การพัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานรายวิชา ศท 0022310 การรู้เท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลงทางการศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ พัฒนาแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน เพื่อพัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณหลังการใช้กิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน และเพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักศึกษาสาขาวิชาสังคมศึกษาชั้นปีที่ 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 2 หมู่เรียน รวม  51 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ได้แก่ นักศึกษาสาขาวิชาสังคมศึกษาชั้นปีที่ 3 กลุ่มที่ 2 หมู่เรียน 621147201 เป็นกลุ่มทดลองได้มาโดยการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบปกติ แบบทดสอบวัดความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ แบบวัดความพึงพอใจทางการเรียน สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่า t-test แบบ dependent และ Independent ผลการวิจัย พบว่าแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานที่พัฒนาขึ้น มีจำนวน 4 หน่วยการเรียน รวม 16 แผนการจัดกิจกรรม การเปรียบเทียบความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ พบว่า นักศึกษากลุ่มทดลองมีความสามารถ ในการคิดอย่างมีวิจารณญาณหลังเรียนสูงกว่านักศึกษากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ นักศึกษากลุ่มทดลองมีความพึงพอใจต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (x̄ = 4.55 S.D.=0.61)