A Developing of the Enrichment Curriculum for Developing the Public Mind of North-eastern Primary School Students

Authors

  • บังอร แก่นจันทร์ Buriram Primary Education Service Area Office 1

Keywords:

The Enrichment curriculum, The Public Mind for Students

Abstract

The purposes of this study were to develop the enrichment curriculum for developing the public mind of north-eastern primary school students. The experimental group contains of 43 students of Prathomsuksa 6 from Triphumwitthaya School, 58 students of Prathomsuksa 6 from Anubanbandan School, 40 students of Prathomsuksa 4-6 from Bandonwai School and 45 students of Prathomsuksa 4-6 from Bannongyaplong School. The research procedures are; 1) basic data studied and analysis 2) curriculum drafting and try out 3) curriculum experimentation, and 4) proved and implementation. Research instruments are questionnaires, observation form and enrichment curriculum. The qualities of instrument are proved by experts. Analytical statistics are percentage, mean, standard deviation and t-test value.

Research found that;
The enrichment curriculum to develop the public mind of north-eastern primary school students contains of 4 main factors; 1) responsibility 2) sacrifice, 3) generousness, and 4) kindness. The curriculum contains of principle, curriculum framework, learning activities, learning material, evaluation, 5 lesson plans and 16 learning activities with 30 hours trained. The finding from curriculum evaluation was suitable at high level and can be used. The efficiency of the enrichment curriculum found that; the result of pretest score in attitude and behavior compared with posttest had shown as different statically significant at .001 levels.

Author Biography

บังอร แก่นจันทร์, Buriram Primary Education Service Area Office 1

Senior Professional Level 6 Educational Supervisor 

References

กรมการศาสนา. (2552). คู่มือการดำเนินงานเสริมสร้างศีลธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2552). สอนเด็กให้มีจิตสาธารณะ. กรุงเทพฯ: วีพรินท์

ดนุพล สุนทรัตน์. (2550). การพัฒนาหลักสูตรเสริม เพื่อพัฒนาคุณธรรม จริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนมัธยมเอกชน. ปริญญานิพนธ์ กศ.ด. (การบริหารการศึกษา). ชลบุรี : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.

ธรรมนันทิกา แจ้งสว่าง. (2547). ผลของการใช้โปรแกรมพัฒนาจิตสาธารณะด้วยบทบาทสมมติกับตัวแบบของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. ปริญญานิพนธ์ วท.ม. (วิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์). กรุงเทพมหานร : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

บุญทัน ภูบาล. (2530). การใช้วีดิทัศน์ละครหุ่นเชิดเป็นตัวแบบเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การวิจัยและสถิติทางการศึกษา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2553). การจัดการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน : พื้นฐานการศึกษาด้านเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

วิจิตร์พร หล่อสุวรรณกุล. (2544). การพัฒนาหลักสูตรเสริมเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่าง มีวิจารณญาณในกระบวนการพยาบาล. ปริญญานิพนธ์ กศ.ด.
(การวิจัยและพัฒนาหลักสูตร). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ศิริ แคนสา. (2551). การพัฒนาจิตสำนึกสาธารณะนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา : กรณีศึกษาโรงเรียนคอนสวรรค์. วิทยานิพนธ์ กศ.ด. (การบริหารและพัฒนาการศึกษา). มหาสารคาม : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ศุภโชค เสือทอง. (2554). การพัฒนาหลักสูตรเสริมเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ ศษ.ด (การบริหารการศึกษา). นครราชสีมา : คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.

สมชาย ทวีทรัพย์. (2552). การพัฒนาหลักสูตรเสริมเพื่อพัฒนาความรับผิดชอบของนักเรียน ในโรงเรียนขนาดเล็ก ที่จัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการชั้นเรียน โดยครูมีส่วนร่วม. วิทยานิพนธ์ ศษ.ด (การบริหารการศึกษา). นครราชสีมา : คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.

สุคนธรส หุตะวัฒนะ. (2550). ผลของการใช้โปรแกรมพัฒนาจิตสาธารณะด้วยเทคนิคการนำเสนอตัวแบบผ่านภาพการ์ตูนร่วมกับการชี้แนะทางวาจาที่มีต่อจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. ปริญญานิพนธ์ วท.ม. (การวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ประยุกต์) . กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สุริยเดว ทรีปาตี. (2549). วิจัยพบเด็กไทยขาดจิตสำนึกสาธารณะ. http://www.tnews.teence.com/etc/6521.html (25 มิถุนายน 2554)

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2552). รายงานการพิจารณาศึกษาเรื่อง”แนวทางการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง” ของคณะกรรมาธิการการศึกษาวุฒิสภา. สำนักกรรมาธิการ 3 กลุ่มงานกรรมาธิการการศึกษา.

อัญชลี ยิ่งรักพันธ์ . (2550). ผลการใช้สถานการณ์จำลองผสานกับเทคนิคการประเมินผลจากสภาพจริงเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม (การวัดผลการศึกษา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

Kohlberg.L.(1976). The cognitive – development approach to Socialization. In D.A. Goslin (Ed), Handbook of socialization Theory and research. Chicago : Rand Mc Nally.

Gudipati, Lakshmi . (October 2002) . Interdisciplinary Instruction in the Humanities Enrichment Program . U.S. Department of Education, Educational Resources Information Center (ERIC)

Saylor , J. Galen & Alexander , William M. (1974) . Planning Curriculum for Schools. New York Holt- Rinehart and Winston , Inc

Downloads

Published

21-02-2019

How to Cite

แก่นจันทร์ บ. (2019). A Developing of the Enrichment Curriculum for Developing the Public Mind of North-eastern Primary School Students. Journal of Social Work and Social Administration, 23(1), 75–89. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swjournal/article/view/173573