สวนหลังบ้าน: การเยียวยาของธรรมชาติและเทคโนโลยีในฐานะตัวร้าย

Abstract

บทความวิจัยนี้มุ่งวิเคราะห์นวนิยาย สวนหลังบ้าน ของ นิรันศักดิ์ บุญจันทร์ ภายใต้กรอบแนวคิดเชิงนิเวศสำนึก จากการศึกษาพบว่านวนิยาย สวนหลังบ้าน มีการแสดงให้เห็นกระบวนทัศน์ทางธรรมชาติที่สอดคล้องกับแนวคิดเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม โดยมีการนำเสนอการอยู่ร่วมกันของธรรมชาติและมนุษย์ เพื่อแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างธรรมชาติกับมนุษย์ทั้งทางด้านอารมณ์และจิตใจ รวมไปถึงการนำเสนอบทบาทหน้าที่ของธรรมชาติที่ช่วยเยียวยารักษาสภาพจิตใจ ช่วยเชื่อมความสัมพันธ์ในครอบครัวและช่วยคืนจิตวิญญาณความเป็นมนุษย์ แต่ในขณะเดียวกัน การนำเสนอภาพแทนและบทบาทของธรรมชาติภายในเรื่องยังมีอีกมุมมองหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นการเข้ามาครอบครองและจัดการธรรมชาติของมนุษย์ รวมไปถึงการแบ่งแยกระหว่างธรรมชาติกับเทคโนโลยีในรูปแบบที่ไม่สมดุล