การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาครู ด้านการนำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในจัดการเรียนการสอน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาครูด้านการนำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้จัดการเรียนการสอน กลุ่มตัวอย่างคือ คือ ครูในโรงเรียนที่ตั้งอยู่ในตำบลหัวรอ เขตอำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลกเขต 1 จำนวน 105 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม ซึ่งข้อคำถามมีค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) อยู่ระหว่าง 0.67 ถึง 1.00  และมีค่าความเที่ยงในส่วนของสภาพที่เป็นจริงเท่ากับ 0.97 และส่วนความคาดหวังมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.98  สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย
ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการคำนวณค่า Modified Priority Needs Index (PNI_Modeflied) ผลการวิจัยพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามร้อยละ 81 ได้นำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในการจัดการเรียนการสอน และวิธีการที่ครูนำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้จัดการเรียนการสอน คือ การนำปราชญ์ชาวบ้านมาสอนในโรงเรียน นอกจากนี้ยังพบว่า สภาพที่เป็นจริงในการนำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในการจัดการเรียนการสอนด้านในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (=3.09 S.D.=0.72) และสภาพที่คาดหวังในการนำภูมิปัญญาท้องถิ่นมาใช้ในการจัดการเรียนการสอนในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (=3.93 S.D.=0.58) เมื่อพิจารณาปริมาณความต้องการจำเป็นจากดัชนีบ่งบอกอันดับความสำคัญจากมากไปหาน้อย  พบว่า ครูมีความต้องการจำเป็นอันดับที่ 1 คือ ด้านการวางแผน (PNI_modified= 0.28) รองลงมาคือ ด้านการลงมือปฏิบัติการสอน (PNI_modified= 0.27) และด้านการวัดและประเมินผล (PNI_modified= 0.27)  และด้านการใช้ประโยชน์ (PNI_modified= 0.26) ตามลำดับ