The The Effects of Didactic Game by Using Round Relief Sculpture for Number Knowledge Improvement of Preschool Children
Keywords:
Didactic Game, Sculpture, Number Knowledge, Preschool ChildrenAbstract
This study was experimental research. The objective was to compare the differences of number knowledge of Preschool children, before and after the event of Didactic Game by Using Round Relief Sculpture.
Samples (experimental groups) were male-female children-aged 4-5 years from the Sri Muang Dhamma Khun children’s development center studying at first class kindergarten of second semester of academic year 2016 amount 35 children were selected by random. The tools used in this research including 30 activities of Didactic Game by Using Round Relief Sculpture. 20 experimental models to measure the abilities of number knowledge of Preschool children, and the statistics used to analyze data were the average, standard deviation, and the t-test
The research found that after the experiment, the average score of Preschool children was 17.17, higher than before the experiment was 7.97. And the difference was statistically significant level .05. It found that after the experiment, children were able to know the number higher than before the experiment according to the hypothesis. The Didactic Game by Using Round Relief Sculptures helps Preschool children being able to know the number increasingly.
References
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2551). หลักการสอนคณิตศาสตร์เด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: เอดิสันเพรสโปรดักส์.
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2551). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: เบรน-เบสบุ๊ค.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). รายงานความก้าวหน้าการจัดการเรียนรู้ระดับปฐมวัย ปี 2551-2552. กรุงเทพฯ: เพลิน สตูดิโอ.
กนกพิชญ์ ศรีสวัสดิ์. (2555). การพัฒนากิจกรรมเกมการศึกษาด้านการเรียงลำดับเพื่อส่งเสริมทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต (หลักสูตรการสอน). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ชลาธิป สมาหิโต. 2553. คู่มือการจัดการอบรมเชิงปฏิบัติการเพิ่มพูนศักยภาพศึกษานิเทศก์และครูปฐมวัย. มปป. : สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
เซวง ซ้อนบุญ. (2554). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบ MATH-3C เพื่อพัฒนาทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย. ปริญญานิพนธ์ กศ.ด. (การศึกษาปฐมวัย). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นภเนตร ธรรมบวร. 2549. การพัฒนากระบวนการคิดในเด็กปฐมวัย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2554). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปณิชา มโนสิทธยากร. (2553). ทักษะพื้นฐานคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยที่เล่นเกมการศึกษาเน้นเศษส่วนของรูปเลขาคณิต. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การศึกษาปฐมวัย). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พูลสวัสดิ์ มุมบ้านเซ่า. 2553. ประติมากรรม. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
วรรณีย์ พรมนนท์. (2555). การพัฒนารูปแบบการสอนที่เน้นการบูรณาการด้วยเกมการศึกษาจากสื่อธรรมชาติเพื่อพัฒนาทักษะทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
วรรณี วัจนสวัสดิ์. (2552). ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยด้วยกิจกรรมเกมการศึกษาลอตโต. ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. (การศึกษาปฐมวัย). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วรรณี โสมประยูร. (2551). ความหมายและความสำคัญทางคณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย. [ออนไลน์]. เข้าถึงวันที่ 24 มีนาคม 2556. จาก http://www.krufonclass4.blogpot.com/p/blog-page.html
ศุภางค์จิต กัลยาแก้ว. 2556. ผลการจัดกิจกรรมเกมการศึกษาที่มีต่อการรู้ค่าจำนวนของเด็กปฐมวัย. ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาปฐมวัยศึกษา, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีกระทรวงศึกษาธิการ. 2554. คู่มือการจัดการอบรมเชิงปฏิบัติการพัฒนาวิทยากรแกนนำวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ และเทคโนโลยีปฐมวัย. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
สิริมา ภิญโญอนันตพงษ์. 2553. การวัดและประเมินแนวใหม่เด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: ดอกหญ้าวิชาการ.
สิริมณี บรรจง. 2549. เด็กปฐมวัยกับทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
สุชาติ เถาทอง, สังคม ทองมี, ธำรงศักดิ์ ธำรงเลิศฤทธิ์ และรอง ทองดาดาษ. 2548. ศิลปะ ทัศนศิลป์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่1. กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน์.
สุณี บุญพิทักษ์. (2557). วิจัยชั้นเรียนปฐมวัย: หลักการปฏิบัติจากประสบการณ์. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
สุภาวิณี ลายบัว. (2559). การพัฒนาเกมการศึกษาเพื่อเตรียมความพร้อมทางคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนระดับชั้นอนุบาล 2 โรงเรียนสาธิตอนุบาลราชมงคล. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคงธัญบุรี
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. 2542. การเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: เซเว่น พริ้นติ้ง กรุ๊ป.
อารมณ์ สุวรรณปาล. (2551). การจัดประสบการณ์สำหรับเด็กปฐมวัย หน่วยที่ 7-10. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
อัลชลี ไสยวรรณ. 2553. คณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
อรพรรณ บุตรกตัญญู. (2553, กรกฎาคม-สิงหาคม). การจัดประสบการณ์ทางคณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย. วารสารสสวท. 38(167): 37-39.
Gatzke, M. R. 1990. Kindergarten Children’s Estimates of Numerosity. Illinois: Urbana-Champaign
Helfrich, Shannon. (2007, October). The Exercises for the Mathematics. A.M.I Primary Training Course, Third of four Terms, Nakorn Pathom, NIDTEP.
Robert, P. H. 2003. Part-Whole Number Knowledge in Preschool Children. n.p.
