Responsiveness Challenges Encountered by Local Chief Administrators Who Were Acting in Place of Local Chief Executives after the 2014 Coup
Keywords:
Local government, Decentralization, Political representationAbstract
The objective of this research on “Responsiveness Challenges Encountered by Local Chief Administrators Who Were Acting in Place of Local Chief Executives after the 2014 Coup” is to examine the problems and obstacles which act as a substitute practiced between chief administrators and local chief executives in provincial administrative organizations for the requirement of peoples and local solution methods during the period with no local government elections after the 2014 coup. The researchers employed a multi-case study research methodology by analyzing documents related to the performance of the local chief administrators during the vacancy period. The researchers also conducted interviews with a total of 24 key informants who were local officials in the executive, legislative and administrative branches as well as the citizenry from four LAOs in Chaiyaphum Province. Content and thematic analyses were employed. The results showed that local chief administrators who were acting in place of local chief executives, were unable to perform their tasks equivalent to the local chief executives due to the four major causes or limitations of increased workload, legal restrictions, lack of understanding of the local communities, and more responses to centralized policies than to citizens’ needs. These findings suggest that local chief administrators do not originate from and represent the local people, and there is no accountability and responsiveness to the needs of the local people compared to the response to the central and regional bureaucratic systems. Its challenge for chief administrator of the local administration to be practiced during the period no election. Therefore, during the vacancy period, local chief administrators should visit the public areas for close inspections. In the long run, the government should restore power to the LAOs by holding elections in order to ensure representatives of the people manage the local government so the citizens can benefit from the decentralized democracy.
References
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2558). ปลัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นปฏิบัติหน้าที่นายกองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. สืบค้นจาก http://www.dla.go.th/upload/document/type2/2015/11/15878_1_1446610714280.pdf?time=1485104750884.
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. ระบบข้อมูลกลางองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. สืบค้นจาก http://infov1.dla.go.th/public/surveyInfo.do.
คำสั่งหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติที่ 1/2557. เรื่อง การได้มาซึ่งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่นเป็นการชั่วคราว. (2558, 5 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 132 ตอนพิเศษ 1 ง.
จีระวัฒน์ ลีนะกนิษฐ และพัด ลวางกูร (2563). การใช้อำนาจพิเศษตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย, (ฉบับชั่วคราว)พ.ศ. 2557 มาตรา 44 ของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ. วารสารรัชต์ภาคย์, 14(34), 1-15.
เจนจบทิศ จารึกกลาง และศิวัช ศรีโภคางกุล (2563). การแทรกแซงองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นหลังรัฐประหาร พ.ศ. 2557. Humanities, Social Sciences and arts, 12(6), 1035-1049.
เชิงชาญ จงสมชัย. (2558). ทิศทางการปฏิรูปการกระจายอำนาจและการปกครองท้องถิ่นหลังรัฐประหาร2557. วารสารสังคมศาสตร์, 11(1), 30-51.
ชูวงศ์ ฉายะบุตร. (2539). การปกครองท้องถิ่นไทย. กรุงเทพฯ: บริษัทพิฆเนศพริ้นท์ติ้งเซ็นเตอร์ จำกัด.
ญาเรศ อัครพัฒนานุกูล. (2559). บทบาทของการกระจายอำนาจกับการส่งเสริมการเมืองภาคประชาชนศึกษากรณีองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดอุบลราชธานีในช่วงปี พ.ศ. 2554-2555. วารสารสังคมศารตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 12(2), 171-194.
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2550). 100 ปี การปกครองท้องถิ่นไทย พ.ศ. 2440-2540. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
ประกาศคณะรักษาความสงบแห่งชาติที่ 85/2557. เรื่อง การได้มาซึ่งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่นเป็นการชั่วคราว. (2557, 21 กรกฎาคม).
ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 131 ตอนพิเศษ 314 ง.
พระราชบัญญัติ สภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ.2537. (2537, 26 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 111 ตอนที่ 53 ก, หน้า 21-22.
พระราชบัญญัติ เทศบาล พ.ศ.2496. (2496, 13 กุมภาพันธ์). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 70 ตอนที่ 14 ก, หน้า 222/17
วัชราภรณ์ มณีนุช. (2560). ข้อสังเกตบางประการเกี่ยวกับบทบัญญัติของกฎหมายจัดตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่แก้ไขใหม่ในส่วนของการกำกับดูแลภายใต้บทบัญญัติรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. วารสารนิติศาสตร์และสังคมท้องถิ่น, 4(1), 122-150.
วรรณธิพา นุชลำยอง และ กฤชวรรธน์ โล่วัชรินทร์. (2563). ผลกระทบของรัฐประหารปี 2557 ต่อการจัดบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดขอนแก่น. วารสารธรรมทรรศ, 20(1), 99-108.
ศุภสวัสดิ์ ชัชวาลย์. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างข้าราชการการเมืองและข้าราชการประจำในประเทศไทยและต่างประเทศ:การศึกษาเพื่อสร้างข้อเสนอแนะบางประการสำหรับประเทศไทย. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 13(1). 72-97.
ศิริวดี วิวิธคุณากร, ภักดี โพธิ์สิงห์ และสัญญา เคณาภูมิ. (2563). การปกครองท้องถิ่นไทยในยุคพลิกผันการเปลี่ยนแปลง.วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 4(2), 357-374.
iLaw. (2561). สี่ปี คสช. ปฏิรูปการปกครองท้องถิ่น กระจายอำนาจถอยหลัง ราชการแทรกแซงท้องถิ่น. สืบค้นจาก https://ilaw.or.th/node/4809.
iLaw. (2562). ท้องถิ่นและท้องที่ ความทับซ้อนในกระจายอำนาจของไทย. สืบค้นจาก https://ilaw.or.th/node/5501.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
The manuscripts published in the Social Work Journal is the copyright of the Social Work Journal, Thammasat University
Any article or opinion appeared in the Social Work Journal will solely be under the responsibility of the author The Faculty of Social Administration, Thammasat University and the editors do not need to reach in agreement or hold any responsibility.