บทบาททางการเมืองของรัฐบาลพลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์ หลังรัฐประหาร พ.ศ. 2549 – 2551 ต่อการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาบทบาททางการเมืองของรัฐบาลพลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์ หลังรัฐประหาร พ.ศ. 2549-2551 และ 2) เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองของรัฐบาลของพลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์ หลังรัฐประหาร พ.ศ. 2549-2551 เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้การวิจัยเอกสาร และการสัมภาษณ์เป็นเครื่องมือ ซึ่งเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์จาการกลุ่มนักวิชาการ กลุ่มประชาชน กลุ่มนักการเมือง จำนวน 18 คน โดยคัดเลือบุคคลที่มีประสบการณ์และอยู่ในช่วงเวลาหลังรัฐประหาร พ.ศ. 2549 – 2551 ที่เกี่ยวข้องกับบทบาทในสภานิติบัญญัติ ได้แก่ (1) การออกกฎหมาย (2) การควบคุมการบริหารราชการแผ่นดิน และบทบาทนอกสภานิติบัญญัติ ได้แก่ (1) การใหการศึกษาและความรูทางการเมืองแกประชาชน (2) หนาที่ในการเปนตัวแทนสมาชิกสภานิติบัญญัติแหงชาติ (3) รับฟงความคิดเห็นของประชาชน (4) หนาที่ในการเปนจุดศูนยกลางของการแสดงออก (5) เผยแพรความรูระบอบประชาธิปไตย และ (6) เปนตัวอยางที่ดีในดานความประพฤติ ผลการวิจัยพบว่า 1. บทบาททางการเมืองของรัฐบาลพลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์ หลังรัฐประหาร พ.ศ. 2549-2551 ได้แก่ 1) บทบาทในสภานิติบัญญัติ พบว่า 1) การออกกฎหมาย ได้แก่ (1) จัดทำรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยโดยประชาชนมีส่วนร่วมทุกระดับ (2) ปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้ารางการพลเรือน (3) ประกาศมาตรฐานทางคุณธรรมและจริยธรรมของข้าราชการ ลูกจ้าง และพนักงานราชการ (4) พระราชบัญญัติว่าด้วยการออกเสียงประชามติ พ.ศ. 2550 (5) พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดเกี่ยวกับการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนบุคคลของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ และ (6) เปิดให้ประชาชนเข้าชื่อเสนอร่างกฎหมายได้ 2) การควบคุมการบริหารแผ่นดินรัฐบาล ได้แก่ (1) มีการบริหารราชการอาศัยอดีตบรรดาข้าราชการที่ได้รับการแต่งตั้งมาเป็นรัฐมนตรีเพื่อให้การบริหารราชการแผ่นดินไปอย่างราบรื่น 2) บทบาทนอกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ได้แก่ (1) การสร้างความเข้าใจเรื่องประชาธิปไตยและการปลูกฝังจิตสำนึกของประชาธิปไตย (2) การพัฒนาการเมืองการปกครองในระบอบประชาธิปไตย (3) การประชาสัมพันธ์การเลือกตั้งและถอดถอนนักการเมืองที่ประพฤติมิชอบ (4) จัดทำร่างรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยและการจัดเวทีรับฟังความคิดเห็นของประชาชน 2. รัฐบาลพลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์ได้มีบทบาทในการเปลี่ยนเเปลงทางการเมืองที่สำคัญ 2 ประการ ได้แก่ 1) การพัฒนาเกษตรตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงแก่เกษตรกรรายย่อยเพื่อรองรับการพัฒนาทางเศรษฐกิจระดับฐานราก 2) การจัดทำรัฐธรรมนูญราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 ใน 3 มาตราสำคัญ คือ เรื่องการยุบพรรคการเมือง (มาตรา 237) เรื่องการควบคุมการดำเนินการของคณะรัฐมนตรีโดยรัฐสภา (มาตรา 190) และเรื่องการป้องกันนักการเมืองมีผลประโยชน์ทับซ้อน (มาตรา 269) และพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดเกี่ยวกับการขัดกันระหว่างผลประโยชน์ส่วนบุคคลของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง และการใช้สรรพกำลังของข้าราชการและเจ้าหน้าที่รัฐเป็นจำนวนมากใน 3 จังหวัดชายใต้เพื่อการรักษาความสงบจากจังหวัดชายแดนใต้