพสังวาสด้วยท่วงท่าต่างๆ ที่คิดว่าจะทำให้หญิงพอใจ ตำราเพศศาสตร์จึงจำกัดกลุ่มผู้อ่านไว้เฉพาะกลุ่มเพศชาย
นอกจากนี้การสังวาสสำหรับชนชั้นสูงยังเป็นเสมือนพิธีกรรมเพื่อความมั่นคงของสถาบันครอบครัวและรัฐเพราะจุดประสงค์สาคัญคือต้องการทายาทที่ดี ดังนั้น นอกจากจะพิจารณานรลักษณ์ของหญิงคู่สังวาสแล้ว ความรู้ในเรื่องโหราศาสตร์ยังถูกนำมาใช้ในการเลือกวันเวลาทำการสังวาส ตำราเพศศาสตร์จึงเปรียบเสมือนคู่มือการสังวาสของชนชั้นสูงในอดีต
แม้ว่าคนไทยจะยอมรับว่าเรื่องเพศเป็นเรื่องของธรรมชาติ แต่การพูด การศึกษาหรือการสอนเรื่องเพศโดยตรงถือเป็นเรื่องน่าอาย ตำราเพศศึกษาจึงเป็นเรื่องเฉพาะกลุ่มซึ่งมีวิธีการอำพรางเนื้อหาด้วยรหัสอักษร การใช้ภาษาความเปรียบสัญลักษณ์และใช้คำศัพท์บาลีแทนการใช้คำไทย เพื่อลดทอนความรู้สึกหยาบให้น้อยลง

Article Details

ประเภทบทความ
เรื่องจากปก
ประวัติผู้แต่ง

Sukanya Sujachaya

Mahidol University

เอกสารอ้างอิง

จดหมายเหตุ ลา ลูแบร์ ราชอาณาจักรสยาม (พิมพ์ครั้งที่ 4). (2557). (สันต์ ท. โกมลบุตร, ผู้แปล). นนทบุรี: ศรีปัญญา.

ช้าม หอมจันทร์. เอกสารตำราเพลงต้นฉบับลายมือ.

เซอร์ จอห์น เบาว์ริ่ง. (2547). ราชอาณาจักรและราษฎรสยามเล่ม 1. (The Kingdom and People of Siam). ชาญวิทย์ เกษตรศิริ และกัณฐิกา ศรีอุดม, (บ.ก.), กรุงเทพฯ:มูลนิธิโตโยต้าประเทศไทย.

ถาวร สิกขโกศล. (2558). เสภาเรื่องขุนช้าง-ขุนแผนฉบับสมบูรณ์ สามภาค และ ฉบับต่างสำนวน เล่ม 1 และเล่ม 2. กรุงเทพฯ: ตถาตา.

ปาลเลกัวซ์. (2520). เล่าเรื่องกรุงสยาม (Description du Royaume Thai ou Siam) (พิมพ์ครั้งที่ 2). (สันต์ ท.โกมลบุตร, ผู้แปล). พระนคร: ก้าวหน้า.

ประจิน ฉะอ้อน และสุชิน ทับมี. (2507). เอกสารสมุดลำตัดของสะอาด.

ประถมจินดา เล่ม 1, เล่ม 3. มหาโชติรัตน์ เล่ม 2, เล่ม 3. (2542). ใน ตำราเวชศาสตร์ฉบับหลวง สมัยรัชกาลที่ 5. คณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารจดหมายเหตุในคณะอำนวยการจัดงานเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 6 รอบ 5 ธันวาคม 2542.

โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม 11 หน้า 92. สืบค้นจาก http://www.84000.org.

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2554). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

พระยาแพทยพงศาสุทธาธิบดี. (2547). ตำราแพทย์ตำบล. ใน หกในหนึ่ง. (วิชัย อภัยสุวรรณ, ผู้รวบรวม), กรุงเทพฯ: ชมรมธรรมชาติศึกษา.

พราหม ศรีหรั่งไพโรจน์. เอกสารตำราต้นฉบับลายมือ.

พันธ์ศักดิ์ ศุกระฤกษ์. (2542, 29 กรกฎาคม-4 สิงหาคม). ศาสตร์ของการมีความสุขด้วยตัวเอง. เนชั่นสุดสัปดาห์ 8, 370. พุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช, พระบาทสมเด็จพระ. (2553). บทละครเรื่องรามเกียรติ์ เล่ม 1 (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: บรรณกิจ.

พุทธเลิศหล้านภาลัย, พระบาทสมเด็จพระ. (2546). บทละครเรื่องอิเหนา (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: ศิลปาบรรณาคาร.

แพทยศาสตร์สงเคราะห์: ภูมิปัญญาทางการแพทย์และมรดกทางวรรณกรรมของชาติ. (2542). กรุงเทพฯ: สถาบันภาษาไทย.

วิไลวรรณ ขนิษฐานันท์. (2536). ความสุภาพในภาษาไทยกรุงเทพฯ. ใน เพ็ญศรี ดุ๊ก และคณะ, (บ.ก.), วัฒนธรรมพื้นบ้าน: ภาษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สิทธิพงค์ พรหมรส. (2511). เอกสารตำราเพลงต้นฉบับลายมือพิกุล ดอกรัก.

สุกัญญา สุจฉายา, บรรณาธิการ. (2561). ไขความลับวรรณกรรมตำราเพศศาสตร์. นครปฐม: โครงการวิจัยเรื่อง “ตำราวรรณกรรมเพศศาสตร์ของคนไทยภาคกลาง: ไขความลับเป็นความรู้” คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.

สุกัญญา สุจฉายา. (2556). วรรณกรรมมุขปาฐะ. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เอนก นาวิกมูล. (2526). บทเรียนเพลงฉ่อย. (เอกสารอัดสำเนา).