The Model Promotion for Community Economy Management System Participatory Model in the New Normal of Lam Sai Community, Wang Noi District, Phra Nakhon Si Ayutthaya Province
Main Article Content
Abstract
This article aimed to 1) study and analyze current problems and obstacles in community economic management in the Lam Sai community's New Normal participatory model, and 2) synthesize a model of community economic management in the Lam Sai community's New Normal participatory model. This was a mixed-methods study that combined quantitative survey data from 400 samples with participant research. The research procedure was divided into 4 phases, namely: 1) the pre-treatment phase, which was 5 community discussions with groups of 12 participants; 2) the research phase, which was 30 people group meetings and discussions as well as a subgroup discussion of 12 people; 3) the conclusion phase, which was the presentation of the networking system, small groups of 12 people discussion, and strategies presentation with a small group discussion of 12 people; and 4) the follow-up phase, which was the organizing of a learning exchange forum of 50 people. The research tools were questionnaires, interview forms, and group discussions, and the used statistics were frequency, percentage, and mean. The research results were as follows: 1) The mean, standard deviation, and level of opinion about the values of the community economy at present were overall high, with an average of 3.48. 2) Model of New Normal participatory model of Lam Sai community has model code 53346l Model.
Knowledge from this research will be useful in holistic community management with collective thinking from all sectors.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กชนิภา อินทสุวรรณ์. (2565). โควิด-19: การจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอย่างยั่งยืน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(1), 416-424. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/253119
กมลพร กัลยาณมิตร. (2564). การนำกลยุทธ์การบริหารสู่การปฏิบัติ ในรูปแบบความปกติใหม่. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 6(4), 402-422. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/ index.php/JSBA/article/view/249858
กาญจนา รอดแก้ว, ภุชงค์ เสนานุช และ รณรงค์ จันใด. (2564). การศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 19(1), 48-66. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/kpi_journal/article/view/247029
ฐาปกรณ์ ทองคํานุช, เบญจพร เชื้อผึ้ง, ธาริดา สกุลรัตน์, และ พิมพ์พร พิมพ์สุวรรณ. (2564). รูปแบบการเชื่อมโยงการจัดการห่วงโซ่อุปทานสินค้าเกษตรสู่ธุรกิจโรงแรมและธุรกิจบริการในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 3(2),118-132. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/art/article/view/253586
ผการัตน์ พินิจวัฒน์. (2565). ศาสตร์พระราชาสู่การพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน. วารสารศิลปะศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 4(1), 202–212. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/art/article/view/ 258274
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พันธุ์ทิพย์ รามสูตร. (2540). แนวคิดและทฤษฎีที่ใช้ในการศึกษาพฤติกรรม. กรุงเทพฯ: ภาควิชาสุขศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
มนสิชา อนุกูล. (2565). แนวทางการจัดการส่งเสริมกลุ่มอาชีพชุมชน ตำบลบางขะแยง อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 24(1), 137-146. สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/msaru/article/view/258377
วสันต์ ปานสังข์. (2564). คณะอนุกรรมการส่งเสริมวิสาหกิจชุมชนพหุภาคีในระคับท้องถิ่น. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 7(1), 365-377. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jsa-journal/article/view/244750
วันเพ็ญ พรินทรากูล. (2565). การแก้ไขปัญหาของชุมชนด้วยกระบวนการวิจัยท้องถิ่นในพื้นที่จังหวัดลำพูน. วารสารศิลปการจัดการ, 6(1), 374–387. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jam/article/view/253067
สํานักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข. (2549). การมีส่วนร่วมของประชาชน. กรุงเทพฯ: สํานักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพ.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2564, 10 กรกฎาคม) แผนการฟื้นฟูเศรษฐกิจและสังคมจากผลกระทบของไวรัสโควิด-19 และโครงการภายใต้กรอบวงเงิน 4 แสนล้านบาท ตาม พ.ร.ก. กู้เงินฯ 1 ล้านล้านบาท (รอบที่ 1). สืบค้นเมื่อ 4 มิถุนายน 2565, จาก http://thaime.nesdc.go.th
สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. (2562). ข้อมูลจากทะเบียนราษฎร์อำเภอวังน้อย ณ เดือน มกราคม พ.ศ. 2562. สืบค้นเมื่อ 4 มิถุนายน 2565, จาก https://stat.bora.dopa.go.th/stat/statnew/statMONTH/statmonth
สำนักสนับสนุนขบวนองค์กรชุมชน สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน. (2558). คู่มือสนับสนุนการพัฒนาระบบเศรษฐกิจและทุนชุมชน. กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน.
สุพิณ เกชาคุปต์. (2536). พฤติกรรมองค์การ: แนวการศึกษาบูรณาการ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.
สุวิมล ติรกานันท์. (2550). การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.