การตีความใหม่เกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษระหว่างครูเจ้าของภาษากับครูที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา ผ่านมุมมองหลังอาณานิคม เพื่อกำหนดนโยบายการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อเป็นสื่อกลางในการสอนในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ความกระจ่างเกี่ยวกับผลกระทบของสภาวะหลังอาณานิคมต่อการเรียนรู้ภาษาอังกฤษและความเข้าใจผิดเกี่ยวกับครูที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา ตลอดจนให้คำแนะนำแก่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมดโดยเฉพาะผู้กำหนดนโยบายการเรียนภาษาอังกฤษในประเทศไทยเพื่อสร้างความตระหนักรู้แก่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมดที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนโยบายการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อเป็นสื่อกลางในการสอน และระบบการเรียนการสอนแบบสองภาษาในประเทศไทย บทความนี้ใช้คำศัพท์แบบคู่ตรงข้ามของครูที่เป็นเจ้าของภาษาและครูที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาเพื่อตีความใหม่เกี่ยวกับความเข้าใจผิดเรื่องระบบการเรียนการสอนแบบสองภาษาในประเทศไทย ซึ่งนำไปสู่การแบ่งแยกผู้เรียนภาษาอังกฤษและการเข้าถึงการเรียนรู้ภาษาอังกฤษที่จำกัด ท้ายที่สุด ทางเลือกในการถอดรื้อสภาวะหลังอาณานิคมของกรัมชี่ถูกเสนอเพื่อเป็นวิธีแก้ปัญหาสำหรับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งหมดโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาไทยเพื่อตรวจสอบนโยบายการสอนภาษาอังกฤษอีกครั้ง เพื่อลดความเหลื่อมล้ำและทำให้คนไทยมีความเข้าใจเรื่องการสอนและการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพิ่มมากขึ้น การแก้ปัญหาประกอบไปด้วยการปรับความคิดใหม่ของครูที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา ความเข้าใจและการยอมรับธรรมชาติของผู้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สอง และการพัฒนาเนื้อหาตามบริบทท้องถิ่น
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Ashcroft, B., Griffiths, G. and Tiffin, H. (2000). Post-Colonial Studies: The Key Concepts. London: Routledge.
Bax, S. (2010). Researching English Bilingual Education in Thailand, Indonesia and South Korea. Malaysia: British Council.
Bhabha, H. K. (1994). The Location of Culture. London: Routledge.
Coleman, H. (2009). Teaching Other Subjects through English in Two Asian Nations: A Review Unpublished Report Commissioned by the British Council.
Cook, V. (2005). Basing teaching on the l2 user. In E. Llurda (Ed.), Non-Native Language Teachers: Perceptions, Challenges and Contributions to the Profession, pp. 41-61. New York: Springer.
Huebner, T. (2019). Language Policy and Bilingual Education in Thailand: Reconciling the Past, Anticipating the Future. LEARN Journal: Language Education and Acquisition Research Network, 12(1), 19-29.
Kirkpatrick, A. (2019). The languages of higher education in East and Southeast Asia: Will EMI lead to Englishisation? In Sun, Y. (Ed.). Foreign Language Teacher Education and Development: Selected works of Renowned TESOL Experts. Shanghai: Shanghai Foreign Language Education Press.
Kubota, (2016). The Multi/ Plural Turn, Postcolonial Theory, and Neoliberal Multiculturalism: Complicities and Implications for Applied Linguistics. Applied Linguistics. 37(4), 474-494.
Kumaravadivelu, B. (2016). The decolonial option in English teaching: Can the subaltern act? TESOL Quarterly, 50, 66-85.
Laksanasut, S. (2019). Bilingual Education in Thailand, Background, Implementation, Limitation, and Case Study. Bangkok: Suan Sunandha Rajabhat University.
Matsuda, A. (2012). Teaching materials in EIL. In L. Alsagoff, S. McKay, G. Hu and W. Renanyda (Eds.) Principles and practices for teaching English as an international language (pp. 168-185). New York: Francis and Taylor.
Migge, B. and Léglise, I. (2007). Language and colonialism. Applied linguistics in the context of creole communities. In Marlis Hellinger and Anne Pauwels (Eds.), Language and Communication: Diversity and Change. Handbook of Applied Linguistics (pp. 297-338). Berlin: Mouton de Gruyter.
Persuad, W. (2014). Thai Globalization through Postcolonial Lenses. Journal of Education and Practice. 5(16), 167-173.
Phongploenpis, S. (2016). The Education of Bilingual Teachers: Preparation of Thai Pre-service Teachers of English to Teach in Thai-English Bilingual Schools (Doctoral thesis of Education in TESOL). University of Exeter, Exeter.