ปัญหาค่าทดแทนกลุ่มที่ถูกกักตัว 14 วัน ในศูนย์ปฏิบัติการ Local Quarantine ของไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) แห่งพระราชบัญญัติโรคติดต่อ พ.ศ. 2558
คำสำคัญ:
ค่าตอบแทน, ผู้ถูกกักตัว, การบริการสาธารณะบทคัดย่อ
วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาที่มาของสภาพปัญหาเกี่ยวกับหลักเกณฑ์ในการกำหนดเงินทดแทนให้ แก่กลุ่มบุคคลที่ถูกกักตัว 14 วัน ภายในศูนย์ปฏิบัติการ Local Quarantine ของไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) เพื่อรอดูอาการ ซึ่งถูกจำกัดสิทธิและอิสรภาพจาการบริการสาธารณภาครัฐ ตามคำสั่ง จังหวัดนครพนมสถานที่เสี่ยงต่อการแพร่ของโรคติดต่ออันตรายตามพระราชบัญญัติโรคติดต่อ พ.ศ. 2558 ให้เกิดประโยชน์ในการป้องกันและควบคุมโรคติดต่ออันตรายหรือโรคระบาดในเขตพื้นที่จังหวัดนครพนม ให้เจ้าพนักงานควบคุมโรคติดต่อในพื้นที่นั้นมีอำนาจดำเนินการอนุมัติ อนุญาต หรือออกคำสั่งอันเป็นไปตามอำนาจผู้ว่าราชการจังหวัดสามารถกำหนดค่าตอบแทนเพื่อจูงใจให้กลุ่มบุคคลที่ถูกกักตัวในเขตพื้นที่จังหวัดนครพนมได้รับเงินทดแทนขณะถูกกักตัวภายในศูนย์ปฏิบัติการ Local Quarantine ของไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ตามกฎหมาย การวิจัยเชิงคุณภาพศึกษาตามคำสั่งจังหวัดนครพนมต่อการแพร่ของโรคติดต่ออันตราย ตามพระราชบัญญัติโรคติดต่อ พ.ศ. 2558 หนังสือ ตำรา บทความวิจัย บทความวิชาการ กฎหมายและ ได้จากการสัมภาษณ์กลุ่มบุคคลที่ถูกักตัวและผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านกฎหมาย และประชาชนในเขตพื้นที่จังหวัดนครพนมที่ได้รับผลกระทบจากการประกาศคำสั่งดังกล่าว โดยการเปรียบเทียบกลุ้มผู้ถูกกักตัว 14 วัน ต่างจังหวัดที่เดินทางกลับภูมิลำเนาในแต่ละเขตพื้นที่ในการกักตัวภายในศูนย์ปฏิบัติการ Local Quarantine ของไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) พบว่า ประชาชนหรือกลุ่มบุคคลที่ถูกกักตัวก่อนหรือหลังกักตัวของต่างจังหวัดแต่ละคนสามารถเลือกปฏิบัติได้ตามความสมัครใจ และเปิดโอกาสให้ผู้เข้ารับการอบรมได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการบริการสาธารณะภาครัฐ ข้อเสนอแนะ ควรมีการปรับปรุงแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติ โรคติดต่อ พ.ศ. 2558 ให้มีการกำหนดค่าตอบแทนให้แก่กลุ่มบุคคลที่ถูกกักตัว 14 วัน ในศูนย์ปฏิบัติการ Local Quarantine ของไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ในขณะที่ถูกกักตัวจะต้องได้รับเงินทดแทนในขณะที่ถูกกักตัว ตามระยะเวลาดังกล่าว อันเป็นการสร้างแรงจูงใจให้ประชาชนและกลุ่มบุคคลที่มีความเสี่ยงต่อการแพร่เชื้อโรคติดต่อรายงานตัวและปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้าพนักงานควบคุมโรคติดต่อได้ทราบ เพื่อดำเนินการป้องกันหรือยับยั้งควบคุมโรคอันตรายให้สัมฤทธิ์ผล