การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

ตากเพชร เลขาวิจิตร; บุญทัน ดอกไธสง; เกียรติศักดิ์ สุขเหลือง

ผู้แต่ง

ตากเพชร เลขาวิจิตร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
บุญทัน ดอกไธสง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
เกียรติศักดิ์ สุขเหลือง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การประยุกต์, หลักพุทธธรรม, สมรรถนะการปฏิบัติงาน, องค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสมรรถนะการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา 2. ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา 3. นำเสนอการประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา การวิจัยเป็นแบบผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดพระนครศรีอยุธยา 283 คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ การวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญคือผู้บริหารองค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยานักวิชาการและผู้มีส่วนได้เสีย 18 รูปหรือคน เก็บข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง และการสนทนากลุ่มเฉพาะ 9 รูปหรือคน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1. สมรรถนะการปฏิบัติงานของบุคลากร ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2. ปัจจัยการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และหลักพละ 4 ส่งผลต่อสมรรถนะการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ทุกด้าน อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.01 โดยปัจจัยการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์สามารถร่วมกันทำนายความผันแปรได้ร้อยละ 61.3 หลักพละ 4 ทำนายได้ร้อยละ 78.4 3. การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา พบว่า ด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ บุคลากรมีความสามารถในการปฏิบัติงานในเชิงรุก มีการตั้งเป้าหมายของงานไว้อย่างชัดเจน ด้านการยึดมั่นในความถูกต้องและจริยธรรม ปฏิบัติงานโดยเน้นความโปร่งใสตรวจสอบได้เสมอ ปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด ด้านความเข้าใจในองค์กรและระบบงาน ศึกษาค้นคว้าหาความรู้เกี่ยวกับระบบงานอยู่เสมอ มีความเข้าใจในนโยบายและโครงสร้างองค์กร ด้านการบริการเป็นเลิศ ให้บริการด้วยความเต็มใจ ให้บริการได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำ และด้านการทำงานเป็นทีม มีการประสานและส่งเสริมสัมพันธภาพอันดีภายในกลุ่ม มีการวางแผนร่วมกัน

เอกสารอ้างอิง

ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2566). การปกครองท้องถิ่นไทย. สืบค้น 25 ตุลาคม 2566, จาก http://www.nont-pro.go.th/public/history/data/index/menu/22

ฐิติทัตน์ นิพนธ์พิทยา และคณะ. (2562). รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในยุคไทยแลนด์ 4.0 ของหน่วยบัญชาการทหารพัฒนา กองบัญชาการกองทัพไทย. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(4), 757-773.

นิสดารก์ เวชยานนท์. (2552). การศึกษาเปรียบเทียบความแตกต่างของการนำเอากรอบสมรรถนะมาใช้ในองค์การภาครัฐและภาคเอกชนของไทย. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์. 49(1), 67-100.

พระณธีร์วิชญ์ คมฺภีรปญฺโญ. (2559).การพัฒนาสมรรถนะหลักของบุคลากรเทศบาลในยุคโลกาภิวัตน์ตามหลักพุทธธรรม (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพงษ์ศักดิ์ สนฺตมโน และคณะ. (2564). พุทธธรรมาภิบาลเพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรเทศบาลในจังหวัดสระแก้ว. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(2), 146-159.

พระมหาฐิติวัชร์ วรวฑฺฒโน. (2559). การพัฒนาสมรรถนะเชิงพุทธของผู้ปฏิบัติงานในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดชัยนาท (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาเทวประภาส วชิรญาณเมธี. (2559). พุทธบูรณาการเพื่อการพัฒนาสมรรถนะองค์การบริหารส่วนตำบลในการเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็ง (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์) พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระราชบัญญัติจัดระเบียบเทศบาล พุทธศักราช 2476. (2477, 24 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 51. หน้า 83.

พระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ. 2540. (2540, 31 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 114 ตอนที่ 62 ก. หน้า 12.

พระสมนึก ธีรปญฺโญ และคณะ. (2565). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการพัฒนาสมรรถนะต้นแบบข้าราชการองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนนทบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(3), 139-152.

ภวัต นิตย์โชติ. (2560). การพัฒนาสมรรถนะตามหลักพละ 4 ของบุคลากรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดสงขลา (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สายรุ้ง บุบผาพันธ์. (2558). การพัฒนาทุนมนุษย์ตามหลักพุทธธรรมขององค์การบริหารส่วนจังหวัดภาคเหนือตอนล่าง เพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุริยา รักษาเมือง และพงศ์พัฒน์ จิตตานุรักษ์. (2565). การพัฒนาสมรรถนะบุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนนทบุรีตามหลักพุทธธรรม. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(5), 292-304.

แสนสุริยา รักเสมอ และคณะ. (2567). การบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อการบริหารจัดการสุขภาวะองค์รวมของผู้สูงอายุในจังหวัดเพชรบูรณ์. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 9(2), 300-314.

องค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (2566). อัตรากำลัง 3 ปี (ปรับปรุงครั้งที่ 1) ขององค์การบริหารส่วนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ปีงบประมาณ 2564-2566. สืบค้น 2 ตุลาคม 2566, จาก https://shorturl.asia/NsadZ

Nadler, L. & Nadler, Z. (1980). Corporate Human Resource Development. New York: Van Nostrand Reinhold.

Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.