การวิเคราะห์เปรียบเทียบลักษณะทางประชากร ภาวะสุขภาพ พฤติกรรมสุขภาพและพฤติกรรมสังคมของผู้สูงอายุ : กรณีศึกษาประเทศไทยและประเทศญี่ปุ่น

ผู้แต่ง

  • ณัฏฐพัชร สโรบล, อาจารย์ คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • นทีรัย จันทร์ปลูก คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
  • ฐิตินันท์ ตันยุวรรธนะ คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

คำสำคัญ:

การมีอายุยืนยาว, การวิเคราะห์, ผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการมีอายุยืนยาวของผู้สูงอายุในประเทศไทยและประเทศญี่ปุ่น และเพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบปัจจัยที่มีผลต่อการมีอายุยืนยาวของผู้สูงอายุ โดยมีกลุ่มประชากรเป้าหมาย เป็นผู้สูงอายุ ใน 2 ประเทศ ได้แก่ 1) ประชากรสูงอายุของประเทศญี่ปุ่น จำนวน 497 ราย และ 2) ประชากรสูงอายุของประเทศไทย จำนวนทั้งสิ้น 445 ราย การศึกษาวิจัยครั้งนี้ ใช้รูปแบบการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร แบบสอบถาม และข้อมูลจากการจัดสัมมนาเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันระหว่าง 5 ประเทศ ที่เป็นพื้นที่ในการศึกษาวิจัยระดับอาเซียน และนำเสนอข้อมูลทั่วไปของประชากรกลุ่มตัวอย่าง โดยใช้สถิติบรรยายเพื่อแจกแจงความถี่ร้อยละของประชากรกลุ่มตัวอย่าง และเปรียบเทียบข้อมูลทั่วไปและปัจจัยที่มีผลต่อการมีอายุยืนยาวโดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการศึกษาวิจัยพบว่า ผู้สูงอายุญี่ปุ่นมีสถานภาพการสมรสสูงกว่าผู้สูงอายุไทย ในขณะที่ผู้สูงอายุไทยมีสถานภาพการหย่าร้าง/เป็นหม้าย และสถานภาพโสดสูงกว่า ในด้านสุขภาพ ผู้สูงอายุไทยมีพฤติกรรมเชิงลบที่ส่งผลเสียต่อสุขภาพสูงกว่าผู้สูงอายุญี่ปุ่น ในด้านการมีส่วนร่วมทางสังคม ผู้สูงอายุญี่ปุ่นเป็นอาสาสมัครและมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคมสูงกว่าผู้สูงอายุไทย ในขณะที่ด้านการสนับสนุนทางจิตใจและการสนับสนุนแบบช่วยเหลือ ทั้งผู้สูงอายุไทยและญี่ปุ่นได้รับการสนับสนุนทางจิตใจมากที่สุดจากคนในครอบครัว ข้อเสนอแนะในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ภาครัฐควรมีการผลักดันให้เกิดสวัสดิการด้านสุขภาพที่จำเป็นแก่ผู้สูงอายุ ในขณะที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นควรมีการจัดบริการที่เอื้อต่อสุขภาพและวิถีการดำเนินชีวิตของผู้สูงอายุในชุมชน และควรมีบทบาทในการสนับสนุนทางสังคมแก่ผู้สูงอายุ

เอกสารอ้างอิง

ชื่นฤทัย กาญจนะจิตรา และคณะ. (2553). สุขภาพคนไทย 2553: วิกฤตทุนนิยม สังคมมีโอกาส. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

มูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ (มสช.). (2549). เวทีนโยบายสาธารณะ: เพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีของผู้สูงอายุ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: บริษัท เปนไท พับลิชชิ่ง จำกัด. ได้รับทุนสนับสนุนโดย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ภายใต้แผนงานพัฒนานโยบายสาธารณะเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีและสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.). (2551). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2550. กรุงเทพฯ: ทีคิวพี.

สัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์ และกนิษฐา บุญธรรมเจริญ. (2553). Synthesis of Long-term Care System for the Elderly in Thailand. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: บริษัท ทีคิวพี จำกัด. ได้รับทุนสนับสนุน โดย สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.

วรเวศม์ สุวรรณระดา และวรวรรณ ชาญด้วยวิทย์. (2553). สวัสดิการยามชราบำนาญแห่งชาติ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: บริษัท คิวพี จำกัด. ได้รับทุนสนับสนุนโดย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) ภายใต้แผนงานวิจัยและพัฒนาคุณภาพชีวิตที่ดีผู้สูงอายุ.

Foundation of Thai Gerontology Research and Development Institute (TGRI). (2013). SITUATION OF THE THAI ELDERLY 2013. (ม.ป.ท.)

นารีรัตน์ จิตรมนตรี และสาวิตรี ทยานศิลป์. (ม.ป.ป.). รายงานการวิจัย การทบทวนองค์ความรู้และแนวทางการจัดระบบสวัสดิการผู้สูงอายุในประเทศไทย. ได้รับทุนอุดหนุนการวิจัยจาก สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)

Thipaporn Portawin and Nutchanat Yuhan-ngow. Administrative Strategy for Social Welfare System for Thai Senior Citizene. รายงานวิจัย คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และสวัสดิการสังคมมหาวิทยาลัย หัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. (2544).

ระพีพรรณ คำหอม และคณะ. The Evaluation on Social Welfare Services to develop the quality of Life of the Elderly in Thailand. โครงการวิจัยและพัฒนานโยบายระบบสวัสดิการสังคมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในประเทศไทย. (2542).

จิราลักษณ์ จงสถิตมั่น พรประภา สินธุนาวา และนภัส ศิริสัมพันธ์. An Evaluation of Governmental Homes for the Aged: Case Studies of the Three Homes for the Aged. (2543).

อภิญญา เวชยชัย. The Evaluation of the allowance for the Elderly. โครงการวิจัยและพัฒนานโยบายระบบสวัสดิการสังคมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในประเทศไทย. (2544).

ปิยะฉัตร ชื่นตระกูล. The Evaluation of The Funeral Welfare Service For The Improvement of Quality of Life of the Elderly People. (ม.ป.ป.).

ธัญญา สนิทวงศ์ ณ อยุธยา. An Evaluation on Social Services for Aging People in Communities : A Case Study of Services of Welfare Centers in Communities. (ม.ป.ป.)

ช.ชยินทร์ เพ็ชญไพศิษฏ์. The Guidelines and Legal Measures Relating to the Older Persons Welfare in Thailand. (ม.ป.ป.).

ศิริพร จิรวัฒน์กุล. ทบทวนวรรณกรรม เรื่อง ภาวะสุขภาพและอนามัยผู้สูงอายุ. คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. (2537).

สุกัญญา นิธังกร และนงนุช สุนทรชวกานต์. Resource allocation for improving quality of life of the aged: a proposed guideline. โครงการวิจัยและพัฒนานโยบายระบบสวัสดิการสังคมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในประเทศไทย. (2542).

สำนักงานสถิติแห่งชาติ.(2551). ผู้สูงอายุไทย 2550 มุมมอง/เสียงสะท้อนจากข้อมูลสถิติ.กรุงเทพฯ: บริษัท พี.เอ.ลีฟวิ่ง จำกัด.

มูลนิธิพัฒนาผู้สูงอายุ. เวทีประชาคมองค์กรเอกชน: ชุมชนด้านผู้สูงอายุ 4 ภาค. ได้รับทุนสนับสนุนโดยสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (ม.ป.ป.).

ศศิพัฒน์ ยอดเพชร และวรรณลักษณ์ เมียนเกิด. (2548). การประเมินการพัฒนาสมรรถภาพด้านการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุของสาขาสภาฯ (ประเด็นด้านความรู้เกี่ยวกับการบริหารจัดการสาขาสภาฯ ของคณะกรรมการสาขาสภาฯ). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศศิพัฒน์ ยอดเพชร และวรรณลักษณ์ เมียนเกิด. (2550). การประเมินการพัฒนาสมรรถภาพด้านการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุของสาขาสภาผู้สูงอายุฯ. กรุงเทพฯ: มิสเตอร์ก๊อปปี๊.

สมโภชน์ อเนกสุข และกชกร สังขชาติ. [2548/06-10]. “The way of life of the over 100 years elderly in Chonburi Province, Thailand”. วารสารศึกษาศาสตร์. ปีที่ 17 (ฉบับที่ 1).

นทีรัย จันทร์ปลูก และฐิตินันท์ ตันยุวรรธนะ. (2557). A Comparative Study between Asian countries on Health and Longevity from the Viewpoint of the Changes and Social Relationship. International Symposium: Healthy Longevity and Changes in Relationship with Community, Neighborhood, Family in the Global Economy. (Comparison of the Asian regions.).

Sukhothai Thammathirat open University. สังคมผู้สูงอายุ: นัยต่อการพัฒนาเศรษฐกิจ. [150516]. Available from: http://www.stou.ac.th/stouonline/ lom/data/sec/Lom12/05-01.html.

ปราโมทย์ ประสาทกุล. ใครคือผู้มีอายุสูงสุดในโลก. [150516]. Available from: http://www.popterms.mahidol.ac.th/newsletter/showarticle.php?articleid=45.

ปราโมทย์ ประสาทกุล. ศตวรรษิกชน คนร้อยปี. [150516]. Available from: http://www.popterms.mahidol.ac.th/newsletter/showarticle.php?articleid=12.

ปราโมทย์ ประสาทกุล และศุทธิดา ชวนวัน. การใช้ข้อมูลทะเบียนราษฎรเพื่อศึกษาประชากรศาสตร์ของคนร้อยปี. [150516]. Available from: http://www.thai centenarian.mahidol.ac.th/TECIC/index.php?Option=com_docman&task=doc_download&gid=97&Itemid=54.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

08-02-2019

รูปแบบการอ้างอิง

สโรบล ณ., จันทร์ปลูก น., & ตันยุวรรธนะ ฐ. (2019). การวิเคราะห์เปรียบเทียบลักษณะทางประชากร ภาวะสุขภาพ พฤติกรรมสุขภาพและพฤติกรรมสังคมของผู้สูงอายุ : กรณีศึกษาประเทศไทยและประเทศญี่ปุ่น. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์และการบริหารสังคม, 24(1), 153–179. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/swjournal/article/view/171121

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ