ความเป็นประชาธิปไตยกับความเหลื่อมล้ำในสังคม

ผู้แต่ง

  • ธิติวุฒิ หมั่นมี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ประชาธิปไตย, ความเหลื่อมล้ำ, สังคมไทย

บทคัดย่อ

ความเป็นประชาธิปไตยกับความเหลื่อมล้ำในสังคมมีให้เห็นตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันและดูเหมือนจะมีความห่างระหว่างความเหลื่อมล้ำมากยิ่งขึ้น ซึ่งไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเป็นผลมาจากนโยบายหรือการบริหารประเทศที่มีผิดพลาด ซึ่งทำให้เกิดความไม่เสมอภาคทั้งในเรื่องของความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ สังคมและอำนาจ และรวมถึงสถานะความเป็นประชาชนที่จะต้องมีความเสมอภาคตามระบอบประชาธิปไตยอีกด้วย ความเหลื่อมล้ำดังกล่าวมีผลกระทบในสังคมตั้งแต่ระดับครอบครัวไปถึงระดับประเทศชาติ กล่าวคือ ระดับครอบครัวซึ่งถือว่าเป็นสังคมขนาดเล็กที่ได้รับผลกระทบเกี่ยวกับความเหลื่อมล้ำในมิติต่าง ๆ ย่อมจะทำให้ความเป็นอยู่ไม่เป็นไปตามวิสัยของประชาธิปไตย และถ้าความเหลื่อมล้ำในสถาบันครอบครัวมีมากขึ้นเรื่อย ๆ ย่อมจะส่งผลต่อสังคมประเทศชาติอย่างแน่นอน ดังนั้น การลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมที่ดีที่สุดคือ ผู้บริหารทุกระดับชั้นต้องบริหารภายใต้กรอบของความเป็นประชาธิปไตยแบบไร้เงื่อนไข จึงจะทำให้ความเหลื่อมล้ำในสังคมไทยลดน้อยและหายไปในที่สุด

References

กิตติศักดิ์ สินธุวนิช. (2565). บทบาทของชุมชนในการสร้างความสมานฉันท์ภายใต้ความเหลื่อมล้ำและบริบท ที่เปลี่ยนแปลงไปในสังคม. กรุงเทพฯ: มูลนิธิชัยพัฒนา.

โครงการเศรษฐสาร. (2565). สำรวจสภาพความเหลื่อมล้ำไทย: ดัชนีและความท้าทายของข้อมูลความเหลือมล้ำ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์.

สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. (2565). โครงการวิจัยชุมชนเพื่อพัฒนาและแก้ไขความเหลื่อมล้ำทางสังคมในกรุงเทพมหานคร (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สมชัย จิตสุชน และ วิโรจน์ ณ ระนอง. (2563). ทัศนะประชาชนต่อการเมืองและสวัสดิการสังคมเพื่อสร้างความ เป็นธรรมทางสังคม (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).

สมชัย จิตสุชน. (2563). มาตรการการคลังเพื่อความเป็นธรรมทางเศรษฐกิจและสังคม: การขยายฐานภาษี การปฏิรูปเศรษฐกิจเพื่อลดความขัดแย้งทางการเมือง. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย.

สัญญา เคณาภูมิ. (2559). การตัดสินใจทางการเมืองแบบวิถีประชาธิปไตย: แนวคิดและรูปแบบลักษณะ (Political Decision on the Democratic Way of Life: Concept and Forms). มนุษยศาสตร์และ สังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 33(2), 89-120.

สำนักงานโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP). (2562). ความมั่นคงของมนุษย์ในปัจจุบันและอนาคต (รายงานงานวิจัย). กรุงเทพฯ: สำนักงานโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (UNDP).

สุรชัย ศิริไกร. (2564). การพัฒนาประชาธิปไตยโดยปราศจากการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมและจริยธรรมทางการเมือง. ในการประชุมวิชาการเรื่องวัฒนธรรมทางการเมือง จริยธรรม และการปกครอง ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ.

อภิชาติ สถิตนิรามัย และคณะ. (2563). การเปลี่ยนแปลงด้านเศรษฐกิจและสังคมของชนชั้นใหม่. กรุงเทพฯ: สถาบันอุดมศึกษาไทยเพื่อการพัฒนานโยบายสาธารณะที่ดี นสธ.

Baran, P. (1997). The Political Economy of Growth. New York: Monthly Review Press.

Boix, C. (2003). Democracy and Redistribution. New York: Cambridge University Press.

Chothipaporn, W. (2019). The relationship between financial development with economic growth and the impact of financial inequality countries. Thailand (master’s degree). Bangkok: Thammasat University.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-10-06

How to Cite