แนวโน้มและความท้าทายของประชาธิปไตยในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บทวิเคราะห์เปรียบเทียบ
คำสำคัญ:
ประชาธิปไตย, เอเชียตะวันออกเฉียงใต้, การเมืองเปรียบเทียบบทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์แนวโน้มและความท้าทายของระบบประชาธิปไตยในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยใช้วิธีการวิเคราะห์เปรียบเทียบระหว่างประเทศต่าง ๆ ในภูมิภาคนี้ เพื่อให้เห็นภาพรวมของการพัฒนาประชาธิปไตยและปัญหาที่เผชิญอยู่ บทความนี้เน้นการศึกษาในแง่มุมต่าง ๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงทางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคม การมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการประชาธิปไตย และการบริหารจัดการของรัฐบาล จากการศึกษาพบว่า ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีการพัฒนาประชาธิปไตยที่แตกต่างกันอย่างมาก ทั้งในด้านความเข้มแข็งของสถาบันประชาธิปไตยและการมีส่วนร่วมของประชาชน นอกจากนี้ยังพบว่ามีความท้าทายสำคัญที่ยังคงเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาประชาธิปไตย เช่น ปัญหาความไม่เสมอภาคทางเศรษฐกิจ ความขัดแย้งทางการเมือง และการจำกัดเสรีภาพในการแสดงออก การพัฒนาประชาธิปไตยในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ยังคงมีความท้าทายที่ต้องเผชิญอยู่ แต่ก็มีแนวโน้มที่ดีในการเสริมสร้างความเข้มแข็งของสถาบันประชาธิปไตยและการมีส่วนร่วมของประชาชน ซึ่งสามารถช่วยสร้างเสถียรภาพและความยั่งยืนให้กับระบบการเมืองในภูมิภาคนี้ได้ในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
กษิต ภิรมย์. (2567). ประชาธิปไตยถดถอยในอาเซียน. สืบค้น 10 กุมภาพันธ์ 2568, จากhttps://www.naewna.com/politic/columnist/61333
กอง บก.มติชน-ประชาชาติธุรกิจ. (2551). ตุลาการภิวัฒน์ ปฏิวัติการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ และถวิลวดี บรีกุล. (2548). ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์.
พิมณัฐฐา เขื่อนเพ็ชรต์. (2566). สื่อนอกชี้ประชาธิปไตยในอาเซียนกำลัง ‘ถดถอย’ และ ‘แย่ลง’ เรื่อย ๆ (?). สืบค้น 5 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://shorturl.asia/xsoji
พีรศักย์ จันทวรินทร์. (2557). ประชาธิปไตยในอาเซียน. วารสารศาลรัฐธรรมนูญ, 16(47), 21-54.
ไพรินทร์ มากเจริญ. (2562). ประชาสังคมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ : มายาคติและข้อจำกัดในการสนับสนุนประชาธิปไตย. วารสารเศรษฐศาสตร์การเมืองบูรพา, 7(1), 80-98.
แม่ลูกจันทร์. (2564). ประชาธิปไตยในอาเซียน. สืบค้น 10 กุมภาพันธ์ 2568, จากhttps://www.thairath.co.th/news/foreign/2077565
ลิขิต ธีรเวคิน. (2545). การเมืองการปกครองของไทย (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิษณุ เครืองาม. (2530). กฎหมายรัฐธรรมนูญ (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์นิติบรรณาการ.
วิสุทธิ์ โพธิแท่น. (2550). แนวคิดประชาธิปไตยของไทย. กรุงเทพฯ: สำนักอบรม เผยแพร่ และประชาสัมพันธ์ สถาบันพระปกเกล้า.
สมคิด พุทธศรี. (2562). แดน สเลเตอร์ : มุมมองใหม่ว่าด้วยประชาธิปไตยในเอเชีย. สืบค้น 10 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://www.the101.world/democratisation-in-east-asia-interview-dan-slater/
อรรถสิทธิ์ เมืองอินทร์. (2559). สำรวจความเป็นประชาธิปไตยในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. สืบค้น 10 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://shorturl.asia/DVT65
อุกฤษฏ์ ปัทมานันท์. (2566). สุขภาวะประชาธิปไตยเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. สืบค้น 9 กุมภาพันธ์ 2568, จาก https://shorturl.asia/aGEsT
Ferrara, F. (2015). The Political Development of Modern Thailand. Cambridge: Cambridge University Press.
Regilme, S. S. F. Jr. (2022). Stopping the autocratic spread in Southeast Asia. Retrieved February 2, 2025, from https://shorturl.asia/pk4RV
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เพื่อให้เป็นไปตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องลงลายมือชื่อในแบบฟอร์มใบมอบลิขสิทธิ์บทความให้แก่วารสารฯ พร้อมกับบทความต้นฉบับที่ได้แก้ไขครั้งสุดท้าย นอกจากนี้ ผู้นิพนธ์ทุกท่านต้องยืนยันว่าบทความต้นฉบับที่ส่งมาตีพิมพ์นั้น ได้ส่งมาตีพิมพ์เฉพาะในวารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์ เพียงแห่งเดียวเท่านั้น หากมีการใช้ภาพหรือตารางหรือเนื้อหาอื่นๆ ของผู้นิพนธ์อื่นที่ปรากฏในสิ่งตีพิมพ์อื่นมาแล้ว ผู้นิพนธ์ต้องขออนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน พร้อมทั้งแสดงหนังสือที่ได้รับการยินยอมต่อบรรณาธิการ ก่อนที่บทความจะได้รับการตีพิมพ์ หากไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเบื้องต้น ทางวารสารจะถอดบทความของท่านออกโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น


