The Study of Participation Development Approach of Enterprise Involved Environmental Issues of Omnoi Multicipality in Samutsakhon Province

Authors

  • เสรี วรพงษ์, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. Faculty of Social Sciences and Humanities, Mahidol University
  • ยรรยงศ์ อัมพวา, อาจารย์ Faculty of Social Sciences and Humanities, Mahidol University

Keywords:

Participation, Enterprise, Involved Environmental

Abstract

The study of developing on entrepreneur participation in environment problem solving in Omnoi Municipatory, Samutsakhon province aims at 1)Studying the information about wastewater in any factories, 2) Collecting the information about wastewater management , and 3) Collecting the opinion of entrepreneurs and recommendations of wastewater from any factories in Omnoi Municipatory , Samutsakhon province.

The results was found that most of entrepreneurs awared about wastewater in the study area. Most of them though that wastewater from communities and factories has not been treated before disposing to public canels. Some of them thought that the majority of wastewater origin is factories. Related entrepreneurs still have lower level of participation. They did not know the information about Munticipality’s implementation and outcomes. They usually participated in complying with the munticopal regulations. They did not have more involvement with Municipality. The consultation from wastewater management with Municipality was considerably low. Most of them usually participated in public hearing and recommending session.

Recommendation for public participation precess is to create more active partication process and Municipality should monitor any factories for wastewater treatment efficiently and give the consultation of wastewater treatment resoulutions. In addition, the private-own wastewater treatment system should be promoted and encouraged. These recommendations are consistent with polluter- pay principle in order to let the pollution are responsible for preventing the wastewater disposal to public canel. Related organizations should communicate and provide wasterwater management information to entrepreneur.

References

กานตพันธุ์ พิศาลสุขสกุล. (2551). การมีส่วนร่วมในการจัดการน้ำเสียของข้าราชการในเทศบาลนครของประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยรามคำแหง

เกรียงศักดิ์ อุดมสินโรจน์. (2532). วิศวกรรมการกำจัดน้ำเสีย เล่ม1. พิมพ์ครั้งที่1.กรุงเทพฯ: มิตรนราการพิมพ์

ไกรฤกษ์ แสงสุข. (2545). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการคุณภาพน้ำกว้านพะเยา. การค้นคว้าอิสระ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

คัมภีร์ คงพลัง. (2551). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการปัญหาน้ำเสีย เขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง. (2527). การบริหารงานพัฒนาชนบท. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์

จังหวัดสมุทรสาคร, (2526). ประวัติมหาดไทยภูมิภาค จังหวัดสมุทรสาคร. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์อัมรินทร์การพิมพ์.

ชนัญญา บุญนาค. (2545). การมีส่วนร่วมของประชาชนกับการกําจัดขยะมูลฝอย กรณีศึกษา เขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสังคมศาสตร์ เพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

ณรงค์ อภัยใจ. (2549). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการศึกษาของโรงเรียนบ้านเมืองกึ้ด อําเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าแบบอิสระ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา การบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ถวิลวดี บุรีกุล ดร., (2551). ระบบการบริหารราชการแบบมีส่วนร่วมระดับจังหวัด : ทำอย่างไรให้เป็นจริง. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : https://kpi.ac.th/media/pdf/M10_307.pdf. 1 ตุลาคม 2558.

ทวีทอง พงษ์วิวัฒน์. (2527). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนา. กรุงเทพฯ: ศักดิ์โสภาการพิมพ์

เทศบาลนครอ้อมน้อย. นโยบาย. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : https://www.omnoi.go.th/data.php?content_id=8. 1 ตุลาคม 2558.

ธงชัย พรรณสวัสดิ์ และวิบูลลักษณ์ วิสุทธิศักดิ์, (2540). คู่มือวิเคราะห์น้ำเสีย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : สมาคมวิศวกรสิ่งแวดล้อมแห่งประเทศไทย (สวสท).

ธนัญญา เฉลยผล. (2547). การมีส่วนร่วมของสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนตําบลในการอนุรักษ์ แม่น้ำลําคลองในจังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขา สังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

นารีกานต์ พราหมนก. (2544). การเปิดรับข่าวสาร ความรู้ ความตระหนักของผู้บริหารและการมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของโรงแรมในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. สาขานิเทศศาสตรพัฒนาการ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

บุญชัย เกิดปัญญาวัฒน์. (2535). การศึกษาความเหมะสมในการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อกระบวนการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาเทคโนโลยีการบริหารสิ่งแวดล้อม. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล

วรรณิการ์ ภูมิวงศ์พิทักษ์. (2540). ปัญหาและอุปสรรคของการมีส่วนร่วมของประชาชนในโครงการครอบครัวและชุมชนพัฒนา: กรณีชุมชนดวงแข เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

วิทยา เพียรวิจิตร. (2525). เทคโนโลยีการกำจัดน้ำเสีย. (พิมพ์ครั้งที่1).กรุงเทพฯ: โอ เอส พริ้นติ้งเฮ้าส์

วีระชน ขาวผ่อง. (2551). ความรู้ การมีส่วนร่วม และความตระหนักต่อระบบการจัดการสิ่งแวดล้อมของพนักงานในองค์กรที่ได้รับมาตรฐานระบบการจัดการสิ่งแวดล้อม (ISO: 14001) ศึกษากรณี บริษัทจันทบุรีซีฟู้ดส์ จำกัด และบริษัทจันทบุรีโฟรเซ่นฟู้ด จำกัด. สารนิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการจัดการสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (กพร). การบริหารราชการแบบมีส่วนร่วม. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : https://www.opdc.go.th/special.php?spc_id=2&content_id=156. 1 ตุลาคม 2558.

เสริมพล รัตสุข และไชยยุทธ. (2524). การกำจัดน้ำทิ้งจากโรงงานอุตสาหกรรมและแหล่งชุมชน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย). 20 กันยายน 2558. เสียงสาคร หนังสือพิมพ์,(2556).บ่อบำบัดน้ำเสียอ้อมน้อย.(ออนไลน์).แหล่งที่มา: https://www.sakhononline.com/columnist/wongwien-namphu/?p=120. 20 กันยายน 2558.

สุชาดา บุญประสม. (2539). พฤติกรรมของประชาชนในการแก้ไขปัญหาแม่น้ำท่าจีนเน่าเสีย กรณีศึกษาอำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ปริญญาสังคมศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัยมหิดล. มหาวิทยาลัยมหิดล

สุธรรม ธาตุทอง. (2545). การมีส่วนร่วมของพนักงาน บริษัท เอ เอ็ม ดี ไทยแลนด์ จํากัด ในการ จัดการสิ่งแวดล้อม ตามมาตรฐาน ISO 14001. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สุเมธ ทรายแก้ว. (2536). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการ ทรัพยากรธรรมชาติ ศึกษาเฉพาะกรณีโครงการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ จังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

สำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ. (2534). สถานการณ์และแนวทางการแก้ไขน้ำเสียจากชุมชนเมืองปี 2533. มปท.

สัญชัย สูติพันธ์วิหาร. (2539). การมีส่วนร่วมของปัญหามลพิษทางน้ำจากชุมชน: กรณีศึกษาเทศบาลเมืองภูเก็ต. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาเทคโนโลยีการบริหารสิ่งแวดล้อม. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.

องค์กรจัดการน้ำเสีย.โครงการบำบัดน้ำเสียเทศบาลนครอ้อมน้อย จังหวัดสมุทรสาคร. (ออนไลน์). แหล่งที่มา : https://www.wma.or.th/content/รมว-ทส-เข้าร่วมการหารือ/1073/. 10 กันยายน 2558.

อนุภาพ ถิรลาภ. (2528). การวิเคราะห์เชิงสมมุฏฐานการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชนบท ศึกษาเฉพาะกรณีอําเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี. สารนิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

อรัญญา นิวัตวงษ์. (2548). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการศึกษาของโรงเรียนประถมศึกษา อําเภอชัยบุรี จังหวัดสุราษฎ์ธานี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Corcoran, E., C. Nellemann, E. Baker, R. Bos, D. Osborn, H. Savelli (eds), 2010. Sick Water? The central role of waste- water management in sustainable development. United Nations Environment Pro- gramme. (online) source : www.grida.no. October 1st, 2015.

United Nations (1981). Popular Participation as a Strategy for Promoting Community Level Action and National Development. In Department of International Economic and Social Affairs. New York: United Nations

Downloads

Published

06-02-2019

How to Cite

วรพงษ์ เ., & อัมพวา ย. (2019). The Study of Participation Development Approach of Enterprise Involved Environmental Issues of Omnoi Multicipality in Samutsakhon Province. Journal of Social Work and Social Administration, 25(1), 25–41. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swjournal/article/view/170520