การวิเคราะห์พฤติกรรมประยุกต์เพื่อลดพฤติกรรมการตีศีรษะตนเองของเด็กหูหนวก และมีภาวะเสี่ยงความบกพร่องทางสติปัญญา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อลดพฤติกรรมการตีศีรษะตนเองของเด็กหูหนวกและมีภาวะเสี่ยงทางสติปัญญาโดยใช้การวิเคราะห์พฤติกรรมประยุกต์และสร้างทางเลือกใหม่ที่ใช้ในการสื่อสาร กรณีศึกษาได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เป็นเพศชาย อายุ 8 ปี ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ว่าหูหนวกและได้รับการคัดกรองจากแบบคัดกรองความพิการทางการศึกษาประเภทบกพร่องทางสติปัญญาเพิ่มเติมโดย ครูผู้ที่ผ่านการอบรมหลักสูตรผู้ดำเนินการคัดกรองคนพิการทางการศึกษาและนักกิจกรรมบำบัด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) ชุดการประเมินสื่อ/วิธีการในการสื่อสารทางเลือกสำหรับเด็กหูหนวกและมีภาวะเสี่ยงทางสติปัญญา 2) แผนการสอนเฉพาะบุคคล จำนวน 3 แผน 15 กิจกรรม กิจกรรมละ 30 นาที 3) แบบบันทึกพฤติกรรมการตีศีรษะตนเอง วิเคราะห์ข้อมูลใช้ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และการวิเคราะห์เชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า การใช้วิธีการวิเคราะห์พฤติกรรมประยุกต์สามารถลดพฤติกรรมการตีศีรษะตนเองของเด็กหูหนวกและมีภาวะเสี่ยงทางสติปัญญาตามลำดับ ดังนี้ ระยะเส้นฐาน ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3 ระยะจัดกระทำครั้งที่ 1 ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.20 ระยะถอดถอน ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.60 ระยะจัดกระทำครั้งที่ 2 ค่าเฉลี่ย เท่ากับ 0.40 ซึ่งแปลผลได้ว่า กรณีศึกษามีพฤติกรรมการตีศีรษะลดลง และมีทางเลือกใหม่ที่ใช้ในการสื่อสารคือ ใช้ภาษาท่าทาง บัตรภาพ และภาษามือ
องค์ความรู้งานวิจัยนี้ สะท้อนให้เห็นการวิเคราะห์พฤติกรรมประยุกต์เป็นวิธีการวิเคราะห์หาวัตถุประสงค์ที่แท้จริงตามความต้องการทำให้ค้นพบวิธีในการช่วยเหลือ โดยกรณีศึกษาเป็นผู้เลือกวิธีการช่วยเหลือ ทำให้กรณีศึกษาได้พัฒนาตามความสามารถอย่างเต็มศักยภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
จริยา บุตรทอง. (2563). การพัฒนาทักษะการสื่อสารโดยใช้วิธีการสอนเพ็คส์ (PECS) ร่วมกับหลักการสอนแบบ 3R’s สำหรับเด็กออทิสติก ศูนย์การศึกษาพิเศษมหาจักรีสิรินธร ประจำจังหวัดนครนายก(วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
นิพัทธา หรรนภา. (2565). สภาพแวดล้อมและกิจกรรมการเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัย. วารสารมนุษย์กับสังคม คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 57-72.
ผดุง อารยะวิญญู. (2546). การศึกษาสำหรับเด็กที่มีความต้องการพิเศษ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ P.A.ART & PRINTING.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2551). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.
ประทีป จินงี่. (2558). การพัฒนาการเรียนรู้ของนิสิตด้วยการจัดการเรียนการสอนบนฐานทฤษฎีปัญญาสังคมผ่านสื่อวีดิทัศน์ขององค์การกระจายเสียงและแพร่ภาพสาธารณะแห่งประเทศไทย (Thai PBS). กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ยุวดี วิริยางกรู, ภทรา นาพนัง, และ วนิดา สินเบญจพงศ์. (2561). การจัดการพฤติกรรมสำหรับครูการศึกษาพิเศษ. เชียงใหม่: ลีโอมีเดียไซน์.
วิชิต เทพประสิทธิ์. (2559). กายศาสตร์กับการจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ในห้องคอมพิวเตอร์. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 7(2), 229-230.
สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2562). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อรพันธุ ประสิทธิรัตน. (2564). การศึกษาสภาพแวดล้อมทางการเรียนของนิสิตคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อัชรา เอิบสุขสิริ. (2557). จิตวิทยาสำหรับครู. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Alberto, P. A., & Troutman, A. C. (2012). Applied Behavior Analysis for Teachers. (9th ed.). New York: Pearson.
Ardoin, S.P., Wagner, L., & Bangs, K.E. (2016). Applied Behavior Analysis: A Foundation for Response to Intervention. In S.R. Jimerson, M.K. Burns, & A.M. Van Derheyden (Eds.), Handbook of Response to Intervention: The science and practice of multi-tiered systems of support (2nd ed., pp. 29–42). New York: Springer.
Bruce, S. M., & Borders, C. (2015). Communication and Language in Learners Who Are Deaf and Hard of Hearing with Disabilities: Theories, Research, and Practice. American Annals of the Deaf, 160(4), 368–384. http://www.jstor.org/stable/26235228
Cardinal, J. R. (2012). Retting Autism” Effectiveness of Web-Based Applied Behavior Video Modeling Program on the Performance of Paraeducators and Students with Autism Spectrum Disorder(Doctor of Philosophy, Department of Educational Psychology). The University of Utah. Retrieved from https://www.proquest.com/docview/1008914983/
Knowles-Cervantes, M. F. (2019). The Effects of Non-Contingent Reinforcement and Differential Reinforcement of Alternative Behaviors on the Reduction of Problem Behaviors and Acquisition of Alternative Responses for Children with Autism Spectrum Disorder(Doctor of Philosophy in Behavior Analysis). The Chicago School of Professional Psychology.
Lovaas, L. (2017). The Lovaas Center. Retrieved from http://thelovaascenter.com/about-us/dr-ivar-lovaas/
Rudy, L.J. (2023). What Is Applied Behavioral Analysis (ABA) Therapy for Autism?. Retrieved from https://www.verywellhealth.com/aba-applied-behavioral-analysis-therapy-autism-259913.
Tan, A. (2021.) Effectiveness of Applied Behavioral Analysis for Toddlers with Autism: A Scoping Review(Master of Health Care). Metropolia University of Applied Sciences. Retrieved from
https://www.theseus.fi/bitstream/10024/501452/2/Tan_Alexis.pdf
Tremblay, R. E., Gervais, J., & Petitclerc, A. (2012). Early Learning Prevents Youth Violence. Retrieved from https://www.child-encyclopedia.com/sites/default/files/tremblay_aggressionreport_ang.pdf
