ปัญหาความขัดแย้งในองค์กรที่เกิดจากการสื่อสารในยุคสังคมออนไลน์
คำสำคัญ:
ปัญหาความขัดแย้ง, องค์กร, การสื่อสาร, สังคมออนไลน์บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงปัญหาความขัดแย้งในองค์กรที่เกิดจากการสื่อสารในยุคสังคมออนไลน์ ในปัจจุบันมีการพัฒนาอย่างมากของสื่อออนไลน์ เข้ามามีอิทธิพลต่อการดำเนินชีวิตของคนในสังคมอย่างมากมาย แม้กระทั่งสังคมการทำงานในองค์กร ที่บุคลากรในองค์กรมีการใช้การสื่อสารบนพื้นที่ออนไลน์ในการรับส่งข้อมูล แชร์ข้อมูล ใช้เพื่อความบันเทิง เพื่อผ่อนคลายจากความเหน็ดเหนื่อยจากงาน การที่บุคลากรในองค์กร เข้าไปใช้พื้นที่สื่อออนไลน์ ในการโพสต์ข้อความ หรือรูปภาพ แสดงความคิดเห็น แต่ความคิดเห็นเหล่านั้น เข้าไปกระทบกับความรู้สึกและความสัมพันธ์ของบุคคลอื่นที่ถูกพาดพิงซึ่งอยู่ในองค์กรเดียวกัน ก่อให้เกิดความขัดแย้งขึ้นในองค์กร การแสดงความคิดเห็นเกิดเป็นความขัดแย้ง ฉะนั้นผู้ใช้งานจึงต้องมีสิ่งที่ควรคำนึงถึง คือ 1. รู้เท่าทันสื่อในโลกออนไลน์ 2. เข้าใจความแตกต่างของบุคคล พื้นฐานครอบครัวของแต่ละคน 3. ใช้การสื่อสารออนไลน์เท่าที่จำเป็น และคำนึงถึงความเป็นจริงอย่างเหมาะสม 4. ระมัดระวังในการสื่อสาร หรือข้อมูลที่เผยแพร่ออกไป 5. บุคลากรในองค์กรควรมีจริยธรรม และมารยาทโดยเฉพาะเมื่อใช้สื่อสังคมออนไลน์ เพื่อลดความขัดแย้งในองค์กร และเพื่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่ดีของบุคลากร เพื่อการพัฒนาองค์กรให้เจริญขึ้น
References
ฐาศุกร์ จันประเสริฐ. (2556). การศึกษาสมรรถนะที่ต้องการจำเป็นด้านการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารในองค์กรภาครัฐ. วารสารพฤติกรรมศาสตร์, 21(1), 1 - 22.
บุษบา สุธีธร. (2560). ความขัดแย้งและการคลี่คลายความขัดแย้งระหว่างบุคคล. วารสารนักบริหาร, 37(1), 54-67.
พงศธร นวนศรี (2566). ความรู้พื้นฐานเรื่องการสื่อสาร. สืบค้น 5 สิงหาคม 2566, จากhttps://a31979667.wordpress.com
มนัสธนนท์ เอกโภควัฒน์. (2566). การใช้สื่อสังคมออนไลน์อย่างสร้างสรรค์. สืบค้น 5 สิงหาคม 2566, จาก https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/ elaw_parcy/ewt_dl_link.php?nid=2809
วราพร ดำจับ. (2560). การสื่อสารในยุคดิจิทัล. สืบค้น 7 สิงหาคม 2566, จาก https://www.chonburi.spu.ac.th/interdiscip/filepdf/A811497602203.
ศิระ ศรีโยธิน. (2560). การสื่อสารองค์กรเครื่องมือสำคัญของนักการตลาดในยุค Thailand 4.0. Veridian E-Journal,Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(3), 1267 - 1276.
สุภาวดี เจริญวานิช. (2560). การรังแกกันผ่านพื้นที่ไซเบอร์ผลกระทบและการป้องกันในวัยรุ่น. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 25(4), 639 - 648.
อรรถพร ถาน้อย. (2566). สื่อสังคมออนไลน์เปลี่ยนโลกและเปลี่ยนชีวิตคน. สืบค้น 6 สิงหาคม 2566, จาก https://w2.med.cmu.ac.th/suandok-variety
อุไร ส้มเกลี้ยง และคณะ. (2563). การบริหารความขัดแย้งของพนักงานในองค์กรภาครัฐ. วารสารหาดใหญ่วิชาการ, 18(1), 163 - 176.
อัศวิน เนตรโพธิ์แก้ว. (2557). นวัตกรรมสื่อสังคมกับประชาคมอคติ. สืบค้น 7 สิงหาคม 2566, จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jcin/article/view/42273
Robbins, S.P. & Judge, T.A. (2013). Organisational Behavior (15th ed.). Boston: Pearson.
Monataraphadung, S. (2016). Creative conflict management. Valaya Alongkorn Review (Humanities and Social Science), 6(2), 193-208.
McKenna, E. F. (2000). Business psychology and organisational behaviour: A student's handbook (3rd ed.). New York: Psychology Press.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น
