National Security: Thailand Case Study on Provision of Responsibility for Aeronautical Search and Rescue

Main Article Content

Thongchai Pongvichai

Abstract

Thailand, as a member state of the  International Civil Aviation Organization (ICAO),  has delineated the area of responsibility for the  Aeronautical Search and Rescue Regions (SRR)  which provided same coordinate as Flight  Information Region (FIR) acknowledged to the  ICAO. Such deterministic regions were inconsistent  with neighboring countries, which the ICAO  and relevant international cooperative bodies  called involved parties to settle agreements  and proceed such established information to the ICAO to circulate the information electronically.


The established Aeronautical Search  and Rescue Regions of Thailand, the Gulf of  Thailand, part of area of responsibility, exceeded  the Exclusive Economic Zone (EEZ), commencing that the Royal Thai Navy and Air Force were  unable to deploy aircrafts and ships for search  and rescue in timely manner. In accordance  with the law, there shall be approval from Ministry  of Defense and Ministry of Foreign Affairs, with  the consent obtained from neighboring countries  in case of requesting to enter such region.  For the Andaman Sea, the area of responsibility  of established region was close to the territorial  sea, as of 24 nautical miles from the base line,  on the other hand, neighboring countries have  set aside their responsible regions overlapped  into Thailand’s declared Exclusive Economic  Zone. Both cases effect aspect of National  Security and Preservation of National Interests in the sea. The amended deterministic Nautical  Search and Rescue Regions were delineated  close to Exclusive Economic Zone, both the  Andaman and the Gulf of Thailand areas, thus  the relevant agencies shall determine their responsibility for the Aeronautical Search and  Rescue Regions accordingly.

Article Details

Section
บทความวิชาการ (Academic Article)

References

คณะกรรมการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานประสบภัยแห่งชาติ. (2564). แผนการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานประสบภัยแห่งชาติ พ.ศ.2564. สืบค้นจาก sar.mot.go.th/th/wp-content/uploads/2021/11/แผนการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานประสบภัย.pdf

คณะกรรมการแห่งชาติในการค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานและเรือที่ประสบภัย. (2561). แผนค้นหาและช่วยเหลืออากาศยานและเรือที่ประสบภัยแห่งชาติ. สืบค้นจาก sar.mot.go.th/th/wp-content/uploads/2020/06.2561.pdf

ความตกลงระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยและรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามว่าด้วยการแบ่งเขตทางทะเลระหว่างประเทศทั้งสองในอ่าวไทย. (2540).

“ประกาศกำหนดเขตไหล่ทวีปของประเทศไทยด้านอ่าวไทย” (2516, 18 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 90 ตอนที่ 60. หน้า 1-2.

“ประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะของราชอาณาจักรไทย” (2524, 23 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 98 ตอนที่่ 30. หน้า 1-2.

“ประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะของราชอาณาจักรไทยด้านทะเลอันดามัน” (2531, 26 กรกฎาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 105 ตอนที่ 120. หน้า 231-233.

“ประกาศเขตเศรษฐกิจจำเพาะของราชอาณาจักรไทยด้านอ่าวไทยส่วนที่ประชิดกับเขตเศรษฐกิจจำเพาะของประเทศมาเลเซีย” (2531, 18 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 105 ตอนที่ 27. หน้า 51-52.

“พระราชบัญญัติองค์กรร่วมไทยมาเลเซีย พ.ศ. 2533” (2534, 22 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 108 ตอนที่ 11.

สามารถ ศรียานงค์. (2528). สภาความมั่นคงแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. Convention on International Civil Aviation. (1944). Retrieved from www.aerothai.co.th/sites/default/files/files/related-laws/กฎหมายการเดินอากาศระหว่างประเทศ%20%28อนุสัญญาชิคาโก%20ค.ศ.1944%29_1.pdf

United Nations Convention on the Law of the Sea. (1982). Retrieved from https://www.un.org/Depts/los/convention_agreements/texts/unclos/closindx.htm