Implication and Political reflections on the tribute system relations between Siam and China In the reign of King Naresuan
DOI:
https://doi.org/10.14456/lar.2023.21Keywords:
Siam-China relations, Tribute system, King NaresuanAbstract
This article aimed to analyze the ethics and political reflections that arise from the relationships in the literary system between Siam and China during the rule of the monarchy. Which was found that in the reign of King Naresuan, the monarchs had sent the Wanli emperor the tribute for surrendering (B.E.2135/ A.D.2591). A series of such ambassadors submitted a proposal from Ayutthaya to help China wage war with Japan. Those offerings were important both in trade and politics, such as in trade. He aimed to profit from trade in the tribute system to restore the economy to the country while the political field believed that it needed to receive either help or support from China in waging a war with Myanmar. Although the offer was later rejected, the effort also reflected the historical context of the period in many dimensions. The following examples were stated in this relation, 1) the trade benefits of the alliance with China were still of great importance to Ayutthaya; 2) the image of Ayutthaya in the eyes of the Chinese aristocrats improved; 3) China began to see Ayutthaya’s political importance as greater; and 4) King Naresuan was displeased with the Chinese refusal of Ayutthaya's offers.
References
กรมศิลปากร. (2560). ประชุมพงศาวดารฉบับกาญจนาภิเษก เล่ม 13. กรุงเทพมหานคร: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์.
กรมศิลปากร. (2565). ความสัมพันธ์ไทย – จีน จากเอกสารสมัยราชวงศ์หยวน หมิง ชิง. กรุงเทพมหานคร: สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์.
ประพต เศรษฐกานนท์ และ รวี สิริอิสสระนันท์. (บรรณาธิการ). (2559). พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม) และพระราชพงศาวดารกรุง
ศรีอยุธยาฉบับหลวงประเสริฐ, คำให้การชาวกรุงเก่า, คำให้การขุนหลวงหาวัด. นนทบุรี: ศรีปัญญา.
ประพต เศรษฐกานนท์. (บรรณาธิการ). (2564). พระราชพงศาวดาร ฉบับพระราชหัตถเลขา. นนทบุรี: ศรีปัญญา.
ประภัสสร เสวิกุล. (2548). จากฮวงโหสู่เจ้าพระยา. กรุงเทพมหานคร: อัมรินทร์.
ปิยดา ชลวร. (2555). จริงหรือที่พระนเรศวรฯ เคยคิดยกทัพบุกญี่ปุ่น: ส่องข้อมูลจาก คิมุระ คานาโกะ. ศิลปวัฒนธรรม ฉบับพฤษภาคม 2555 ออนไลน์. ค้นคืนจาก https://www.silpa-mag.com/history/article9562.
เปี่ยมศักดิ์ คุณากรประทีป. (2560). โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ สร้างโอกาสเพื่อยึดแผ่นดิน. กรุงเทพมหานคร: นานา.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคล เฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554. กรุงเทพมหานคร: กองศิลปกรรม สำนักศิลปกรรม.
วินัย พงศ์ศรีเพียร, (บรรณาธิการ). (2551). พรรณนาภูมิสถานพระนครศรีอยุธยา: เอกสารจากหอหลวง (ฉบับความสมบูรณ์). กรุงเทพมหานคร: อุษาคเนย์.
วินัย พงศ์ศรีเพียร, (บรรณาธิการ). (2559). หมิงสือลู่ – ชิงสือลู่ บันทึกเรื่องจริงแห่งราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง ตอนว่าด้วยสยาม และหนังสือระยะทาง ราชทูตไปกรุงปักกิ่ง ประเทศจีนตั้งแต่ ณ เดือน ๘ ปีกุญตรีศกและปีชวดจัตวาศก ในแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พระอินทรมนตรีแย้มได้เรียบเรียงไว้ ในรัชกาลที่ ๕. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา.
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ. (2551). พงศาวดารเรื่อง ไทยรบพม่า. กรุงเทพมหานคร: มติชน.
สำราญ ผลดี. (2565). ประวัติศาสตร์ การเมือง การสงคราม สมัยต้นรัตนโกสินทร์. นนทบุรี: ศรีปัญญา.
สกินเนอร์, จี. วิลเลียม.(2548). ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (บรรณาธิการ). สังคมจีนในไทย :ประวัติศาสตร์เชิงวิเคราะห์. พรรณี ฉัตรพลรักษ์และคณะ (ผู้แปล). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
สืบแสง พรหมบุญ. (2525). ความสัมพันธ์ในระบบบรรณาการระหว่างจีนกับไทย ค.ศ.1281-1853 แปลจากวิทยานิพนธ์ปริญญาเอก [Sino-Siamese Tributary
Relation 1282-1853]. ชาญวิทย์ เกษตรศิริ. (บรรณาธิการ). กาญจนี ละอองศรี และคณะ (แปล). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Liberal Arts Review
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปศาสตร์วิชาการและวิจัย
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว