แนวทางการส่งเสริมการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนทางด้านนาฏศิลป์ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครระยอง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาการส่งเสริมการจัด กิจกรรมการเรียนการสอนทางด้านนาฏศิลป์ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครระยอง และ 2. นำเสนอแนวทางการส่งเสริมการจัด กิจกรรมการเรียนการสอนทางด้านนาฏศิลป์ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครระยอง การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดยแบ่งเป็นตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ ครูโรงเรียนในสังกัดเทศบาลนครระยอง จังหวัดระยอง จากโรงเรียน 6 แห่ง จำนวน 169 คน โดยผู้วิจัยได้หาขนาดตัวอย่างจากการเปิดตารางสำเร็จรูปของ Krejcie & Morgan หลังจากนั้นได้ทำการสุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม โดยใช้มาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ที่มีความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.96 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่ำเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคุณภาพ ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาของโรงเรียนในสังกัดเทศบาลนครระยอง จำนวน 5 คน ทำการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive sampling) โดยใช้เกณฑ์เป็นผู้บริหารโรงเรียนขนาดใหญ่และมีประสบการณ์ในการบริหารงาน 3 ปีขึ้นไป เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างและทำการสัมภาษณ์ผู้บริหารเชิงลึก และทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) การส่งเสริมการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนทางด้านนาฏศิลป์ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครระยอง โดยภาพรวมมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก (= 4.17) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการส่งเสริม ยกย่อง เชิดชู (= 4.38) รองลงมาคือ ด้านการส่งเสริมคุณภาพของครูผู้สอน (= 4.13) และด้านการส่งเสริมการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน (= 4.11) ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการส่งเสริมความก้าวหน้าในวิชาชีพ (= 4.07) และ 2) แนวทางการส่งเสริมการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนทางด้านนาฏศิลป์ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครระยอง พบว่า (1)  ผู้บริหารสถานศึกษาควรส่งเสริมให้ครูทำผลงานวิชาการเพื่อเลื่อนระดับ ตลอดจนสนับสนุนจัดหาวิทยากรผู้เชี่ยวชาญ  ในสาขาวิชานาฏศิลป์มาให้ความรู้แก่ครูรวมถึงการสนับสนุนเผยแพร่ประวัติและผลงานของครู (2) ครูผู้สอนต้องมีการนำเสนอสิ่งเร้าที่กระตุ้นผู้เรียน (3) ในการจัดกิจกรรมครูผู้สอนต้องมีวัสดุอุปกรณ์ในห้องเรียนพร้อมที่จะให้ผู้เรียนได้ฝึกปฏิบัติและศึกษา ค้นคว้าได้เป็นอย่างดีเช่น โทรทัศน์ กระจกเงา เครื่องเล่นวีดิทัศน์ เอกสารประกอบการสอน เป็นต้น (4) ครูควรการจัดการเรียนการสอนวิชานาฏศิลป์ควบคู่ไประหว่างทฤษฎีและปฏิบัติแต่เน้นในด้านของทักษะปฏิบัติโดยให้ครูผู้สอนสาธิตก่อน และให้ผู้เรียนฝึกปฏิบัติตาม (5)  ผู้บริหารและครูควรสนับสนุนให้ผู้เรียนได้ฝึกเชื่อมโยงประสบการณ์เดิมกับสิ่งที่ได้รับใหม่ด้วยการให้ผู้เรียนดูคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย ศึกษาตามความสนใจ ฝึกคิดท่ารำเองตามบทเพลงที่ตนเองและกลุ่มต้องการ ดังนั้น ผู้วิจัยเห็นว่าหากนำองค์ความรู้ที่ได้จากการวิจัยนี้ไปใช้เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในเชิงปฏิบัติ ผู้บริหารควรให้ความสำคัญในเรื่องการส่งเสริมความก้าวหน้าในวิชาชีพนาฏศิลป์ให้มากขึ้น เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการวางแผนการการส่งเสริมการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนทางด้านนาฏศิลป์ให้มีประสิทธิภาพที่ชัดเจนต่อไป