การช่วยเหลือเกื้อกูลประชาชนตามหลักสังคหวัตถุธรรมของคณะสงฆ์อำเภอวังน้ำเย็น จังหวัดสระแก้ว
คำสำคัญ:
การช่วยเหลือเกื้อกูลประชาชน, สังคหวัตถุบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของพระสงฆ์ 2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของพระสงฆ์โดยจำแนกปัจจัยส่วนบุคคล 3) เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการช่วยเหลือเกื้อกูลประชาชนตามหลักสังคหวัตถุธรรมของคณะสงฆ์อำเภอวังน้ำเย็น จังหวัดสระแก้ว ระเบียบวิธีวิจัยเป็นแบบผสานวิธี ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ เป็นการสำรวจด้วยแบบสอบถามซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.963 กับกลุ่มตัวอย่าง คือ พระภิกษุที่จำพรรษาอยู่ในพื้นที่อำเภอวังน้ำเย็น จังหวัดสระแก้ว จำนวน 190 รูป และการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 8 รูปหรือคน ผลการวิจัยพบว่า
1. พระสงฆ์มีความคิดเห็นโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( =3.71, S.D.=0.801) 2. ผลการทดสอบสมมติฐานการวิจัย พบว่า พระสงฆ์ที่มีอายุต่างกัน มีพรรษาต่างกัน มีความคิดเห็นโดยภาพรวมไม่แตกต่างกัน จึงปฏิเสธสมมุติฐานการวิจัย และพระสงฆ์ที่มีการศึกษาสามัญต่างกัน มีความคิดเห็นโดยภาพรวมแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จึงยอมรับสมมติฐานการวิจัยที่ตั้งไว้3. ปัญหา อุปสรรค พบว่า 1) พระสังฆาธิการยังไม่มีการจัดตั้งศูนย์บรรเทาทุกข์ภายในวัดเพื่อช่วยเหลือประชาชนผู้เดือดร้อน 2) พระสังฆาธิการเป็นแบบอย่างที่ไม่ดีด้านการพูดต่อประชาชน พูดไม่ถูกกาลเทศะ 3) พระสังฆาธิการ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว ไม่อุทิศตน เพื่อชุมชนและสังคมเท่าที่ควร