Guidelines for Flood Disaster Management Based on the Multilateral Participation

Authors

  • ปฏิมาพร ภูศรี Public Policy and Public Management, Faculty of Social Sciences and Humanities, Mahidol University

Keywords:

Flood disaster, Guidelines for the management, Multilateral participation

Abstract

This was a qualitative research which primarily aimed to study flood disaster management, investigate the potential impacts of flood disaster management, and present a new frame of reference regarding the flood disaster management that based on the study of a great flood in year 2011. The employed research tools include the in-depth interview, group dialogue, and analyzing quantitative data with content analysis. The findings of this study were as follows: Bangrakam SAO and Khlongyong subdistrict using the consistent approach for prevention, problem solving, and recovery. The dwellers of the subdistricts and community were affected by the flood disaster management; Lacking of providing the right information, insufficient, and fast would result in an improper flood disaster preparedness, the government and the dwellers of the subdistricts losses of the budget for prevention, and there were complaints about the insufficient compensatory payment 20,000 baht. Further, the proposed management with floods was structured within a new methodological framework that involved multilateral cooperation. The framework was mainly focused on the preparation for disastrous floods, including; self-reliance, natural disaster funds, an effective warning system, water-drainage canals to drain the water to the sea, a water distribution system, multi-stakeholder participation, measurements for recovery, and the flood disaster preparedness of local government.

References

กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กระทรวงมหาดไทย. (2557). การลดความเสี่ยงจากภัยพิบัติ: สู่การพัฒนาที่ยั่งยืน (พิมพ์ครั้งแรก). กรุงเทพฯ: สำนักงานโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ สำนักงานประเทศไทย. 15,18-19.

กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2559). ก.ไอซีที จับมือผู้เชี่ยวชาญต่างประเทศพัฒนาระบบการเตือนภัยพิบัติไทยสู่ระดับสากล [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: mict.go.th/view/1/ข่าวกระทรวงฯ/2079/ สืบค้น 3 พฤศจิกายน 2559.

คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. (2540). การจัดการสาธารณภัยในภาคใต้ของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. 379-380.

ชาคริต โภชะเรือง. (2556). การพัฒนากระบวนการนโยบายสาธารณะแบบมีส่วนร่วมเพื่อรับมือการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ กรณีศึกษาพื้นที่เทศบาลตำบลคูเต่า อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการระบบสุขภาพ สถาบันการจัดการระบบสุขภาพ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, สงขลา.

ณวัฒน์ ทองสว่าง. (2541). ที่อยู่อาศัยบริเวณแนวคันกั้นน้ำของกรุงเทพมหานคร ริมแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งธนบุรี: การศึกษาผลกระทบและแนวทางแก้ปัญหา. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาเคหการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

ไททัศน์ มาลา. (2557). แนวทางในการจัดการอุทกภัย: กรณีศึกษาเทศบาลนครนนทบุรี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

ธวัชชัย ชูดำ. (2556). น้ำท่วมหาดใหญ่: สิทธิและการละเมิดสิทธิ. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนามนุษย์และสังคม มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, สงขลา.

นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2558). ชุมชนกับความรู้ในการจัดการภัยพิบัติ กรณีศึกษาตำบลบางช้าง จังหวัดนครปฐม. วารสารเกษมบัณฑิต, ปีที่ 16, 82-93.

พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2538). พระบิดาแห่งการจัดการทรัพยากรน้ำ. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: nso.go.th/webstat/king/kfiles/k1-04.pdf สืบค้น 16 มกราคม 2559.

พัลลภ กฤตยานวัช. (2554). มหาอุทกภัยของโลกในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต จากตำนาน ประวัติศาสตร์และการศึกษาวิจัยทางวิทยาศาสตร์. วารสารธนาคารอาคารสงเคราะห์, ปีที่ 17 ฉบับที่ 67: 18,20.

ฤทธิชัย ธรรมแสง. (2553). กระบวนการการจัดการปัญหาอุทกภัยของสำนักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัด: ศึกษาเฉพาะกรณีจังหวัดในความรับผิดชอบของศูนย์ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยเขต 16 ชัยนาท. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารงานยุติธรรม คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.

วิทวัส ขุนหนู. (2557). การพัฒนาเครือข่ายการมีส่วนร่วมในการป้องกันอุทกภัย กรณีศึกษาอำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. สุราษฎร์ธานี: ชุดโครงการความร่วมมือ สกว.-มรส. การพัฒนางานวิจัยและการสนับสนุนงานวิจัยเชิงพื้นที่.

วิรุญา แก้วสมบูรณ์. (2556). บทบาทของภาคประชาสังคมกับการมีส่วนร่วมในการจัดการน้ำท่วม พ.ศ. 2554 ในพื้นที่เทศบาลนครปากเกร็ด อำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการปกครอง คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

สลิลทิพย์ เชียงทอง. (2555). บทเรียนการจัดการภัยพิบัติน้ำท่วม เขตพื้นที่ภาคกลาง (พิมพ์ครั้งแรก). ม.ป.ท.: บริษัท สแกนด์-มีเดีย คอร์ปอร์เรชั่น จำกัด.

อรอนงค์ พินิจวัฒนานนท์. (2543). การทำแผนที่ความเสี่ยงต่ออุทกภัยในลุ่มน้ำเพชรบุรี. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาภูมิศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

อัมพร แก้วหนู. (2554). ขบวนชุมชนจัดการอุทกภัย: ทำไมและอย่างไร?. ใน พรรณทิพย์ เพชรมาก, อัมพร แก้วหนู, อุดมศรี ศิริลักษณาพร และจันทนา เบญจทรัพย์. (บรรณาธิการ). เอกสารประกอบการสัมมนา พลังชุมชนท้องถิ่นจัดการภัยพิบัติอย่างยั่งยืน. ม.ป.ท.: บริษัท วิสคอมเซ็นเตอร์ จำกัด. 14-15.

Downloads

Published

04-02-2019

How to Cite

ภูศรี ป. (2019). Guidelines for Flood Disaster Management Based on the Multilateral Participation. Journal of Social Work and Social Administration, 25(2), 69–93. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swjournal/article/view/170084