ปัญหาทางกฎหมายที่ทำให้เอกชนไม่สามารถเข้าประกอบกิจการบำบัดน้ำเสียรวมในจังหวัดมหาสารคาม

Abstract

ปัจจุบันประเทศไทยมีระบบบำบัดนํ้าเสียรวมขนาดใหญ่ที่ได้จัดทำขึ้นโดยอาศัย งบประมาณจากภาครัฐเพียง 101 แห่ง เท่านั้น ซึ่งยังนับว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับปริมาณนํ้าเสียทั่วประเทศ จากการศึกษาพบว่า การจัดทำระบบบำบัดนํ้าเสียรวมโดยรัฐในจังหวัด มหาสารคามยังไม่ประสบความลำเร็จเท่าที่ควร เนื่องจากกฎหมายที่บังคับใช้เกี่ยวกับการจัดทำระบบบำบัดนํ้าเสียให้อำนาจในการจัดทำระบบบำบัดนํ้าเสียรวมเป็นหน้าที่หลัก ของภาครัฐ ทำให้กฎหมายไม่เอื้ออำนวยต่อการให้เอกชนเข้ามามีบทบาทในการประกอบกิจการบำบัดนํ้าเสียรวมโดยตรง ดังนั้น เพื่อเป็นการขจัดปัญหาและอุปสรรคในการเข้าประกอบกิจการบำบัดนํ้าเสียรวมสำหรับเอกชน จึงเสนอให้ปรับปรุงกฎหมายซึ่งอาจ ทำได้เป็น 2 กรณี คือ

1.  พิจารณาออกกฎหมายลำดับรอง ในรูปแบบของกฎกระทรวงเกี่ยวกับ การประกอบกิจการบำบัดนํ้าเสียรวมสำหรับเอกชนตามมาตรา 73 วรรคสองและวรรคสี่ แห่งพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535
2.  พิจารณาออกกฎหมายเฉพาะ ในระดับพระราชบัญญัติเกี่ยวกับการประกอบ กิจการบำบัดนํ้าเสียรวมสำหรับเอกซน เพื่อให้เอกซนสามารถเข้าประกอบกิจการนํ้าประปา และบำบัดนํ้าเสียร่วมกันได้