development algebraic thinking on student’s skill level that taught by โมเดลเมธอดapproach with Cooperative learning TAI for Fourth grade students
Keywords:
Model method, Cooperation learning TAI, Algebraic thinkingAbstract
The research objectives of this study are twofold. First, this research aimed to synthesize instructional guideline for promoting algebraic thinking on the student’s skill level and this research also aimed to compare learning achievement between pre-test and post-test of fourth grade students that learned by Model method approach with cooperative learning TAI that promote algebraic thinking skill. This research is action research that has 3 cycles in 14 hours. The tool for this research includes three lessons, an instructional reflection form, plans, main algebraic thinking achievement test, three minor algebraic thinking achievement test and three algebraic thinking skill exercises divided by Model method situation problem. The Model method situation problem consists Part whole model, The comparison model and The changed model. Each learning management promotes students to practice analyzing, explaining, creating the model’s problem situation to create mathematical sentences and answer with reasoning. Finally, the result of research discovers a guideline to develop algebraic thinking that is taught by the Model method with TAI that analyzes from instructional reflection about best practices Obstacles and solutions. It was found that the achievement before learning by Model method with TAI was higher than after learning management that were analyzed by using the score of pre and post test to calculate statistically
References
จิระประภา คำภาเกะ. (2021). THE DEVELOPMENT OF PROBLEM SOLVING SKILL IN MATHEMATICS ON PRISM AND CYLINDER USING THINK-PAIR-SHARE WITH MATHEMATICS GAME OF MATHAYOMSUKSA 2 STUDENTS. Silpakorn University,
ชนกนันท์ จันทร์ อร่าม. (2019). การพัฒนา กิจกรรมการ เรียนรู้ โดยวิธี การแบบเปิดเพื่อ ส่งเสริมความ สามารถในการ ให้เหตุผลทาง คณิตศาสตร์ สำหรับ นักเรียน ชั้น มัธยมศึกษา ปี ที่ 2. Journal of Faculty of Education Pibulsongkram Rajabhat University, 6(1), 118-133.
ฒิชากร ปริญญากาญจน์. (2020). การ พัฒนา ชุด กิจกรรม การ เรียน รู้ ร่วม กับ การ จัดการ เรียน รู้ แบบ ร่วมมือ ด้วย เทคนิค TAI เพื่อ พัฒนา ผล การ เรียน รู้ เรื่อง การ บวก และ การ ลบ เลข ของ นักเรียน ชั้น ประถม ศึกษา ปี ที่ 2. วารสาร ศึกษา ศาสตร์ มหาวิทยาลัย ศิลปากร, 17(2), 115-128.
เต็มดวง ปาก วิเศษ, ภูษิตบุญ ทอง เถิง, & ธัญญลักษณ์ เขจรภักดิ์. (2019). การ พัฒนา กิจกรรม การ เรียน รู้ คณิตศาสตร์ แบบ ร่วมมือ เทคนิค TAI ร่วม กับ ชุด การ เรียน เรื่อง ความ น่า จะ เป็น กลุ่ม สาระ การ เรียน รู้ คณิตศาสตร์ ชั้น มัธยมศึกษา ปี ที่ 5. Rajabhat Maha Sarakham University Journal, 13(1), 119-127.
ทิศนา แขมมณี. (2545). รูปแบบการสอน: ทางเลือกที่หลากหลาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์วิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2559). ศาสตร์การสอน:องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นาตยา ปิลันธนานนท์. (2543). การเรียนแบบร่วมมือ. บริษัท จูนพับลิซซิ่ง จํากัด.
ปรวี อ่อนสะอาด. (2014). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและ ความสามารถ ในการสื่อสาร ทางคณิตศาสตร์ เรื่อง การวัด ของนักเรียน ชั้น มัธยมศึกษา ปี ที่ 2 หลังการ จัดการเรียน การสอนแบบ กลุ่มช่ว ราย บุคคล(TAI) กับ การสอนตาม ปกติ.
ปริฉัตร์ จันทร์หอม. (2555). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ตามแนวคิดแบบฮิวริสติกส์และโมเดลเมธอดที่มีต่อความสามารถในการคิดเชิงพีชคณิตและความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 1. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย., กรุงเทพมหานคร.
พีรดา วิชามุข. ( 2562). การศึกษาผลสมัฤทธิ์เรื่องการแก้โจทย์ปัญหาอัตราสว่ นและร้อยละด้วยวิธีการสอนปกตคิวบคู่กับวิธีบาร์โมเดลสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, ปีที่ 18 ฉบับ 2 เดือน พ.ค. -ส.ค. 62.
วันวิสา พุทจิระ. (2016). การ จัดการ เรียน รู้ ตาม แนวคิด Model Method เพื่อ พัฒนาการ คิด เชิง พีชคณิต ของ นักเรียน ชั้น ประถม ศึกษา ปี ที่ 5. มหาวิทยาลัย ศิลปากร,
ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย. (2559). วิธีสอนทั่วไป (Method of Teaching) (พิมพ์ครั้งที่2). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2560). คู่มือการใช้หลักสูตร กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ 2551(ฉบับปรับปรุง2560). กรุงเทพฯ: สสวท.
อรวรรณ อยู่แท้กูล. (2021). ผลการจัดการเรียนรู้เรื่อง โจทย์ ปัญหาระคนโดย ใช้การเรียนรู้ เทคนิคการจัด กลุ่มแบบ าย บุคคลร่วมกับ กระบวนการแก้ ปัญหาของโพลยาที่มีต่อผล สัมฤทธิ์ทางการ เรียน และความ สามารถในการ คิดแก้ปัญหาของ นักเรียนชั้น ประถมศึกษาปีที่ 3. มนุษย สังคม สาร (ม ส ส.) คณะ มนุษยศาสตร์ และ สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัย ราชภัฏ บุรีรัมย์, 19(1), 97-116.
Booker, George, & Windsor, Will. (2010). Developing algebraic thinking: Using problem-solving to build from number and geometry in the primary school to the ideas that underpin algebra in high school and beyond. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 8, 411-419.
Cai, Jinfa, Ng, Swee Fong, & Moyer, John C. (2011). Developing students’ algebraic thinking in earlier grades: Lessons from China and Singapore. In Early algebraization (pp. 25-41): Springer.
Englard, Lisa. (2010). Raise the bar on problem solving. Teaching children mathematics, 17(3), 156-163.
Hasbi, M, & Putri, Febriyani. (2018). Improvement Mathematics Problem Solving Ability of the Students Taught by Using Team Assisted Individualization Cooperative Learning Model. Daya Matematis: Jurnal Inovasi Pendidikan Matematika, 6(2), 125-133.
Mahoney, Kevin T. (2012). Individual differences and emotional labor: An experiment on positive display rules. Personality and Individual Differences, 53(3), 251-256.
Mathematics, National Council of Teacher of. (2000). Understand patterns, relations, and functions. Reston: VA: Author.
Matos, Ana, & Ponte, João Pedro da. (2009). Exploring functional relationships to foster algebraic thinking in grade 8. Quaderni di Ricerca in Didattica (Matematica), 1-9.
Tinungki, Georgina Maria. (2015). The Role of Cooperative Learning Type Team Assisted Individualization to Improve the Students' Mathematics Communication Ability in the Subject of Probability Theory. Journal of Education and Practice, 6(32), 27-31.
