National Security: Thailand Case Study on Provision of Responsibility for Aeronautical Search and Rescue
Main Article Content
Abstract
Thailand, as a member state of the International Civil Aviation Organization (ICAO), has delineated the area of responsibility for the Aeronautical Search and Rescue Regions (SRR) which provided same coordinate as Flight Information Region (FIR) acknowledged to the ICAO. Such deterministic regions were inconsistent with neighboring countries, which the ICAO and relevant international cooperative bodies called involved parties to settle agreements and proceed such established information to the ICAO to circulate the information electronically.
The established Aeronautical Search and Rescue Regions of Thailand, the Gulf of Thailand, part of area of responsibility, exceeded the Exclusive Economic Zone (EEZ), commencing that the Royal Thai Navy and Air Force were unable to deploy aircrafts and ships for search and rescue in timely manner. In accordance with the law, there shall be approval from Ministry of Defense and Ministry of Foreign Affairs, with the consent obtained from neighboring countries in case of requesting to enter such region. For the Andaman Sea, the area of responsibility of established region was close to the territorial sea, as of 24 nautical miles from the base line, on the other hand, neighboring countries have set aside their responsible regions overlapped into Thailand’s declared Exclusive Economic Zone. Both cases effect aspect of National Security and Preservation of National Interests in the sea. The amended deterministic Nautical Search and Rescue Regions were delineated close to Exclusive Economic Zone, both the Andaman and the Gulf of Thailand areas, thus the relevant agencies shall determine their responsibility for the Aeronautical Search and Rescue Regions accordingly.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความ ภาพ ตาราง กราฟ ข้อเขียน หรือความคิดเห็นในวารสารฉบับนี้เป็นของผู้เขียนไม่ผูกพันกับสถาบันวิชาการป้องกันประเทศ และทางวิชาการแต่อย่างใดReferences
คณะกรรมการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานประสบภัยแห่งชาติ. (2564). แผนการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานประสบภัยแห่งชาติ พ.ศ.2564. สืบค้นจาก sar.mot.go.th/th/wp-content/uploads/2021/11/แผนการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานประสบภัย.pdf
คณะกรรมการแห่งชาติในการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานและเรือที่ประสบภัย. (2561). แผนค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานและเรือที่ประสบภัยแห่งชาติ. สืบค้นจาก sar.mot.go.th/th/wp-content/uploads/2020/06.2561.pdf
ความตกลงระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยและรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามว่าด้วยการแบ่งเขตทางทะเลระหว่างประเทศทั้งสองในอ่าวไทย. (2540).
“ประกาศกำหนดเขตไหล่ทวีปของประเทศไทยด้านอ่าวไทย” (2516, 18 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 90 ตอนที่ 60. หน้า 1-2.
“ประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะของราชอาณาจักรไทย” (2524, 23 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 98 ตอนที่่ 30. หน้า 1-2.
“ประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะของราชอาณาจักรไทยด้านทะเลอันดามัน” (2531, 26 กรกฎาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 105 ตอนที่ 120. หน้า 231-233.
“ประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะของราชอาณาจักรไทยด้านอ่าวไทยส่วนที่ประชิดกับเขตเศรษฐกิจจำเพาะของประเทศมาเลเซีย” (2531, 18 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 105 ตอนที่ 27. หน้า 51-52.
“พระราชบัญญัติองค์กรร่วมไทยมาเลเซีย พ.ศ. 2533” (2534, 22 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 108 ตอนที่ 11.
สามารถ ศรียานงค์. (2528). สภาความมั่นคงแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. Convention on International Civil Aviation. (1944). Retrieved from www.aerothai.co.th/sites/default/files/files/related-laws/กฎหมายการเดินอากาศระหว่างประเทศ%20%28อนุสัญญาชิคาโก%20ค.ศ.1944%29_1.pdf
United Nations Convention on the Law of the Sea. (1982). Retrieved from https://www.un.org/Depts/los/convention_agreements/texts/unclos/closindx.htm