การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการตามพันธกิจของเทศบาลตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี

ผู้แต่ง

  • พระสมพร คุณสมฺปนฺโน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • รัฐพล เย็นใจมา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • หัฏฐกรณ์ แก่นท้าว มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การประยุกต์หลักพุทธธรรม, การบริหารจัดการ, พันธกิจของเทศบาลตำบล

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาระดับการบริหารจัดการตามพันธกิจของเทศบาลตำบลบางเตย 2. ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักอิทธิบาท 4 กับการบริหารจัดการตามพันธกิจของเทศบาลตำบลบางเตย 3. ศึกษาแนวทางการประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการตามพันธกิจของเทศบาลตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี ดำเนินการตามระเบียบวิธีวิจัยแบบผสานวิธี คือการวิจัยเชิงปริมาณจากการแจกแบบสอบถาม และการวิจัยเชิงคุณภาพ จากการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 9 รูปหรือคน เพื่อสนับสนุนข้อมูลเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ประชาชนอายุ 18 ปี ขึ้นไป ซึ่งมีสิทธิเลือกตั้งในเขตเทศบาลตำบลบางเตย จำนวน 400 คน ด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับการบริหารจัดการตามพันธกิจของเทศบาลตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก และหลักอิทธิบาท 4 โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ความสัมพันธ์ระหว่างหลักอิทธิบาท 4 กับการบริหารจัดการตามพันธกิจของเทศบาลตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี พบว่า หลักอิทธิบาท 4 โดยภาพรวม กับการบริหารจัดการตามพันธกิจของเทศบาลตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับปานกลาง (R=.741**) 3. การประยุกต์หลักพุทธธรรมในการบริหารเทศบาลตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี ครอบคลุมการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานตามแผนยุทธศาสตร์ การยกระดับคุณภาพชีวิตประชาชนทุกวัย การจัดการขยะและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน การส่งเสริมภูมิปัญญาท้องถิ่นและการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ การสร้างศักยภาพเศรษฐกิจด้วยทักษะดิจิทัลและการตลาดออนไลน์ การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาล และการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอัตลักษณ์เพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชน

เอกสารอ้างอิง

จักรวาล สุขไมตรี. (2558). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพุทธจริยธรรมระดับอุดมศึกษา (ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประภาวรินทร์ พิทักษ์ชัยภักดี. (2566). การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อการบริหารจัดการตามแนวชีวิตวิถีใหม่ของผู้ประกอบการธุรกิจประกันชีวิตในกรุงเทพมหานคร (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิขารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ปัณณพงศ์ วงศ์ณาศรี. (2560). วิเคราะห์บริบทความท้าทายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการบริหารท้องถิ่นเพื่อขับเคลื่อนนวัตกรรมท้องถิ่นในยุคไทยแลนด์ 4.0 (รายงานการวิจัย). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

วัฒนา หลวักประยูร. (2559). ประสิทธิภาพการบริหารจัดการวัดท่าซุง อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี (สารนิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิชญาภา เมธีวรฉัตร. (2554). ประสิทธิภาพการบริหารจัดการวัดท่าซุง อำเภอเมือง จังหวัดอุทัยธานี (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Greenberg, J. & Baron, R. A. (1997). Behavior in Organizations (6th ed.). NJ: Penrice Hall.

Yamane, T. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-25

รูปแบบการอ้างอิง

คุณสมฺปนฺโน พ., เย็นใจมา ร., & แก่นท้าว ห. (2025). การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการตามพันธกิจของเทศบาลตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 8(3), 86–97. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jidir/article/view/279303