ถอดบทเรียนจากการเดินธุดงค์ธรรมยาตรา (ครั้งที่ 9) การมีส่วนร่วมกิจกรรมของ มจร

บทคัดย่อ

การถอดบทเรียนจากการเดินธุดงค์ธรรมยาตรา (ครั้งที่ 9) ประจำปี 2566 ที่จัดโดย หลักสูตรบัณฑิตศึกษา ภาควิชารัฐศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ซึ่งมีวัตถุประสงค์ให้นิสิต อาจารย์ มีกิจกรรมร่วมกัน การฝึกจิต และมีความสามัคคีกันจากการสังเกตแบบมีส่วนร่วมและศึกษาข้อมูลจากเอกสารต่าง ๆ พบว่า 1.การสมาทานธุดงค์และธรรมยาตรา ที่หลักสูตรบัณฑิตศึกษาฯ ได้จัดขึ้น ได้พาคณะนิสิตสมาทานธุดงค์ อย่างน้อย 3 ข้อ คือ  1. เตจีวริกังคะ การถือทรงเพียงไตรจีวรเป็นวัตร สำหรับพระภิกษุ ส่วนผู้ปฏิบัติธรรมที่เป็นฆราวาสมีการนุ่งห่มสีขาวตลอดโครงการ  2. เอกาสนิกังคะ การถือนั่งฉัน ณ อาสนะเดียวเป็นวัตร 3. รุกขมูลิกังคะ การถืออยู่โคนไม้เป็นวัตรการได้เดินธุดงค์ธรรมยาตราตั้งแต่วัดที่เป็นที่พักไปจนถึงเขื่อนลำตะคอง ระยะทางไป - กลับประมาณ 12 กิโลเมตร ทุกคนต่างมีความอดทนและพยายามเพื่อให้ถึงเป้าหมายเป็นการฝึกให้มีสติ 2.โครงการธุดงค์ธรรมยาตราได้แนวคิดของการนำหลักของธุดงค์ มาสร้างเป็นองค์ความรู้และมีการเรียนรู้ร่วมกันเป็นกิจกรรม ที่เกิดความสามัคคี การมีส่วนร่วมและเป็นการปฏิบัติธรรม 3.กิจกรรมดังกล่าว เป็นการเผยแผ่เชิงสัญลักษณ์ เพื่อความสันติเป็นสัญลักษณ์แห่งความไม่เบียดเบียน มีแต่ความอภัยทาน และสิ่งสำคัญ คือ สามารถฝึกสติของผู้ปฏิบัติได้เป็นอย่างดี ฝึกความอดทน