แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสำหรับผู้สูงอายุ โดยการมีส่วนของอาสาสมัครท่องเที่ยวชุมชน อำเภอคอนสาร จังหวัดชัยภูมิ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพของชุมชนคอนสาร และบริบททางวัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิตของชุมชนไทคอนสาร และเพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมสำหรับผู้สูงอายุ โดยการมีส่วนร่วมของอาสาสมัครท่องเที่ยวชุมชน อำเภอคอนสาร จังหวัดชัยภูมิ โดยมีการสังเกตการณ์ และสัมภาษณ์กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 10 คน ผลการวิจัยพบว่า อำเภอคอนสารมีศักยภาพทางด้านวัฒนธรรม มีความโดดเด่น และมีเอกลักษณ์ของวิถีชีวิต และภูมิปัญญา มีความงดงามทางศิลปวัฒนธรรม และจากการที่วัฒนธรรมเป็นมรดกทางสังคมของมนุษย์ที่สั่งสมมาแต่อดีต และมีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะในแต่ละท้องถิ่น ส่วนแนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม เช่น จัดกิจกรรมให้นักท่องเที่ยวได้ร่วมกิจกรรมเรียนรู้การละเล่นพื้นบ้าน การทำอาหารพื้นบ้านที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น และจัดกิจกรรมท่องเที่ยวผ่านการเล่าเรื่องโดยการมีส่วนร่วมของนักท่องเที่ยวร่วมกับคนในพื้นที่ เพื่อสร้างความประทับใจเกิดประสบการณ์ใหม่ทำให้นักท่องเที่ยวอยากกลับมาเที่ยวซ้ำ หน่วยงานท้องถิ่นควรจัดให้มีการพัฒนา และการส่งเสริมการท่องเที่ยวธรรมชาติเพื่อให้เกิดความสมดุล และยั่งยืน บูรณาการแผนการท่องเที่ยวเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยวสู่ประเทศเพื่อนบ้าน เป็นต้น สามารถเพิ่มรายได้ให้แก่ชุมชน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- บทความหรือข้อคิดเห็นใดใดที่ปรากฏในวารสารวิทยาลัยบัณิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น เป็นวรรณกรรมของผู้เขียน ซึ่งบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย
- บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
เอกสารอ้างอิง
กิตติศักดิ์ กลิ่นหมื่นไวย. (2561). แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมชุมชนท่ามะโอ อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้, 6(1), 131 – 148.
กันต์พงษ์ เครือศิริกุล. (2556). แนวทางการจัดการแหล่งท่องเที่ยวที่ประสบอุทกภัย กรณีศึกษา วัดมหาธาตุในเขตอุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 6(1), 91-92.
แก้วตา จันทรานุสรณ์ และวิจิตรา ดวงโสภา. (2565). จากแก่นขอนถึงคอนสาร. ขอนแก่น: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เขมิกา ธีรพงษ์. (2563). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมด้วยการออกแบบประสบการณ์. ศิลปกรรมสาร วารสารวิชาการ คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 13(1), 1 – 15.
จรููญลักษณ์ นารี และวนิดา แก่นอากาศ. (2565). การศึกษาทิศทางธุุรกิจในอนาคตการจัดงานอีเวนต์เสมือนจริงในประเทศไทย. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 15(2), 94 – 114.
เทียนแก้ว เลี่ยมสุวรรณ, ปานเสก อาทรธุระสุข, กาญจนา บุญยัง และโชเฮ โอกะวะ. (2562). รูปแบบของการท่องเที่ยวแบบพำนักระยะยาวเพื่อรองรับผู้สูงอายุชาวญี่ปุ่นในประเทศไทย: กรณีศึกษาอำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, 8(3), 71 – 93.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548). การพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ: เพรสแอนด์ดีไซน์.
ใบเฟิร์น วงษ์บัวงาม, ชวลีย์ ณ ถลาง และเสรี วงษ์มณฑา. (2563). การท่องเที่ยวเชิงอาสาสมัคร: โอกาสจากตลาดนักท่องเที่ยวสูงอายุ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 11(2), 277 – 292.
มูลนิธิพัฒนางานผู้สูงอายุ. (2560). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. ค้นเมื่อ วันที่ 10 กันยายน 2563, จาก www.fopdev.or.th/สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย.
ลัดณา ศรีอัมพรเอกกุล และธีระวัฒน์ จันทึก. (2561). การท่องเที่ยวคุณภาพเพื่อนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ, 4(1), 12 – 28.
สถาบันวิจัยสภาวะแวดล้อม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2552). คู่มือการประเมินมาตรฐานคุณภาพแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพ ฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์, 2 – 3.
อัญนวียา ภัชร์จรินท์ญา. (2561). ศักยภาพและแนวทางการจัดการการท่องเที่ยวอย่างสร้างสรรค์ โดยการมีส่วนร่วมของชุมชน อำเภอคอนสาร จังหวัดชัยภูมิ. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 14(1), 255 – 275.
อารยา สุวรรณสุจริต. (2561). การตระหนักรู้ทางวัฒนธรรม ภาพลักษณ์การท่องเที่ยว และความกลัวการรับประทานอาหารแปลกใหม่ ที่มีผลต่อแนวโน้มในการรับประทานอาหารท้องถิ่นจังหวัดพระนครศรีอยุธยาของนักท่องเที่ยวชาวไทย. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
Buhalis, D. (2000). Strategic use of information technologies in the tourism industry. Tourism Management. Essex: Pearson Education.
Fennell, D. A. (2003). Ecotourism: An introduction. (2nd ed.). New York: Routledge.
Richards, G. (2018). Cultural tourism: A review of recent research and trends. Journal of Hospitality and Tourism Management, 36(September), 12-21.
