The Local Curriculum Development “Love Bangsaothong” to enhance Knowledge and Attitude Local for Matthayom 1 students in Bangsaothong District, Samut Prakan Province
DOI:
https://doi.org/10.14456/lar.2023.1Keywords:
Local Curriculum, Curriculum Development, BangsaothongAbstract
The main purpose of this study was to develop The Local Curriculum Development “Love Bangsaothong” to enhance Knowledge and Attitude Local for Matthayom 1 students in Bangsaothong District, Samut Prakan Province which there were 4 steps of research methodology as follows: The first step was the study of fundamental data. surveying and inquiring development’s the necessary needs to improve the curriculum in order to bring the information to determine the processing to develop the curriculum. It was found that the curriculum has to focus in arts and culture, wisdom, and tradition through a learning process to enhance knowledge and attitude to their local as part of preserving culture to remain local of Bangsaothong District. The second step was the curriculum design. The curriculum draft was designed consist of the consequence, the vision, the principle, the goal, the competencies of learners, the character education, the course structure, the organizing study materials, the media and learning resources, the measurement and evaluation which has provided course descriptions and lesson planning consist of 5 learning units total 20 hours. Then the curriculum draft was carefully considered by 5 experts with regard to its appropriateness and consistency. The results of the appropriateness of the components of the curriculum outline overall, it was at the highest-level was = 4.67. The results of the conformity of the curriculum outline in overall, it was 0.99 This resulted shown than the course outline is consistent in all point. The third step was curriculum implementation. The curriculum was evaluated using the 27 Grade seven students in the 2nd Semester Academic Year 2021 from Wat Hua Koo school for 20 hours duration. It was a one - group experiment design with a pre-test and post-test. The data were analyzed by using dependent t-test. It was found that the results of the students with academic achievement after post learning were higher than pre learning at .01 statistical level of significance and the results of comparing the attitude towards locality of students studying with the curriculum found that post-learning was higher than pre - learning at .01 statistical level of significance. The fourth step was curriculum evaluation and revision. It was found from the findings of the curriculum implementation that curriculum, the students have opinions on the course operations. overall, at a high-level (x̄ = 4.18) and the curriculum was improved and complete course manual by the researcher.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภา.
เดชกุล มัทวานุกุล. ( 2561). การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรมเรื่อง สุสานช้างวัดป่าอาเจียง จังหวัดสุรินทร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 2. วารสารบัณฑิตวิทยาลัยรำไพพรรณี, 1(2), 17-30.
ธำรง บัวศรี. (2542). ทฤษฎีหลักสูตร: การออกแบบและการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: พัฒนาศึกษา.
บรรจบ ศิริวัฒน์. (2554). การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่น กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม เรื่อง ประเพณีท้องถิ่นจังหวัดสุรินทร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, สุรินทร์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2546). การพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพมหานคร: สุรีวิริยสาสน์.
ลลิดา ธรรมบุตร, ปริญญา ทองสอน และอาพันธ์ชนิต เจนจิต. (2556). การพัฒนาหลักสูตรบูรณาการ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ เรื่องการอนุรักษ์ศิลปะและวัฒนธรรมท้องถิ่น จังหวัดสมุทรปราการ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา 7(2), 56-69.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2537). กระบวนการพัฒนาหลักสูตรและการเรียนการสอนภาคปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยสาส์น.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พุทธศักราช 2545. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560-2579. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
เสรี พงศ์พิศ. (2533). ภูมิปัญญาชาวบ้าน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ.
Best, J. W. (1981). Research in Education. 4th ed. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice – Hall, Inc.
Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. New York: Brace and World.
Tyler, R. W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: The University of Chicago.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Liberal Arts Review
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์วิชาการและวิจัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว