ความผิดตามกฎหมายอาญาที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยไม่ต้องการเจตนา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อศึกษาแนวความคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับความรับผิดทางอาญาที่ไม่ต้องการเจตนาในการกระทำในกฎหมายอาญา 2. เพื่อศึกษาวิเคราะห์ถึงปัญหาเกี่ยวกับเจตนาในความผิดทางอาญาที่ไม่ต้องการเจตนาในพระราชบัญญัติต่าง ๆ ที่มีโทษทางอาญา และ 3. เพื่อศึกษาและเสนอแนะแนวทางที่เป็นมาตรการที่เหมาะสมเกี่ยวกับการกระทำความผิดทางอาญาที่ไม่ต้องการเจตนาเพื่อเป็นข้อเสนอแนะในการแก้ไขเพิ่มเติมบทบัญญัติในพระราชบัญญัติที่มีโทษทางอาญาให้มีความชัดเจนแน่นอนยิ่งขึ้น ศึกษาวิจัยแบบเอกสาร (Documentary Research) โดยการศึกษาจากตัวบทกฎหมายคำพิพากษาของศาลฎีกา ตำรา บทความทางวิชาการ วิทยานิพนธ์ ฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ทั้งที่เป็นภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ และรวบรวมแนวความคิด ข้อเสนอแนะของนักกฎหมายนำมาวิเคราะห์เปรียบเทียบกับหลักการดังกล่าวที่ปรากฎอยู่ในกลุ่มประเทศที่ใช้ระบบประมวลกฎหมายรวมทั้งราชอาณาจักรไทย

ผลการวิจัยพบว่า ความผิดตามกฎหมายอาญาที่กฎหมายบัญญัติไว้โดยไม่ต้องการเจตนาซึ่งปรากฏอยู่ในปัจจุบันนี้ เกิดจากความจําเป็นในการนําเอามาตรการทางกฎหมายอาญามาใช้กับปัญหาของการกระทำที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อสาธารณชนโดยส่วนรวม โดยเริ่มแรกมีพื้นฐานมาจากความรับผิดเพื่อละเมิดในทางแพ่งเกี่ยวกับการระมัดระวังมิให้เกิดผลตามที่กฎหมายบัญญัติขึ้น ต่อมาหลักนี้ได้ขยายไปสู่ความผิดอื่นๆ ซึ่งได้เกิดขึ้นโดยเหตุผลทางเทคนิคในการรักษาความสงบในสังคม และในระยะแรกเริ่ม มีการตีความหลักความรับผิดนี้อย่างเคร่งครัดและก่อให้เกิดความรับผิดอย่างเด็ดขาดแก่ผู้ฝ่าฝืน ทำให้เกิดการโต้แย้งทางความคิดเกี่ยวกับหลักความรับผิดนี้ และต่อมาหลักความรับผิดนี้ได้ผ่อนคลายลง และยอมรับถึงข้อต่อสู้ต่าง ๆ ในการแก้ตัวให้พ้นความรับผิดนี้ และมีการเปลี่ยนแปลงหลายประการที่เกิดขึ้นกับบทบัญญัติที่กำหนดความรับผิดนี้ในประการที่ก่อให้เกิดความยุติธรรมขึ้น