แนวทางการพัฒนาการระดมทรัพยากรเพื่อการบริหารจัดการศึกษาในยุค Generative AI ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาพิจิตร เขต 1

อาทิตยา ชาติบุตร; อ้อมธจิต แป้นศรี

ผู้แต่ง

อาทิตยา ชาติบุตร มหาวิทยาลัยนเรศวร
อ้อมธจิต แป้นศรี มหาวิทยาลัยนเรศวร

คำสำคัญ:

การระดมทรัพยากร, เจนเนอเรทีฟ เอไอ, การศึกษาระดับประถมศึกษา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. ศึกษาสภาพปัจจุบันของการระดมทรัพยากรเพื่อการบริหารจัดการศึกษาในยุค Generative AI ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1 และ 2. ศึกษาแนวทางการพัฒนาการระดมทรัพยากรเพื่อการบริหารจัดการศึกษาในยุค Generative AI ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1 การวิจัยเป็นแบบผสานวิธี ด้วยการวิจัยเชิงปริมาณโดยการแจกแบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 291 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดย หาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง กับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 5 ท่าน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยผลการศึกษาสภาพปัจจุบันของการระดมทรัพยากรเพื่อการบริหารจัดการศึกษาในยุค Generative AI ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1 ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการประชาสัมพันธ์ และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ ด้านงบประมาณ ผลการศึกษาแนวทางการพัฒนาการระดมทรัพยากรเพื่อการบริหารจัดการศึกษาในยุค Generative AI ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 1 พบว่า สถานศึกษาควรพัฒนาการระดมทรัพยากรเพื่อการบริหารจัดการศึกษาในยุค Generative AI โดยมุ่งเน้นการกำหนดนโยบายที่ชัดเจนโดยผู้บริหารสถานศึกษา ภายใต้หลักจริยธรรม ความโปร่งใส พร้อมทั้งส่งเสริมการเรียนรู้และอบรมความรู้ด้าน Generative AI ให้กับบุคลากรในองค์กร บูรณาการเทคโนโลยี Generative AI เข้ากับการบริหารงานทุกด้าน ทั้งด้านการประชาสัมพันธ์ การจัดการเรียนการสอน การวิเคราะห์ข้อมูล การบริหารงบประมาณ และการเชื่อมโยงกับแหล่งทุนเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ความโปร่งใส และความยั่งยืนในการจัดการศึกษา

เอกสารอ้างอิง

ณรงค์ฤทธิ์ ประทุมชัย. (2565). แนวทางการพัฒนาการระดมทรัพยากรเพื่อการบริหารจัดการศึกษาในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารจัดการการศึกษา). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2567). Generative AI ผู้ช่วยยุคใหม่ของมนุษย์สมัยนี้. สืบค้น 10 เมษายน 2568, จาก https://shorturl.asia/AjuIr

พระครูใบฎีกาอิทธิพล กิตฺติพโล. (2567). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุค AI ตามหลักพรหมวิหาร 4. วารสารวิจัยและนวัตกรรมการศึกษาและเทคโนโลยี, 18(2), 112-126.

พิริยะ อุตมฉันท์. (2567). การใช้ Generative AI ในการทำวิจัย. วารสารระบบสารสนเทศด้านธุรกิจ (JISB), 2(1), 6-21.

มรกต การดี. (2563). การพัฒนาระบบโต้ตอบการสนทนาผ่านตัวอักษรอัตโนมัติด้วยแชทบอทสำหรับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย (รายงานการวิจัย). สงขลา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.

รุ่งสุรีย์ สิงหราช. (2561). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการงบประมาณแบบมุ่งเน้นผลงานเชิงนวัตกรรมของโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยราชภัฏธนบุรี รับใช้สังคม, 4(2), 46-59.

วรลักษณ์ หิมะกลัส. (2566). การทบทวนวรรณกรรมว่าด้วยการใช้ AI ในการศึกษา (รายงานการวิจัย). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ศักธินันท์ ศรีหาบงค์. (2567). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. Journal of Applied Education, 2(6), 35-42.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2566). สกศ. เปิดสภาวะการศึกษาไทยไตรมาสแรกปี 68 การจัดการศึกษาไทยในโลกที่เปลี่ยนแปลงไป. สืบค้น 10 เมษายน 2568, จาก https://shorturl.asia/Br7Pm

สุพัตรา ปากดี. (2567). แนวทางการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ในการจัดการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2 (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

Barnes, E. (2024). Strategic Integration of AI in Higher Education and Industry: The AI8-Point Model. Advances in Social Sciences and Management, 2(6), 39-52.

Chakraborty, S. (2024). Generative AI in Modern Education Society. Retrieved March 20, 2024, from https://doi.org/10.48550/arXiv.2412.08666

Feitosa, K. L. & Brasileiro, F. (2024). integration of generative Artificial Intelligence in Public Relations practices: a systematic review. Revista Internacional de Relaciones Públicas, 2(14), 149-168.

Krejcie, R. V. & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Kumar, U. (2024). The Advent of Generative AI and Financial Industry. International Journal of Finance, 9(5), 55-70.

Li, Z. (2024). Construction of a Model for Optimizing the Allocation of Chinese International Education Resources Based on Deep Learning. Learning and analytics in intelligent systems, 38(1), 228-237.

Mustikaningsih, M. (2024). Tantangan dan Peluang Dunia PR di Era Kecerdasan Buatan: Sebuah Tinjauan Literatur. JIKA (Jurnal Ilmu Komunikasi Andalan), 7(1), 99-110.

Putri, A. D. M. (2025). Optimalisasi Peran Humas Sekolah dalam Meningkatkan Citra dan Kepercayaan Publik di Era Digital. Indo-MathEdu Intellectuals Journal, 6(1), 566-577.

UNESCO. (2023). Guidance for generative AI in education and research. France: the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Retrieved March 20, 2024, from https://shorturl.asia/teFl1