ระบบการท่องเที่ยว: การขับเคลื่อนด้วยพลังของจิตบริการ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความรู้ ความเข้าใจในเรื่อง “จิตบริการ” ที่มีบทบาทและมีพลังในการขับเคลื่อนเชื่อมโยงความต้องการลักษณะของจิตบริการในด้านอุปสงค์ให้ไปสู่การให้บริการแบบมืออาชีพ ด้านอุปทานการท่องเที่ยวด้วยคุณลักษณะของจิตบริการแบบไทย ซึ่งพัฒนาเป็นจิตบริการแบบสากลได้ เนื้อหาที่เขียนมาจากการสังเคราะห์วรรณกรรมเชิงลึก จากนิยามการท่องเที่ยวเพื่อยืนยันความรู้ที่ถูกต้องในเรื่ององค์ประกอบของการท่องเที่ยว องค์ประกอบของแหล่งท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวเป็นศูนย์กลางของระบบการท่องเที่ยว จิตบริการที่อยู่ในอุปสงค์ของนักท่องเที่ยว ที่มา ความหมาย ความสำคัญ และคุณลักษณะของจิตบริการที่ผู้ให้บริการต้องมี และตรงกับความต้องการเชิงลึกของนักท่องเที่ยวในการขอใช้บริการจากธุรกิจการท่องเที่ยว และธุรกิจบริการต่าง ๆ ในระบบการท่องเที่ยว ซึ่งจะส่งผลให้อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว (หรืออุตสาหกรรมของประชาชน) และอุตสาหกรรมจิตบริการ หรือ อุตสาหกรรมน้ำใจ เจริญเติบโตควบคู่กันอย่างยั่งยืน โดยมีกลไกสำคัญที่เป็นพลังในการขับเคลื่อนจิตบริการ คือ ความรู้ ความสามารถ และทักษะของบุคลากร หรือ ผู้มีจิตบริการแบบมืออาชีพ ซึ่งต้องการการศึกษาอบรม การพัฒนาการปฏิบัติงานในมิติต่าง ๆ ในอาชีพจากสถาบันการศึกษา และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องการท่องเที่ยวและจิตบริการทุกฝ่ายต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- ผู้เขียนต้องยินยอมปฏิบัติตามเงื่อนไขที่กองบรรณาธิการวารสารกำหนด และผู้เขียนต้องยินยอมให้บรรณาธิการ แก้ไขความสมบูรณ์ของบทความได้ในขั้นตอนสุดท้ายก่อนเผยแพร่
- ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียน แต่วารสารเทคโนโลยีภาคใต้คงไว้ซึ่งสิทธิ์ในการตีพิมพ์ครั้งแรก โดยเหตุที่บทความนี้ปรากฏในวารสารที่เข้าถึงได้จึงอนุญาตให้นำบทความไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการศึกษา แต่มิใช่เพื่อการพาณิชย์
เอกสารอ้างอิง
Amadeus and Frost & Sullivan. (2016). Future Traveller Tribes 2 0 3 0 Building a More Rewarding Journey 2016. Retrieved September 5, 2016, from https:// amadeus. com/ documents/en/blog/pdf/2015/07/amadeus-travellertribes-2030-airline-it.pdf [in Thai]
Cornwell – Smith, P., & Gross, J. (2005). Very Thai : Everyday Popular Culture / Philip Cornwell-Smith; Photographs: John Goss & Philip Cornwell-Smith. Bangkok: River Books.
Daengbuppha, J., Buddhabhumbhitak, K., & Churyen, A. (2019). Thai Hospitality Development for Creating Competitive Advantage in Tourism and Hospitality Industry (Research Report). TSRI Thailand Science Research and Innovation. [in Thai]
Future Traveller Tribes 2030. (2015). The World is a Book and Those Who Do Not Travel Read Only a Page. Retrieved November, 18 2022, from https://amadeus.com/
Gee, C. Y., Mackens, J. C., & Choy, D. J. (1989). The Travel Industry. New York: Van Nostrand Reinhold. Harrison, J.S., & Enz, C.A. (2005). Hospitality Strategic Management. Hoboken, New Jersey: Wiley.
Hemmington, N. (2007). From Service to Experience: understanding and defining the hospitality business. The Service Industries Journal, 27(6), 747-755.
Johnson, B.W., & Roden, K.F. (2013). Hospitality from the HEART. U.S.A: Beaver’s Pond Press.
King, C.A. (1995). What is hospitality?. International Journal of Hospitality Management, 14(3&4), 219-234.
Kokkhongplu, A., & Kaewnuch, K. (2021). Importance and performance analysis and tourism components in the south of Thailand. Kasetsart Journal of Social Sciences, 42, 275-280.
Kotler, P., Bowen, J. T., & Makens, J. C. (2006). Marketing for Hospitality and Tourism (4th ed.). Upper Saddle River, New Jersey: Prentice-Hall.
McIntosh, R. W., & Goeldner, C. R. (1986). Tourism: Principles, Practices, Philosophies (5th ed.). New York: Wiley.
McIntosh, R., Goeldner, C. R., & Ritchie, B. J. (2007). Tourism: Principles, Practice and Philosophies. New York: John Wiley & Sons.
Morrison, A.M., Lehto, X.Y., & Day, J. (2018). The Tourism System. Kendall Hunt: U.S.A.
Ninemeier, J. D., & Perdue, J. (2005). Hospitality Operations: Careers in the World’s Greatest Industry. New Jersey: Pearson Prentice-Hall.
Nykiel, R.A. (2005). Hospitality Management Strategies. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice-Hall.
Ottenbacher, M., Harrington, R., & Parsa, H.G. (2009). Defining the hospitality dieseling: a discussion of pedagogical and research implications. Journal of Hospitality & Tourism Research, 33(3), 263-283.
Pimonsompong, C. (2023). Tourism system: becoming an industry. Journal of Southern Technology, 16(1), 135-148. [in Thai]
Powers, T. (1992). Introduction to Management in the Hospitality Industry (4th ed.). New York: Wiley.
Reuland, R., Choudry, J., & Fagel, A. (1985). Research in the field of hospitality. International Journal of Hospitality Management, 4(4), 141-146.
Rifki, M., & Rahmafitria, F., & Sugito, N. T. (2019). Tourism component evaluation: GIS based analysis towards the qualification of destination planning. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 259, 121-124.
Smith, S.L.J. (2010). Practical Tourism Research. Wallingford: CABI.
Very Thai: Everyday Popular Culture. (2009). Retrieve December 15, 2022, from https://www.se-ed.com, 2016
Wolfe, K., Philips, W., & Asperin, A. (2014). Using hotel supervisors’ emotional intelligence as a benchmark for hospitality students. Journal of Hospitality & Tourism Education, 26, 2-9.
World Tourism Organization. (2007). UNWTO Tourism Highlights, 2007 Edition, UNWTO, Madrid, DOI: https://doi.org/10.18111/9789284413539
World Travel & Tourism Council: WTTC. (2017). Travel and Tourism Economic Impact Caribbean. World Travel and Tourism Council, London.
