กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพุทธ

ผู้แต่ง

  • ศิริอัญภัค ศิรินนท์วัชรกุล นักวิชการอิสระ
  • วรรณพัชร ทั่งทอง นักวิชการอิสระ
  • ศิริพงษ์ สมบูรณ์ นักวิชการอิสระ

คำสำคัญ:

กลยุทธ์, การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์, แนวพุทธ

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพุทธ ในยุคที่การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคม และเทคโนโลยีดำเนินไปอย่างรวดเร็ว
การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์จึงกลายเป็นหัวใจสำคัญของการสร้างความเข้มแข็งให้กับองค์กรและสังคมอย่างยั่งยืน บทความนี้นำเสนอแนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักพุทธศาสนา โดยมุ่งเน้นการประยุกต์ใช้หลักไตรสิกขา ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา อิทธิบาท 4 ได้แก่ ฉันทะ ความพอใจ วิริยะ ความเพียร จิตตะ ความเอาใจใส่ วิมังสา ความไตร่ตรอง และพรหมวิหาร 4 ได้แก่ เมตตา ความปรารถนาให้ผู้อื่นได้รับความสุข กรุณา ความปรารถนาให้ผู้อื่นได้พ้นทุกข์ มุทิตา ความยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี อุเบกขา ความเป็นกลาง โดยนำมาเป็นกลยุทธ์สำคัญในการพัฒนาคุณลักษณะภายในของบุคคล ทั้งด้านจริยธรรม สมาธิ สติปัญญา และความเมตตา เพื่อเสริมสร้างบุคลากรที่มีคุณภาพ มีจิตสำนึกในการทำงาน และสามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นอย่างมีความสุข กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์
ตามแนวพุทธ จึงเป็นทางออกที่สำคัญสำหรับการพัฒนาบุคลากรในยุคที่มีความท้าทายให้บุคลากรมีคุณลักษณะที่พึงประสงค์ มีการพัฒนาในทุกมิติอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้เกิดความสมดุลระหว่างจิตใจและประสิทธิภาพการทำงาน เป็นผลให้องค์กรมีบุคลากรที่มีศักยภาพในการปฏิบัติงาน

เอกสารอ้างอิง

เติมศักดิ์ ทองอินทร์. (2547). ความรู้เบื้องต้นทางการบริหารรัฐกิจ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2543). ทศวรรษธรรมทัศน์พระธรรมปิฎกหมวดศึกษาศาสตร์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

พระพรหมคุณากรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2555). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย (พิมพ์ครั้งที่ 32). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ผลิธัมม์.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกแปลไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่มที่ 20. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วิชัย โถสุวรรณจินดา. (2546). การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: VJ. พริ้นติ้ง.

อำนวย แสงสว่าง. (2540). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ทิพย์วิสุทธิ์.

อำนาจ เจริญศิลป์. (2543). การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.

Currie, S. (2023). Digital Literacy: What Is It and Why Does It Matter?. CA: Referencepoint Pr Inc.

Hesketh, I. & Cooper, C. (2019). Wellbeing at Work: How to Design, Implement and Evaluate an Effective Strategy. London: Kogan Page.

Nadler, L. (1980). Corporate Human Resources Development: A Management Tool. United State of America: McGraw-Hill.

Russ-Eft, D. F. & Alizadeh, A. (2024). Ethics and Human Resource Development Societal and Organizational Contexts. London: Palgrave Macmillan.

Yorks, L. et al. (2022). Strategic Human Resource Development in Practice. Midtown Manhattan: Springer.

Zemke, R. et al. (2013). Generations at Work: Managing the Clash of Boomers, Gen Xers, and Gen Yers in the Workplace (2nd ed.). New York: Amacom.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-19

รูปแบบการอ้างอิง

ศิรินนท์วัชรกุล ศ., ทั่งทอง ว., & สมบูรณ์ ศ. (2025). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามแนวพุทธ. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 8(4), 302–314. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jidir/article/view/279789