การตัดสินใจเชิงนโยบายเพื่อพัฒนาอุตสาหกรรมภาคตะวันออก และการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อม การพัฒนาอุตสาหกรรม สู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ASEAN Economic Community (AEC) ถึง ECONOMIC CORRIDOR (EC) ระเบียงเศรษฐกิจ เข้าสู่เขตพัฒนาพิเศษ 10 จังหวัดกับปัญหาสิ่งแวดล้อม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งอธิบาย (1) การพัฒนาอุตสาหกรรมที่ต้องวิเคราะห์ผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม (2) หลักการมี
ส่วนร่วมของประชาชน ในทางกฎหมายในการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมจากโรงงานอุตสาหกรรม (3) จัดการ บำรุงรักษา และใช้
ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม และความหลากหลาย ทางชีวภาพอย่างสมดุลและยั่งยืน (4) เสนอแนะต่อ
หน่วยงานของรัฐให้ดำเนินการใดอันจะเป็นประโยชน์ต่อประชาชน หรือชุมชน และ (5) ประชาชนที่เกี่ยวข้องมีส่วนร่วม ร่วมมือ
และสนับสนุนการอนุรักษ์และคุ้มครองสิ่งแวดล้อม ทรัพยากรธรรมชาติ ความหลากหลาย ทางชีวภาพ โดยมีข้อสรุป นโยบายที่
มุ่งการผลิตให้ได้จำนวนมากที่สุด โดยคำนึงถึงผลกระทบทางด้านสิ่งแวดล้อมไม่มากพอในปัจจัยต่าง ๆ ในการใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่ไม่เหมาะสมจนเป็นเหตุให้เกิดปัญหาทางสิ่งแวดล้อมและส่งผลให้ถูกปนเปื้อนด้วยสิ่งแปลกปลอมหรือของเสียต่าง ๆ เหล่านี้เจือปนอยู่ในธรรมชาติมากจนเกินระดับที่กระบวนการฟอกตัวของระบบธรรมชาติ เป็นอันตรายต่อสุขภาพและอนามัยของมนุษย์รวมทั้งระบบนิเวศ และ สิ่งมีชีวิตทั้งมวลและพืชผลทางการเกษตร และอาจส่งผลถึง วัฎจักรอื่น ๆ ในธรรมชาติ
Article Details
- ผู้เขียนต้องยินยอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กองบรรณาธิการวารสารกำหนด และผู้เขียนต้องยินยอมให้บรรณาธิการ แก้ไขความสมบูรณ์ของบทความได้ในขั้นตอนสุดท้ายก่อนเผยแพร่
- ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารเทคโนโลยีภาคใต้คงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรก โดยเหตุที่บทความนี้ปรากฏในวารสารที่เข้าถึงได้จึงอนุญาตให้นำบทความไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา แต่มิใช่เพื่อการพาณิชย์
References
Barrow, C.J. (2005). Environmental Management & Development. London: Routledge.
Bliss, W., & Porter, D. (1909). The New Encyclopedia of Social Reform 1. Funk & Wagnals.
Campbell, H. (1986). Law Dictionary 4. The Paul MN West Publishing, P. 1317
Crouzet, F. (1996). France. In T. Mikulas, & P. Roy (Eds.), The industrial revolution in national context (p. 45). Europe & the USA: Cambridge University Press. ISBI 978-0521-409407 LCCN95025377
Environmental Code. (2013). Environmental Code. Retrieved March 13, 2018, from https://195. 83. 177. 9/Environmental Code {Online}, available code / listen. phtml? lang suK & c = 40, 2013
Frosch, R.A., & Gallipolis, N.E. (1989). Strategies for manufacturing. Scientific American, 261, 144-152.
Horst, S. (2005). German Environmental Law Practitioners (2nd ed.). London: Kluwer Law International.
OECD. (2013). The Conclusions & Recommendations of the OECD Environmental Performance Review of France. Retrieved March 10, 2018, from https:// www. oecd.org/dataoecd/ 3/44/34463341. pdf, 2013
Paul, M. (2015). Law Environmental. Retrieved March 10, 2018, from 11111111111111 https://www. invispress.com/law/environmental/georgia.html
Susan, E. (2006). Scar Tow The Nineteenth - Century Origins of Modern Political. In Richard Katz & William Crotty (Eds.), H & Book of Party Politics (pp.1617). Sage Publication.
The Rio Declaration on Environment & Development. (2002). Principle Indigenous Peoples have a vital role indigenous people & their communities & other local communities have a vital role in environmental management & development because of their knowledge & traditional practices.States should recognize & duly support their identity culture & interests & enable their effective participation in the achievement of sustainable development the World Economy: Historical Statistics. Paris: Development Centre, OECD (2003). p. 256
Timothy, L. G. (2018). Encyclopedia of the Nations. Retrieved March 13, 2018, from http: / / www. Nations encyclopedia. Com /Encyclopedia of the Nations, France1Environment available / Europe / France ENVIRONMENT. html,
UNESCO. (1982). Basic Concepts & Considerations in Educational Planning & Management.Bangkok: Unesco Regional Office for Educational in Asia & the Pacific.
United Nations Environment. (2015). The Stockholm Declaration 1972. Retrieved March 10, 2015, from http: / / www. unep. org / The Stockholm Declaration 1972 [Online]. Available/Documents. Multilingual Default.
Yamamoto, T. (1999). Code, Article 44,“ A juridical person is bound to make compensation for any damages inflicted upon others by its managers (directors) or other representatives in the performance of their functions. When damager are inflicted upon others by an act not within the scope of the object of juridical person. The members & managers (directors) who voted in favors of said act. as well as the managers (directors) & other representatives who executed the same, are jointly responsible to make compensation for such damages. Hiroshi Ode, Japanese Law, 2. New York: Oxford University Press, P. 140