A Community-Based Tourism in the Community around Pa-sak Jolasid Dam: the Creativity Use of Folklore

Authors

  • Chanitta Chotchuang คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี

DOI:

https://doi.org/10.14456/lar.2022.3

Keywords:

Creative Folklore, Community-Based Tourism, Pa-sak Jolasid Dam

Abstract

This study intends to study, and collect the information of the local folklores, and to employ the information proposing the Creative folklore-based tourism-routes in the communities around  Pa-sak Jolsasid Dam area. The seven communities using as the sample areas were: 1) Khok-Salung, Phatthana-Nikhom district, Lop Buri; 2) Nong-Bua, Phatthana-Nikhom district, Lop Buri; 3) Phatthana-Nikhom (Phraya-Dernthong Mount.), Phatthana-Nikhom district, Lop Buri; 4) Dee-Lung, Phatthana-Nikhom district, Lop Buri; 5) Huai-Khunram, Phatthana-Nikhom district, Lop Buri; 6) Bua-Chum, Chai-Badan district, Lop Buri and 7) Wang-Muang, Wang-Muang district, Sara Buri.

 

The results of the study suggested the four tourist routes including: 1. a community-based tourism of Thai-Beng’s ways of life; 2. a fishery culture and local foods; 3. a history and local fables and 4. a religion route: paying respect to Buddha and make a wish in the nine temples. The researcher proposes the four folklore-based tourist routes using the knowledge of folklore as the core, with the hope to increase the value on the local tourism. This could help establishing the new value and meaning for the local folklore, and could also help it to rebirth as the new form of the local tourist attractions. With the proposed tourist routes, it is believed that the local knowledge could be preserved. Moreover, there would be the connections among the old tourist attractions, so those old tourist places would gain more profits, and more chances for the working labors. This could help enhancing the local people living around the dam on their quality of life. 

References

กรมชลประทาน. (2541). โครงการพัฒนาลุ่มน้ำป่าสักอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

กาญจนา วิเศษ. (2544). แนวทางการพัฒนาพื้นที่ชุมชนใหม่ในโครงการพัฒนาลุ่มน้ำป่าสัก อันเนื่องมาจากพระราชดำริ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.

ชลดา บุญอยู่. (2556). ทุนทางสังคมกับการจัดการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ กรณีศึกษาบ้านเกาะพิทักษ์ ตำบลบางน้ำจืด อำเภอหลังสวน จังหวัดชุมพร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.

ชาทิตต์ มธุรวาทิน. (2553). การบริหารจัดการผู้อพยพจากการก่อสร้างเขื่อนขนาดใหญ่ กรณีศึกษาเขื่อนป่าสัก ชลสิทธิ์ อำเภอพัฒนานิพนคม จังหวัดลพบุรี. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยแม่โจ้, เชียงใหม่.

ทรงยศ สาโรจน์. (2557). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างเศรษฐกิจชุมชนด้วยทุนทางวัฒนธรรม กรณีศึกษาชุมชนเรือนแพ ลุ่มน้ำสะแกกรัง. (ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.

นพรัตน์ อาจเอี่ยม. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยต่อการท่องเที่ยวเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ จังหวัดลพบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, ลพบุรี.

พระครูสุธรรมนิวิฐ. (2563, มิถุนายน 26). เจ้าอาวาสวัดหนองนา รองเจ้าคณะอำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี. สัมภาษณ์.

พัชรพรรณ ภูคาพิน. (2545). ความพร้อมในการพัฒนาพื้นที่รอบเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.

ภควดี ทองชมพูนุช และพัชรินทร์ ลาภานันท์. (2561, กันยายน – ธันวาคม). การท่องเที่ยวเชิงชาติพันธุ์: อัตลักษณ์ชาติพันธุ์มอญและการสร้างโอกาสทางเศรษฐกิจ. วารสารลุ่มน้ำโขง, 14(3), 102 – 124.

ภูธร ภูมะธน. (2542). รายงานการศึกษาเรื่องมรดกวัฒนธรรมไทยเบิ้ง ลุ่มแม่น้ำป่าสัก ในเขตที่ได้รับผลกระทบจากการสร้างเขื่อนป่าสัก. ลพบุรี: ศูนย์ศิลปวัฒนธรรมสถาบันราชภัฎเทพสตรี.

ภูธร ภูมะธน. (2548). ป่าสักชลสิทธิ์ มรดกชีวิตและสายน้ำ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เอ.เอส.พี ดีไซน์ พริ้นติ้ง จำกัด.

ยุลดา ทรัพย์สมบูรณ์ และวริยา ภัทรภิญโญพงศ์. (2562, กรกฎาคม - ธันวาคม). การสำรวจแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดชัยนาทเพื่อเป็นข้อมูลเบื้องต้นสำหรับสนับสนุนการสร้างมูลค่าเพิ่มทางการท่องเที่ยว. วารสารศิลปศาสตร์ปริทัศน์, 14(2), 1 – 14.

ศศิภัค คำนิล. (2549). พฤติกรรมการท่องเที่ยวของประชาชนที่เขื่อนป่าสักชลสิทธิ์. (การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.

ศิราพร ฐิตะฐาน ณ ถลาง. (2537). ในท้องถิ่นมีนิทานและการละเล่น...การศึกษาคติชนในบริบททางสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: มติชน.

ศิราพร ฐิตะฐาน ณ ถลาง. (2562). คติชนสร้างสรรค์ บทสังเคราะห์และทฤษฎี. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).

สรินทร โมฬีพันธ์. (2548). การจัดการประมงที่เหมาะสมสำหรับอ่างเก็บน้ำเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ กรณีศึกษา: อำเภอท่าหลวง อำเภอชัยบาดาล อำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี และอำเภอวังม่วง จังหวัดสระบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.

หยด หยั่งถึง. (2563, กรกฎาคม 25). อดีตกำนันตำบลพัฒนานิคม อำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี. สัมภาษณ์.

อรรถกฤต สัตตสุริยะเดช. (2548). การประเมินผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจของโครงการเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.

Downloads

Published

2022-06-28

How to Cite

Chotchuang, C. . (2022). A Community-Based Tourism in the Community around Pa-sak Jolasid Dam: the Creativity Use of Folklore. Liberal Arts Review, 17(1), 29–46. https://doi.org/10.14456/lar.2022.3

Issue

Section

Research Articles